همواره وقتی موضوع انقلاب اسلامی و آرمانها مطرح می شود، عده ای خود را پیرو آن و بعضاً در تراز آن میدانند و بر این موضوع تأکید دارند که انقلاب همان است که زائیده ذهن آنهاست
همواره وقتی موضوع انقلاب اسلامی و آرمانهای حضرت امام مطرح میشود، عدهای خود را پیرو آن و بعضاً در تراز آن میدانند و بر این موضوع تأکید دارند که انقلاب همان است که زائیده ذهن آنهاست. هرچند ممکن است آنچه که عنوان میکنند به حقیقت نزدیک باشد، اما با هر روش ممکن و غیرممکنی که حساب شود باز معیاری برای انقلابیگری نیستند و ذهنیت آدمی در خصوص شرح حال چنین اشخاصی، این مثل معروف است که میگوید؛ " با هر دین و مذهبی که حساب میکنم باز به بهشت نمیروم. "
انقلاب اسلامی ایران ایدئولوژی والایی است که پایههای آن توسط امام خمینی (ره) بنا نهاده شد و الگوی آن از نبوت پیامبر خاتم (ص) و حکومت علی بن ابی طالب (ع) برداشته شده و زمینه ساز حکومت آخرین منجی الهی است و به صراحت میتوان گفت تدوین معیارها و اصول انقلاب اسلامی از عهده هر تازه به دوران رسیدهای ممکن نیست.
قطعاً اهل خرد و تقوا، بصیرت و شجاعت و همچنین خضوع و عدالت قادر به تشخیص و تدبیر آن هستند و اکنون در غیبت امام عصر (عج) و فقدان امام خمینی (ره) پرچم این حرکت در دستان رهبر انقلاب است و به قطع معیار انقلاب اسلامی در عصر کنونی، ایشان هستند و هر کسی هر عمل و سخنی خلاف بر نظر ایشان مطرح کند قطعاً از مسیر حرکت انقلاب خارج شده و جزو انقلابیون نیست.
هیچ گاه تفاوتی میان اعمال و سخنان ائمه و بزرگان راستین دین وجود نداشته است و اکنون در غیبت امام زمان (ع) معیار برای دین همان است که سیدعلی خامنهای (مدظله العالی) میفرماید و در برابر افرادی که خود را سطح رهبری و حتی شاید بالاتر و آگاهتر تصور میکنند باید داستان جنگ صفین را یادآور شد که در آن جهل جماعت موجب تقدم اطاعت از اوراق قرآن کریم و مظلومیت علی (ع) که قرآن ناطق بود، گردید. تبعات همان ماجرا بود که منجر به صلح دردناک حسن بن علی (ع) با معاویه و شهادت مظلومانه حسین بن علی (ع) در کربلا شد و تاریخ اسلام با انحرافی بزرگ مواجه گردید.
در نهایت باید یادآور شد که رهبری انقلاب اسلامی بر عهده حضرت آیت الله خامنهای (مدظله العالی) است و، چون ایشان در خط و مسیر آرمانهای انقلاب و اسلام قدم برمی دارند، معیار و مصداق انقلاب همان است که ایشان میفرماید و قطعاً هرگونه سرپیچی و اختلاف افکنی در این بین خیانت به دین و انقلاب بوده و خسران دنیا و عقبی را در پیش خواهد داشت و بهتر است مدعیان انقلابیگری دست از خودسری برداشته و خود را پایبند به اصول و مبانی اصلی انقلاب اسلامی دانسته و از هرگونه تندروی و تکبر و منیّت دوری کنند.