حاج‌قاسم نگذاشت فیلمش را بسازیم

سرتیپ دوم پاسدار محمدعلی آسودی در زمان حضور در معاونت فرهنگی و تبلیغات نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه به موضوع سازماندهی پاسداران اهل قلم اهتمام ویژه‌ای داشت و این امر را امروز در قالب کانون علمی - فرهنگی پاسداران اهل قلم در معاونت فرهنگی و اجتماعی سپاه ادامه می‌دهد. یکی از فعالیت‌های این کانون برگزاری جلسات نقد کتاب است. در حاشیه یکی از همین جلسات که در مرکز فرهنگی‌ـ رسانه‌ای صبا و با همکاری پژوهشگاه امام صادق(ع) برگزار شد، گفت‌وگویی کوتاه با وی داشتیم. توجه شما را به این گفت‌وگو که بخشی از آن درباره سردار سپهبد شهید حاج‌قاسم سلیمانی است، جلب می‌کنیم.

درباره کانون علمی‌ـ فرهنگی پاسداران اهل قلم بگویید؟

این کانون از سال ۱۳۸۳ راه‌اندازی شده و یکی از فعالیت‎های مهم آن، برگزاری جشنواره انتخاب کتاب سال پاسداران اهل قلم بوده که تا الآن ۱۴ دوره برگزار شده است. برای برگزاری این جشنواره هر سال در ۱۴ رشته، مثل علوم سیاسی، پزشکی، پیراپزشکی، فنی و مهندسی، ادبیات و رشته‌‎های مختلف دیگر فراخوان داده می‎شود و آثار از سراسر کشور به این کانون ارسال می‎شود. ما برای ارزیابی آثار ۱۴ گروه داوری داریم. این جشنواره در سطح ملی برگزار می‎شود و آثار برگزیده در کتاب شناسی توصیفی خانه کتاب، که آثار برگزیده جشنواره‎های مهم و ملی را چاپ می‎کند، درج می‏شوند.

درباره جلسات نقد کتاب هم که نمونه‏ای از آن را دیدیم، توضیح دهید.

امروز دومین جلسه نقد کتاب در سال ۱۳۹۸ برگزار شد. هدف از این جلسات رفع نواقص و افزایش کیفیت محتوای آثار است. در این جلسات دو نفر از استادان، کتاب را از لحاظ محتوایی، ویراستاری و نگارشی نقد و بررسی می‌کنند. در این جلسه کتاب «شیعیان نیجریه» نقد و بررسی شد و استادان نقاط قوت و ضعف کتاب را ارزیابی کردند تا نویسنده و مرکز چاپ کتاب متوجه اشکالات محتوایی و فنی شوند و کتاب برای چاپ‌های بعدی اصلاح شود. هدف دیگر از برگزاری چنین نشست‏هایی به نوعی ایجاد کارگاه برای نوقلمان و کتاب اولی‎هاست؛ چراکه بعد از معرفی آثار و نقد و بررسی آن، نوقلمان با اصول نگارش و چگونگی تألیف کتاب آشنا می‎شوند که می‎تواند بسیار مؤثر باشد.

آثار این جلسات چه بوده است؟

طبیعتاً سبب شده است نویسنده در چاپ بعدی اثر خود را اصلاح کند که نمونه‌های زیادی در این زمینه داریم.

شما در این جلسه از نامه‌ای که به سردار شهید حاج‌قاسم سلیمانی نوشته بودید، صحبت کردید، ماجرای این نامه چه بود؟

اواخر سال ۱۳۹۰ یکی از جوانان فعال در حوزه فیلم‌سازی که تازه از اروپا برگشته بود به من گفت، در اروپا دیده‎ام چقدر درباره سردار سلیمانی بحث می‎کنند و از ایشان می‎ترسند، یک طرح فیلم‌نامه با عنوان «چه کسی از سردار سلیمانی می‌ترسد» دارم، اگر کمک کنید سرمایه‎گذار و تهیه‌کننده هم می‎آورم که یک سریال یا فیلم سینمایی بسازیم تا مشخص شود چه کسانی از سردار می‎ترسند. بعد از بررسی طرح فیلم‌نامه دیدم طرح، داستان خوبی دارد و نامه‏ای به سردار نوشتم که اگر موافق باشید و اجازه دهید فیلم‌نامه نوشته شود، ایشان حدود ۴۰ روز بعد پاسخ نامه را این‌طور برای بنده حقیر که آن زمان معاون فرهنگی و تبلیغات نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه بودم، نوشت: «برادر عزیز جناب آقای آسودی، ان‌شاءالله خداوند همه ما را عاقبت به خیر کند. از عنایات جناب عالی تشکر می‌کنم. تا زنده‌ام نمی‎خواهم چیزی درباره خودم نوشته یا تصویر شود، ما انسانیم و همه در معرض نفسانیت‎های گوناگون و خطرناک؛ دعا کنید شهید شوم، آن وقت هر چه دوست داشتید، بنویسید.انسان اگر متکی به خداوند شود و به او و نصرتش مطمئن گردد، در چشم دشمن بزرگ خواهد شد، بیش از آنچه دشمنان تصور می‎کنند. در ضمن هیچ وقت بنا نبوده‏ام، همین که لیاقت سربازی ولایت را دارم خداوند را سپاسگزارم.پاسدار قاسم سلیمانی» ایشان حتی نام خود را بی‎ریا و بدون هیچ عنوان دیگری، فقط پاسدار ذکر کردند. چون گفته بودند. راضی نیستم، فیلم‌نامه را کنار گذاشتم و برای ایشان نوشتم: «خداوند عمر طولانی بدهد و در نهایت شهادت نصیب شما شود، ما خواستیم که به وظیفه خود عمل نماییم.» حالا که سردار به شهادت رسیده‌اند، راه برای انجام این کار هموار شده و به عبارت دیگر لازم است این فیلم ساخته شود. فیلم‌نامه‌نویس این کار هم بعد از شهادت سردار خیلی روی ساخته شدن آن تأکید و اصرار دارد. امیدوارم با کمک نهادهای مربوط و پس از آماده شدن مقدمات، اثری درخور سردار مقاومت تولید شود.