انتخابات رژیم صهیونیستی اکنون به مرحلهای مبهم و پیچیده از شرایط تشکیل دولت رسیده است. اگر نتانیاهو موفق نشود کابینه تشکیل دهد، آنگاه «ریولین» پس از سه روز، یعنی ۹ نوامبر (۱۸ آبان) نفر دوم را (بنی گانتس) مأمور تشکیل کابینه خواهد کرد؛ اما بنی گانتس فقط چهار هفته مهلت خواهد داشت؛ یعنی در نهایت تا ۷ دسامبر (16 آذر 1398) و اگر نفر دوم هم موفق به تشکیل کابینه نشود، آنگاه «ریولین» نفر سوم را مأمور به تشکیل کابینه خواهد کرد و نفر سوم تنها سه هفته فرصت دارد؛ یعنی تا ۲۸ دسامبر (۷ دی 1398). اگر نفر سوم هم نتواند، آنگاه کنست منحل خواهد شد و ظرف نهایتاً سه ماه باید بار دیگر انتخابات کنست برگزار شود؛ یعنی تا ۲۸ الی ۳۱ مارس ۲۰۲۰ (۱۲ فروردین ۹۹). با توجه به نتایج انتخابات اخیر انتخابات ۱۷ سپتامبر کنست و مواضع اعلام شده از جانب احزاب و شخصیتهای سیاسی رژیم صهیونیستی، چهار گزینه برای تشکیل کابینه محتمل است:
1ـ تشکیل دولت وحدت ملی: دو حزب «لیکود» و «کحول لوان» که کرسیهای بیشتری به دست آوردند، دولت وحدت ملی تشکیل دهند و احتمالاً نخستوزیری را مدتدار میان خودشان تقسیم کنند و بعد اعضای کابینه را به گونهای که مورد توافق دو طرف باشد، بچینند و سپس احزاب کوچکتر موجود در کابینه وارد شوند. در این سناریو مشکل آن است که حزب آبی و سفید ائتلاف با حزب لیکود را منوط به برکناری نتانیاهو از ریاست حزب کرده است. بنی گانتس و به ویژه «یائیر لاپید» شریک وی در حزب آبی و سفید، ائتلاف با نتانیاهو را که با اتهامات متعدد در دادگاه است، به شدت مردود میدانند؛ اما با ائتلاف با حزب لیکود در صورت برکناری نتانیاهو از ریاست آن، مشکلی ندارند.
2ـ تشکیل دولت راستگرا: نتانیاهو با «لیبرمن»، رئیس حزب «اسرائیل خانه ما»، که هشت کرسی به دست آورده، با احزاب کوچکتر راستگرا، مانند «یامینا» (راست جدید، اتحادیه ملی، خانه یهودی)، «شاس»، «یهودیت توراتی» و... ائتلاف کنند تا ۶۱ کرسی را از آن خود کنند که البته این کار مشکلی است؛ چون لیبرمن با احزاب راستگرای مذهبی (حریدیمها) به شدت مخالف است و درصدد تشکیل کابینه لیبرالـ سکولار است و اصولاً یکی از مهمترین علتهای فروپاشی دولت چهارم نتانیاهو در اواخر سال ۲۰۱۸ نیز مشکلات ریشهدار لیبرمن با نتانیاهو و اختلاف شدیدش با احزاب راستگرای مذهبی، چون شاس و یهودیت توراتی بود؛ اما دو نکته مهم امکان ائتلاف مجدد لیبرمن و نتانیاهو را تقویت میکند: اول اینکه، لیبرمن و حزبش راستگرا هستند و در موارد فوقالذکر که با نتانیاهو دچار اختلاف شدند (برخورد نظامی و خشن با حماس، لغو قانون معافیت سربازی حریدیمها و تصاحب وزارت جنگ) طبیعتاً با چپها و میانهروهای رژیم صهیونیستی بیشتر دچار چالش خواهند شد. دوم اینکه هر دو فرد نتانیاهو و لیبرمن بهترین روابط را با «ولادیمیر پوتین» رئیسجمهور روسیه دارند و همانطور که میدانید پوتین حامی نخستوزیری نتانیاهو است؛ از اینرو ممکن است با میانجیگری مشوق همکاری و ائتلاف نتانیاهو و لیبرمن شود.
3ـ اخراج نتانیاهو از حزب لیکود آخرین سناریوی احتمال اخراج نتانیاهو از حزب لیکود برای باز شدن گرهها و ایجاد ائتلافها و در نهایت تشکیل کابینه جدید است. این گزینه پس از شکست نتانیاهو در تشکیل ائتلاف بعد از انتخابات آوریل ۲۰۱۹ مطرح شد و حتی لیبرمن از آن حمایت کرد. بنابراین اخراج نتانیاهو از حزب لیکود یک سناریو است که تا حدودی و البته به صورت موقت سبب باز شدن کلاف سردرگم تشکیل کابینه رژیم صهیونیستی خواهد شد.
4ـ برگزاری انتخابات مجدد این سناریو هم از طرف نخبگان و عموم جامعه صهیونیستی به دلایل امنیتی، سیاسی و اقتصادی رد خواهد شد.