تلاش براي همگرايي در دو اردوگاه!

نزديكي به انتخابات با روند جنب‌وجوش جريان‌هاي سياسي همسويي دارد. اين روزها همه گروه‌هاي سياسي فعاليت‌هاي انتخاباتي خود را آغاز كرده‌اند؛ اما اين فعاليت‌ها با مشكلات و معضلاتي همراه است. يكي از مهم‌ترين معضلات جريان‌هاي سياسي، آشفتگي است كه در اردوگاه هر دو جريان سياسي وجود دارد و تاكنون چندان نتوانسته‌اند براي رفع آن اقدام مؤثري انجام دهند.

اصولگرايان اين روزها در تلاش براي شكل دادن به شورايي براي ايجاد و رسيدن به وحدت در انتخابات اسفندماه هستند؛ اما هنوز شخصيت‌ها و جريان‌هاي سياسي متعددي از اين دايره بيرون مانده‌اند. اختلافات در سال‌هاي اخير اوج گرفته و گفت‌وگو و نشست براي تفاهم و نزديك‌سازي نظرات نيز به اندازه كافي برگزار نشده است. حركت جديد آغاز شده نيز چندان ويژگي ممتاز و جذابي ندارد كه به مذاق اكثريت خوش آيد تكرار و كهنگي راه‌حل‌ها نيز از رغبت‌ها كاسته است.

اصلاح‌طلبان نيز اوضاع مناسب‌تري ندارند. اردوگاه آنها كه پس از فتنه 88 دچار از هم گسيختگي شده بود، هرچند در سال‌هاي اخير تا حدودي بازسازي شده است، همچنان با چالش‌هاي جدي روبه‌رو است. عملكرد ضعيف فراكسيون اميد و دولت مورد حمايت اين جريان در سال‌هاي اخير بر مناقشات درون اردوگاهي‌شان افزوده است. اعتراضات به «محمدرضا عارف» به عنوان رياست شوراي‌عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان و رئيس فراكسيون اميد مجلس امروز علني شده و وي از همه سو مورد هجمه اصلاح‌طلبان قرار دارد. اضلاع مختلف جريان اصلاح‌طلبي با يكديگر درگير شده‌اند؛ اختلافات اعضاي حزب كارگزاران سازندگي همچون غلامرضا كرباسچي با اعضاي حزب اراده ملت و حتي اعضاي دولت اعتدال اين روزها در رسانه‌هاي مختلف تيتر مي‌شود. اختلافات درون‌گروهي نيز در اوج خود قرار دارد؛ به نحوي كه منجر به انشعاب در حزب «اعتماد ملي» شد و اعضاي منشعب حزب جديدي با عنوان «جمهوريت» تشكيل دادند كه به واگرايي بيشتر خواهد انجاميد.

ترديدها حتي به نقش‌آفريني رئيس دولت اصلاحات در اين اردوگاه نيز رسانه‌هاي شده است! و اينكه آيا خاتمي هنوز به مثابه شخصيت محوري اصلاح‌طلبان مي‌تواند در انتخابات سال 1398 نقش‌آفرين باشد، محل پرسش است! خاتمي نيز اعتماد به نفسش را از دست داده و نسبت به ميزان اثرگذاري نظراتش در ميان بدنه اجتماعي و حتي بزرگان اصلاح‌طلب دچار ترديد شده است!

البته اين شرايط منجر به نااميدي هيچ كدام از جريان‌هاي سياسي نيست، بلكه همگي تلاش دارند تا به هر نحو ممكن فرصت‌هاي از دست رفته را جبران كرده و راهي براي موفقيت در انتخابات مجلس يازدهم را فراهم كنند.

اصلاح‌طلبان در آخرين اقدام خود پاي مجمع روحانيون مبارز را به ميدان انتخابات باز كرده‌اند. پس از مدت‌ها كه خبري از فعاليت اين مجموعه ريش‌سفيد اصلاح‌طلبان نبود، در هفته گذشته اخبار ديدار اعضاي فراكسيون اميد براي اولين بار پس از چهار سال با بزرگان «مجمع روحانيون» رسانه‌اي شد. در اين ديدار اعضاي فراكسيون اميد تلاش كردند تا با گزارش مبسوط از عملكردشان، نگاه منفي و پرانتقاد اعضاي مجمع را تا حدودي اصلاح نموده و اعتماد به اين فراكسيون را احيا كنند.

ورود مجمع روحانيون مبارز به ميدان تعاملات اردوگاه اصلاح‌طلب مي‌تواند سرآغازي نو پيش روي اصلاح‌طلبان باشد كه شايد بتواند به نحوي محوريت اين اردوگاه را در اختيار بگيرد. همان‌طور كه اخبار نيز از احتمال ورود جامعه روحانيت مبارز به عرصه وحدت اصولگرايان خبر مي‌دهد. اين ورودها را شايد به نوعي بتوان بازگشت به گذشته دانست؛ زماني كه اين دو تشكل به نوعي محور دو جريان چپ و راست در دهه 1370 بودند.

از سويي ديگر گذر زمان وضعيت‌ها و اعتبارها را دگرگون كرده است و معلوم نيست ريش‌سفيدي و شيخوخيت تشكل‌هاي سنتي براي جوانان اصولگرا و اصلاح‌طلب چندان قابل قبول باشد و روند آغاز شده به سرانجام برسد! گذر زمان حقايق بيشتري را در اين زمينه آشكار خواهد كرد.