انقلاب درگیر ضد انقلاب

بدون شک روند سیر تحولات انقلاب اسلامی با رهبری امام خمینی(ره) و نقش مردم در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید و ساختار و سازمان رژیم شاهنشاهی از هم فروپاشید؛ اما عوامل باقی‌مانده رژیم شاه از قبیل خوانین، ساواکی‌ها و سلطنت‌طلب‌ها به سرعت امکانات خودشان را در اختیار برخی از انقلابیون که با نظر امام(ره) درباره تشکیل جمهوری اسلامی مخالف بودند، قرار دادند و جریان جدیدی شکل گرفت که در یک کلمه «ضد انقلاب» نامیده می‌شد. این ضد انقلابیون در مجموع کمتر از یک درصد از جمعیت ۳۶ میلیونی سال ۱۳۵۷ را شامل می‌شد؛ اما همین درصد خیلی پایین هم با پشتوانه کشورهای هر دو قطب غرب و شرق تقویت و حمایت می‌شد و با انقلاب و رهبری امام و مردم اعلان جنگ و ستیز می‌کردند. آنها ابتدا در استان‌های مرزی ایران اقدام به ایجاد شورش، آشوب و اغتشاش و بعد جنگ مسلحانه کردند و با حمله به مراکز نظامی در همان بهمن ۱۳۵۷ سلاح و امکانات پادگان‌ها را به غارت بردند و با نیروهای مدافع انقلاب و امام درگیر شدند. این ضد انقلابیون در ادامه سامانه ضد انقلاب را شکل دادند و از هر اقدامی علیه انقلاب دریغ نکردند؛ از جنگ تحمیلی در شهریور ۱۳۵۹ تاکنون در سبک‌های مختلف کارشکنی کرده و به دنبال ضربه زدن به انقلاب اسلامی بوده‌اند که در ادامه به اختصار به برخی از آنها اشاره می‌شود:

۱ـ گروه‌هایی با رویکرد مسلحانه در برابر انقلاب موضع خصمانه گرفتند؛ مانند حزب دموکرات کردستان به همراه گروه‌های کمونیستی، مانند حزب توده، ‌چریک‌های فداییان خلق، کومله و... که در شهرهای کردستان اقدام به آشوب و بلوا کردند و بی‌رحمانه دست‌رنج مردم فقیر را به غارت بردند یا به آتش ‌کشیدند که آتش زدن خرمن‌های گندم مشهور است.

۲ـ گروهی موسوم به جبهه التحریر از عوامل انگلیس در خوزستان به ویژه شهرهای اهواز، خرمشهر و آبادان که با عناوینی چون دفتر سیاسی خلق عرب، با حزب بعث عراق مرتبط بودند و مرتب به بمب‌گذاری در ریل خطوط راه‌آهن، لوله‌های انتقال نفت و سایر انفجارات اقدام می‌کردند و همین جریان هم زمینه‌ساز جنگ تحمیلی شد.

۳ـ مجموعه‌ای از عوامل سلطنت‌طلب، هواداران رژیم شاه، ساواکی‌ها، شکنجه‌گران و فراری‌های ارتش و برخی از نمایندگان مجلس رژیم شاه در برخی از شهرها با این جریان‌های ضد انقلاب همراه و هم‌صدا شدند و به غائله‌آفرینی‌ها دامن زدند.

۴ـ ضد انقلابیون در استان‌ مازندران به ویژه گنبد کاووس که در نزدیکی مرز شوروی سابق قرار داشت، همانند سایر ضد انقلاب در کردستان و خوزستان عمل کردند. در اینجا گروهک فداییان خلق با تابلوی دروغین خلق ترکمن آشوب به پا کردند و بی‌رحمانه زن و بچه‌های مردم فقیر را به شهادت رساندند.

۵ـ از موارد شاخص دیگر که در حیطه ضد انقلاب قرار گرفت و علیه انقلاب و رهبری امام موضع گرفت، جریانی به نام «خلق مسلمان» در آذربایجان بود؛ همچنین جریان تروریستی موسوم به «فرقان» در تهران اقدام به عملیات ضد انقلابی کردند.