آخرین نسخه آمریکا برای حفظ امنیت اشغالگران!

با توجه به صحبت‌های رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی 25 سال آینده را نخواهد دید، بفرمایید سناریوها و برنامه‌های آمریکا برای تأمین امنیت این رژیم چیست؟

آمریکایی‌ها در قضیه باقی ماندن رژیم صهیونیستی سه نوع فعالیت انجام می‌دهند که یکی از اصلی‌ترین آنها این است که سعی می‌کنند درخواست‌های آنها اجرا شود، به ویژه در زمان ریاست «دونالد ترامپ» این سیاست بسیار پررنگ است و روابط ترامپ با صهیونیست‌ها، هم از حیث خانوادگی و هم سیاسی، بسیار نزدیک است؛ برای نمونه در سال گذشته دیدیم ترامپ «معامله قرن» را مطرح کرد که هنوز به مرحله اجرا نرسیده است؛ مسئله بعدی بخشیدن بخشی از «جولان» به رژیم غاصب و نیز انتقال سفارت از تل‌آویو به بیت‌المقدس است؛ البته اقدامات دیگری هم انجام داده‌اند؛ مثلاً باقی ماندن آمریکایی‌ها در سوریه. فعالیت مهم دیگر این است که آمریکایی‌ها یک ‌سری راهبرد را در منطقه خاورمیانه دنبال می‌کنند و هر منطقه راهبرد و سیاست خاصی دارد که در آن، اصلی‌ترین سیاست حفظ امنیت رژیم صهیونیستی است و این هدف ربطی به جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها ندارد؛ درمجموع این موضوع هدف آمریکایی‌هاست و هر شخصی که رئیس‌جمهور باشد یا هر حزبی که در پارلمان یا کنگره حضور داشته باشد، این سیاست را دنبال می‌کند. سومین فعالیت به مسائل دیگری مربوط می‌شود که در اثر اقداماتی امنیت اشغالگران قدس حفظ می‌شود؛ برای نمونه عربستانی‌ها یک ‌سری هزینه می‌کنند و روابط خود را با آمریکا گسترش می‌دهند، ولی بخشی از آن به این مربوط می‌شود که تل‌آویو از آن بهره‌برداری کند یا روابطی که با صهیونیست‌ها و اروپا دارند و مسئله بعدی رخ دادن اتفاقات خاصی است که به نوعی به باقی ماندن رژیم صهیونیستی کمک می‌کنند.

منظور شما از روابط عربستان، همان بحث عادی‌سازی روابط با تل‌آویو است؟

بله، این یک اتفاق خاص است؛ یعنی عربستانی‌ها به آمریکایی‌ها فشار بیاورند که معاملات بزرگی صورت بگیرد و دلالی خاصی بین عربستان و صهیونیست‌ها آغاز می‌شود که آمریکایی‌ها از این دلالی برای باقی ماندن اشغالگران قدس استفاده می‌کنند. بحث بعدی این است که اروپا و آمریکا وارد برخی مناقشات می‌شوند که صهیونیست‌ها از آن بهره‌برداری می‌کنند. یک ‌سری اتفاقات که در راهبرد آمریکا نیست، بلکه به اتفاقات خاصی مربوط می‌شود که رخ می‌دهد؛ مورد دیگر تحریم روسیه از سوی آمریکاست که به نوعی منافع صهیونیست‌ها در آن دنبال می‌شود.

آمریکا اخیراً کشورهایی را که با رژیم صهیونیستی مخالف هستند، تحریم می‌کند؛ مثل لبنان و عراق، ‌تا علاوه بر به هم ریختن محیط سیاسی این کشورها، اقتصاد آنها را نیز دچار چالش کند؛ در این باره نیز توضیح بفرمایید.

هدف آمریکایی‌ها از این شورش‌ها و به هم ریختن کشورهای محور مقاومت، دو بخش ساختار سیاسی و امنیت این کشورهاست که این سیاستی جدید است؛ درواقع آمریکایی‌ها بعد از اینکه در عرصه مقاومت شکست خوردند، این سیاست را اجرا کردند. با توجه به اینکه آمریکایی‌ها در قضیه داعش و سیاست‌های دیگرشان در منطقه شکست خوردند، می‌توان گفت پروژه‌ای است که  CIAطراحی و دنبال می‌کند که البته هزینه‌هایش نیز از طریق عربستان پرداخت شده است. گفته شده این جنگ از نوع چهارم است؛ یعنی جنگ داعش یک جنگ سری بود که مخفی کار می‌کرد؛ اما این جنگ به جای اینکه در بیابان و کوه باشد، بهره‌اش به طور مسلم به صهیونیست‌ها می‌رسد. داعش طرحی مشترک بود که آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها طراحی کرده بودند و هزینه آن را عربستان پرداخت می‌کرد و نیروهایش نیز از کشورهای مختلف تأمین می‌شد. در اینجا نیز به نوعی یک طرح مشترک است؛ چراکه هزینه آن را عربستان تقبل می‌کند؛ از این‌رو این نیز یکی دیگر از اقداماتی است که برای حفظ امنیت رژیم اشغالگر قدس انجام می‌شود که درواقع نوعی ایران‌زدایی است و می‌خواهند محور مقاومت به هم بریزد و حضور ایران کم‌رنگ شود تا این رژیم باقی بماند.

آمریکا برای تأمین امنیت تل‌آویو، در موضوع تحریک تروریسم چه اقدامات دیگری انجام می‌دهد، به ویژه در بحث مسائل اخیری که در سوریه و عراق اتفاق افتاده است؟

داعش ارتش سری بسیار پرخرج است که آمریکایی‌ها ایجاد کردند و برای پیدایش آن زحمت‌های فراوانی کشیده شد؛ در واقع یک گروه به‌روزشده القاعده است، ولی با عضوگیری بسیار بیشتر که از 80 کشور جهان انجام شد؛ آمریکایی‌ها در این طرح پرهزینه شکست سختی خوردند، داعش فرو پاشید، نیروهای‌شان را از دست دادند و الان امکان عضوگیری برای داعش بسیار کم است؛ اما آنچه الان مسلم است، این است که مجدداً در حال فعال کردن این سرمایه‌گذاری خود هستند که این هم در راستای ناآرام‌سازی و اغتشاشات عراق است؛ به عبارتی، در حال حاضر عراقی‌ها به نوعی بین دو فک، یعنی ارتش خیابانی یا همان جوکرها و ارتش بیابانی یا همان ارتش سری آمریکایی‌ها، قرار گرفته‌اند که هر دو طرف یک هدف را دنبال می‌کنند و می‌خواهند زیرساخت‌های عراق را تخریب و این کشور را ناآرام کنند و ساختار سیاسی ارزشمندی را که بسیار گرانبهاست، به هم بریزند و ناآرامی ایجاد کنند.