آمریکایی ها در عراق به دنبال تعلیق پروسه تشکیل دولت از طریق ساز و کارهای دموکراتیک هستند اما فعلا درشرایط فرهم کردن مقدمات کار قرار دارند. یعنی ما در عراق در نقطه آغازین خلا دولت قرار داریم شاید بتوان گفت وضعیت طوری پیش می رود که باید پرسید،آیا عراقی ها با توجه به ضررهای تعلیق خواهند توانست باز به سرعت دور هم جمع شوند تا دولتی را بر سر کار بیاورند یا نه؟! به نظر می رسد، عراقی هاممکن است دولت را تشکیل دهند ولی اگر اعتراضات به این نحو ادامه پیدا کند دولت مجددا منحل می شود و درآن صورت عراق فاقد هر قدرتی برای حل مشکلات خود خواهد بود. به نظر می رسد اگر عراقی ها ظرف مدت کوتاهی یعنی آینده نزدیک به دولت نرسند اتفاق بعدی هرج و مرج بیشتر خواهد بود و در نهایت زمینه ای برای روی کار آمدن هر کسی در آن فضا فراهم خواهدشد.
آمریکایی ها و متحدان منطقه ای آنها در حال معرفی کردن حرکتهای اعتراصی مردمی عراق به عنوان بهار عربی دوم هستند که زمین آن جبهه مقاومت است و چیزی که در صحنه می بینیم جمعیتهای کوچک هستند. جمعیتی که در پایتخت عراق تشکیل شد از سه هزار نفر فراتر نرفت. درحالیکه جمعیت پایتخت در حدود ۵ میلیون نفر است. در شهرستان ها اعداد ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر تجمع می کنند و این اعداد و ارقام بهار عربی نیست. اما در این مرحله ضعف جمعیت را با بالا بردن قدرت تخریب جبران می کنند. وقتی با سر و صدای زیاد توجهات را به خود جلب می کنند قدرت ایجاد تغییر بالا می رود. تلاش می شود جمعیت های کم با تخریب عمل کنند، باید دقت داشت که ما چیزی به اسم بهار عربی نداریم بلکه کاریکاتوری داریم که تلاش می شود بهار عربی معرفی شود. به نظر می رسد آمریکایی ها و سعودی ها و اسرائیلی ها و اماراتی ها و برخی دولت های دیگر پشت این ماجرا هستند و سعی دارند با بهره گیری از فضای منازعات جریانهای سیاسی و ظرفیت اپوزیسیون در فرایند تشکیل دولت ناکامی های خود درجنگ سخت راجبران کنند و با تداوم خلا قدرت و ورشکسته نشان دادن قدرت احزاب در عراق و وحدت ناپدیرنشان دادن آنها مردم را به این تلقی برسانند که آرزوی یک حاکم تمرکزگرا دریک سیستم دیکتاتوری را بکنند. نکته مهم این است که آمریکایی با شعار دموکراسی به عراق آمدن اما درشرایط فعلی موافق تشکیل دولت از طریق ساز و کار دموکراتیک نیستند و تمام تلاش خود را بکارگرفته اند تا روند تشکیل دولت از کانال مکانیزم دموکراسی رابه شکست بکشانند؛ و اعلام کنند که جامعه آمادگی ورود به دوره پیاده سازی دموکراسی را ندارد، بهتراست تا دوران آماده سازی جامعه برای ورود به دموکراسی دولت ازطریق مکانیز و سیستم تمرکزی انتخاب شود تا فردی قدرتمند برعراق حکومت کند و ثبات را به این کشور برگرداند، این یعنی بازگرداندن عراق به دوران حکمرانی دیکتاتوری فردی. این نقشه شوم درصورت تداوم سهم خواهی های غیرمنطقی و استمرار بی ثباتی ها ممکن است، بدست خود مردم عراق به نتیجه برسد. یعنی یک کودتای نرم سیاسی درعراق رخ خواهد داد. و صدام ثانی ظهور خواهد کرد دراینصورت تمامی دستاوردهای انقلاب مردمی توسط آمریکا و دیکتاتور وابسته اش به باد خواهد رفت. امیدوارم چنین نشود.
