«نقاشی ساختمان» به منزله یکی از مشاغل مرتبط با حوزه ساختمان در مورد واحد‌های مسکونی، ادارات، دفاتر خدماتی و... کاربرد دارد. نقاش ساختمان باید باتوجه به حرفه‌ای که در زندگی انتخاب می‌کند، شرایط ویژه و حساسی را مدنظر قرار دهد.
گروه اقتصادی صبح صادق، گفت‌وگویی را با آقای «شیرعلی زمانی» که حدود ۴۰ سال است در این زمینه مشغول به فعالیت است انجام داده که به طور اجمالی برای آشنایی خوانندگان در ادامه می‌آید.
یک نقاش ساختمان باید در حین فعالیت و کار خویش از ابزارآلات مخصوص کارش، از جمله رنگ، روغن، تینر، قلم و... استفاده کند و متناسب با نظر مشتری و مخاطبش که صاحب کار است، رنگ‌آمیزی را شروع کند. برای این کار ابتدا مقدار سفارش کار را اندازه می‌گیرد، سپس با توجه به متراژ کار و جزئیات آن به مشتری قیمت کار را اعلام می‌کند و اگر با مشتری به توافق رسید، کار خود را آغاز می‌کند.
وی برای شروع کارش ابتدا باید رنگ قدیمی روی سطوح را سمباده و کاردک بکشد، سپس سوراخ‌ها و ترک‌های موجود سطوح را با بتونه‌کاری و گچ‌کاری اصلاح کند. دوباره از سمباده و همچنین لیسه برای صاف کردن سطوح استفاده کند. در این زمان شروع به رنگ زدن آستری می‌کند. سپس با توجه به نظر مشتری رنگ‌های لازم را مخلوط کرده تا رنگ نهایی به دست آید و آن را به سطوح کار نقاشی می‌کند. برای تثبیت شدن این رنگ که رضایت مشتری را نیز در پی داشته باشد، رنگ‌آمیزی را می‌توان سه تا چهار بار تکرار کرد.
نقاش باید خلاقیت داشته و همچنین در کار خود از دقت و ظرافت زیادی برخوردار باشد؛ چرا که مخاطبان و مشتریان معمولاً در پی نقاشان ماهر، با دقت و باتجربه هستند. این نقاشان کار خود را از پروژه‌های کوچک از جمله منازل شخصی شروع می‌کنند و به پروژه‌های بزرگ، همچون برج‌ها و ساختمان‌های عظیم مشغول می‌شوند.
یک نقاش ساختمان با توجه به نوع و میزان کار و همچنین سفارشی که مشتری می‌دهد، تعیین می‌شود؛ به گونه‌ای که حتی ممکن است در روز‌های تعطیل هم نقاشان سر کار باشند و در حال به اتمام رساندن سفارش کار مشتری باشند. گاهی ممکن است سفارش کار آنقدر زیاد باشد که نقاش برخی سفارش‌ها را رد کند؛ البته گاهی هم دیده شده است در مدت زمانی اصلاً سفارش کار وجود نداشته باشد. برای نمونه در فصول تابستان و حتی روز‌های قبل از عید سفارش‌های کار زیاد است، ولی در فصول پاییز که همزمان با بازگشایی مدارس است یا زمستان که باران و برف می‌بارد و خانوار توانایی جابه‌جایی ندارند، میزان سفارش‌های کار کمتر می‌شود؛ اما پروژه‌های بزرگی وجود دارند که ممکن است اتمام کارشان به درازا کشیده شود و حتی تا دوـ سه سال یا شاید هم بیشتر طول بکشند. اگر نقاش خلاقیت، ظرافت و دقت داشته و امانتدار، خوش‌اخلاق، مشتری‌مدار، حرفه‌ای، باتجربه و... باشد، امکان اینکه برایش همیشه کار وجود داشته باشد و در طی سال کمتر بیکار باشد، بسیار بالاست.
در سفارش‌هایی که میزان کار زمان‌بر و حجم آن بزرگ باشد، نقاش باید از چند نفر کارگر و کناردست خود استفاده کند تا بتواند سفارش مشتری را در مدت زمان تعیین شده آماده کرده و تحویل دهد.
این حرفه حساسیت‌ها و سختی‌های خاص خودش را دارد. مواد تشکیل دهنده انواع رنگ‌ها و بعضاً ابزارآلاتی که نقاش استفاده می‌کند، مملو از مواد شیمیایی و مضر برای سلامتی است که باید برای مراقبت و مواظبت از خود و اطرافیانش از لباس‌های مخصوص و ضد شیمیایی استفاده کند؛ چرا که برخی نقاشان و افرادی که در این حوزه مشغول به فعالیت هستند، بعضاً با نارسایی‌ها و مشکلاتی مواجه شدند که به درمان و پیگیری‌های پزشکی و بهداشتی برای آن‌ها نیاز پیدا کرده‌اند. برای اینکه فردی بخواهد وارد این حرفه و این شغل شود، عوامل زیادی دخیل هستند؛ از جمله علاقه، تمرین و ممارست، مهارت، اخلاق و... که می‌توانند در استمرار فرد برای اینکه در این حرفه مشغول به کار شود و بماند و خسته نشود، تکمیل‌کننده باشند.
لازم است مسئولان و متولیان امر برای تقویت و حمایت هرچه بیشتر از این حرفه بیش از پیش قدم‌های جدی‌تری بردارند و سازمان‌های فنی و حرفه‌ای، آموزشگاه‌های مخصوص و مربوط به این شغل، رشته‌های دانشگاهی، نقاشان و کارگران، سازمان‌های بیمه‌گر و... را حمایت ویژه کنند تا افرادی که علاقه‌مند هستند با همت و تلاش بیشتری پا به این عرصه بگذارند یا افرادی که مشغول به چنین فعالیتی هستند، دلگرمی و اطمینان خاطر بیشتری لمس کنند و به آینده نیز امیدوارتر باشند.
به طور کلی، نقاشی ساختمان از سویی یکی از حرفه‌های جذاب، پرتلاش، خلاقانه و هنرمندانه است و از سوی دیگر سخت و با فشار زیاد بر جسم و روح فرد شناخته می‌شود؛ زیرا افرادی که در این مسیر قدم برمی‌دارند اگر به این کار علاقه نداشته باشند، ممکن است در اوایل فعالیت‌شان خسته شده و کار خود را رها کنند. این حرفه در عین حال اینکه به علاقه نیاز دارد، باید مدت زمانی را هم در کنار یک استادکار یا کسی که با این حرفه آشناست، شاگردی کرد تا از کسی که تازه‌کار است و به صورت ابتدایی می‌خواهد وارد این حرفه بشود، یک استادکار نمونه و یک بلدکار در انتهای کار بیرون بیاید.
