خودداری مردم عراق از ادامه تظاهرات و بازگشت آرامش به خیابان‌های این کشور، باعث شد که توطئه سعودی- صهیونیستی برای ایجاد هرج و مرج و سرنگون کردن دولت بغداد، ناکام بماند.
خودداری مردم از ادامه تظاهرات ضد فساد، باعث شد که آرامش به خیابان‌های بغداد و چند شهر نا آرام در جنوب عراق برگردد. عصر سه شنبه گذشته، مردم بغداد و سپس چند شهر جنوبی و شیعه‌نشین عراق دست به تظاهرات علیه فساد و ناکارآمدی دولت زدند. این اعتراضات چهارشنبه و روزهای پس از آن، رنگ خشونت به خود گرفته و شماری از افراد ، که درصفوف تظاهرکنندگان حضور یافته بودند، دست به حمله علیه مراکز عمومی زدند و شعارهایی را علیه نظام سیاسی عراق، ایران و حتی مرجعیت سر دادند. این عوامل میدانی حتی در برخی مناطق و شهرها دست به سلاح بردند و خود تظاهرکنندگان را هدف قرار دادند تا ماجرا را به گردن نیروهای امنیتی عراق بیندازند. در همین رابطه، از بغداد گزارش رسید که افراد مسلح ناشناس با تیر اندازی به سوی مردم، چهار نفر را کشتند.
«تحسین الخفاجی» سخنگوی وزارت دفاع عراق گفت، این افراد ناشناس، علاوه‌بر شلیک به سوی مردم، تلاش کردند که به نیروهای امنیتی نیزصدمه بزنند. وی گفت: ما مجروح زیاد دادیم، اما به کسی شلیک نکردیم.
در هر حال ، مردم تظاهرکننده که مطالبات درستی داشتند، با مشاهده این وضعیت، خود را کنار کشیدند و عملا ثابت کردند که راه آنها از راه فتنه گران داخلی و خارجی جداست. همین خود داری مردم از ورود به خیابان‌ها، باعث شد که غائله یک شبه پایان یابد. مردم با این اقدام به موقع خود در واقع، شاخ فتنه سعودی – صهیونیستی را شکستند. با این توقف یکباره آشوب خیابانی، رسانه‌ها و محافل سیاسی کشورهای متخاصم هم در دم ساکت شدند و دیگر هیچ حرفی برای گفتن نداشتند.
علت بلوا و هجمه علیه نخست‌وزیر
ورود یکباره عوامل خاص و ساختار شکن به خیابان‌های عراق، همه را متعجب کرد و کارشناسان به دنبال پاسخ به این سؤال بودند که چرا این همه شعارهای کینه توزانه متوجه نخست‌وزیر عراق، مرجعیت و حتی ایران شده است و چرا جریان‌های رسانه‌ای سعی داشته‌اند این بخش از شعارها را برجسته و بارها و بارها آنها را تکرار کنند؟ برای یافتن پاسخ، کافی است که به تحولات عراق و منطقه، یک نگاه کلی‌تر داشته باشیم؛ چیزی که در عالم واقع جریان دارد و از نگاه آمریکا، رژِیم صهیونیستی و عربستان دور نمی‌ماند، پیوند خوردن عراق به محور مقاومت است و خصوصا اینکه شخص «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر عراق، با سیاست و دور اندیشی خاصی به این سمت قدم بر می‌دارد. همین هفته گذشته بود که گذرگاه «القائم» افتتاح شد و این شهر مرزی عراق و «البوکمال» درسوریه به هم پیوند خوردند و این به معنای امتداد یافتن خط مقاومت از ایران تا سواحل مدیترانه بوده است. علاوه‌بر آن، موضع گیری قاطع عبدالمهدی علیه رژِیم صهیونیستی در ماجرای حملات این رژیم به پایگاه‌های حشدالشعبی را نباید از یاد برد. گرایش آشکار نخست‌وزیر عراق به روسیه و چین برای خرید تسلیحات و تقویت روابط اقتصادی نیز آمریکا را نسبت به عبدالمهدی ، بد گمان و نا امید کرده است.
طبیعی است که این تحولات در عراق، برای آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن، یک خطر جدی محسوب شده و آنها را به اجرای توطئه علیه نخست‌وزیر عراق و ایجاد شکاف میان این کشور و ایران واداشته است. خصوصا اینکه آنها قصد داشتند با دامن زدن به اعتراضات خیابانی، مراسم راهپیمایی بزرگ اربعین حسینی(ع) را تحت‌الشعاع قرار بدهند.
اظهارات نخست‌وزیر عراق
نخست‌وزیرعراق، در واکنش به تظاهرات مردم، بیانیه‌ای صادر کرد و در آن، خواستار کمک احزاب سیاسی برای «اجرای اصلاحات در این کشور» شد. عبدالمهدی در این بیانیه تصریح کرد: «دولت خودش را متعهد به ارائه برنامه عملی و اقدام به کاهش رنج مردم در حد توان خود می‌داند و همچنین ، متعهد است که خدمات رسانی را بهبود بخشد و (برای بیکاران) فرصت‌های شغلی ایجاد نماید. دولت از قوای مقننه و قضائیه هم می‌خواهد که با اختیارات خود، دست به اقدام مشترک بزنند و همکاری کنند».
مطالبات سیاسی
دیروز هم زمان با بازگشت آرامش به خیابان‌های عراق، مطالبات جور واجور سیاسی سر بر آورد و چهره‌هایی که تاکنون ساکت بودند، یکباره تبدیل به اپوزیسیون تمام قد شدند؛ «مقتدا صدر» رهبر جریان «صدر» ، خواستار تعلیق حضور نمایندگان وابسته به این جریان در پارلمان شد. «حیدر عبادی» نخست‌وزیر سابق، نیز از نخست‌وزیر خواست استعفا بدهد و زمینه را برای برگزاری انتخابات زود هنگام فراهم کند. عبادی این خواسته را «مسئولیت شرعی و ملی خود» دانست و گفت که حامی معترضان است. او همچین، خواستار توقف کار استانداری‌ها، تشکیل دادگاه جنایی برای مبارزه با فساد و برگزاری انتخابات زودهنگام شد.
«محمد الحلبوسی» رئیس‌پارلمان عراق، نیز با اعلام حمایت از معترضان، مدعی شد که «صبر عراقی‌ها تمام شده است.» وی خواستار «انقلاب واقعی» برای مبارزه با فساد شد!
«اسامه النجیفی» رئیس‌پیشین پارلمان عراق، هم از عبدالمهدی خواست استعفا کند تا انتخابات زودهنگام برگزار شود. او گفت، این انتخابات باید با نظارت سازمان ملل برگزار گردد. البته، «نوری مالکی» نخست‌وزیر پیشین، موضع ملایمی گرفت و از نمایندگان خواست در شرایط حساس کنونی ، مسئولیت پذیری بیشتری داشته باشند و با غیبت خود، سبب تعطیل شدن پارلمان نشوند. در نجف‌اشرف هم «احمد الصافی» امام جمعه و نماینده آیت‌الله «سید علی سیستانی» مرجع عالی شیعیان عراق، در خطبه‌های نماز جمعه ، ضمن حمایت از خواسته‌ها و مطالبات مردم، از دولت خواست که شیوه خود برای حل مشکلات کشور را تغییر دهد و به وظایف خود عمل کند.
