در بینش دکترین انتظار اگرچه قدرت، مسئله اصلی برای برقراری نظام دینی و اجرای احکام اسلام است، اما این قدرت با قدرتهای ناشی از استبداد شخصی و نژادی یا استبدادهای جمعی حتی استبدادهای ناشی از پروپاگاندا و تبلیغات اغواگر کاملاً متفاوت است و فقط بر ارادههای پاک و همت خالصانه انسانهای مؤمن متکی است؛ زیرا همچنان که بیان شد، نظام دینی، مبتنی بر رشد و تعالی انسانهاست؛ از همین روست که هرگز سنت الهی در رسیدن به اهداف دین و ساختن جامعه موعود، بر آن نبوده است که برگزیدگان الهی، شخصاً و با تکیه بر قدرت ماورایی یا توسل به روشهای معمول جباران و قدرتطلبان، چنین جامعهای را تشکیل دهند و اساساً ساختن چنین جامعهای با روشهای معمول بشری در ایجاد حاکمیتها و تصاحب قدرت ممکن نیست.
رسیدن به هدف عالی دین و ساختن جامعه موعود، اگر چه محور اصلی تلاش همه انبیا، اوصیا و انسانهای صالح در طول تاریخ بوده، اما هرگز سنت الهی بر آن نبوده است که برگزیدگان الهی با هر روشی چنین جامعهای را تشکیل دهند. تنها راه برای برپایی جامعه موعود، قیام عمومی و حرکت همه انسانها برای ایجاد عدالت است.
از این رو برگزیدگان الهی هرگز از راه غلبه و کودتا، جنگ و خونریزی، و حتی فریب تودهها نسبت به این هدف اقدام نکردهاند؛ بلکه از راه آگاهی انسانها و معرفی دین حقیقی به آنها جهاد خویش را آغاز کردهاند تا انسانها خود راه کمال را بیابند و برای تحقق آن قیام کنند. بیتردید یکی دیگر از نقاط طلایی دکترین انتظار همین نکته است.
قرآن کریم میفرماید: ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها كتاب (آسمانى) و میزان (شناسایى حق از باطل و قوانین عادلانه) نازل كردیم تا مردم قیام به عدالت كنند و آهن را نازل كردیم كه در آن نیروى شدید و منافعى براى مردم است، تا خداوند بداند چه كسى او و رسولانش را یارى مىكند بىآنكه او را ببینند خداوند قوى و شكستناپذیر است. (حدید/ ۲۵)
قیام عمومی در همه مراحل نهضت انتظار، مورد نیاز است؛ در مرحله مبارزه با طاغوتها و موانع تشکیل جامعه دینی، در مرحله ایجاد حاکمیت و تشکیل نظام الهی، در مرحله ساختن جامعه نمونه و بالاخره در مرحله استقرار حکومت و نظام عدل مهدوی در سراسر جهان. انسان معیار در گفتمان انتظار، انسانی است که به این پایه از معرفت رسیده باشد که هدف دین را بشناسد و بزرگترین هدف زندگی خود را تلاش مجاهدانه و خستگیناپذیر در راه رسیدن به این آرمان قرار دهد و کسی که در این نهضت دیرپا و اصیل شرکت داشته باشد، در هر زمانی که زندگی کند و در هر مرحلهای از نهضت انتظار که قرار داشته باشد، مانند کسی است که در جامعه آرمانی دین زندگی میکند و در رکاب انسان کامل وحجت معصوم خدا روزگار میگذراند و چون در این راه فدا شود و یا از دنیا برود، مقام شهید را دارد و در پیشگاه رب متنعم خواهد بود.