مقوم نظام و علیه دشمن

راهبرد حضرت امام(ره) نسبت به گروه‌های سیاسی را می‌توان مبتنی بر دو پایه دانست: اول اینکه اساس غلبه استکبار بر ملت‌ها در ایجاد اختلاف و دودستگی‌هاست که یکی از ابزارهای آن، احزاب و گروه‌های سیاسی است. دوم اینکه احزاب سیاسی باید در فعالیت سیاسی آزاد باشند؛ اما آزادی با توطئه و خرابکاری تفاوت دارد. با این نگاه، حضرت امام(ره) توصیه‌هایی به احزاب سیاسی داشته و انتظارات خویش را مکرراً مطرح می‌فرمودند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:

1-پرهیز از اختلافات و قرار نگرفتن در زمین دشمن؛ بنیانگذار نظام اسلامی از همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب اسلامی نسبت به دسیسه دشمنان ملت ایران در سوءاستفاده از احزاب و گروه‌های سیاسی هشدار داده و فرمودند: «نباید اختلافات را دامن زد، نباید آن بگوید من حزب کذا، آن بگوید من حزب کذا، نباید اینقدر حزب‌ها پیدا بشود، دویست حزب پیدا شود، این قدر جمعیت‌ها پیدا بشود، باید همه‌شان با هم مجتمع [شوند] برای نجات یک کشوری که همه در آن می‌خواهند زندگی بکنند.»

2-سوء‌استفاده نکردن از آزادی؛ حضرت امام(ره) با انتقاد از رژیم دیکتاتوری شاه‌ـ که آزادی‌های فردی، انتخابات واقعی، مطبوعات و فعالیت احزاب را از میان برده است‌ـ بین آزادی بیان و توطئه تمایز قائل شده و می‌فرمایند: «آزادی غیر از توطئه است، آزادی آزادی بیان است، هر چه می‌خواهند بگویند، توطئه نکنند... توطئه آزاد نیست، انتقاد آزاد است. بنویسند، بگویند، انتقاد کنند.»

3-انتقاد سازنده به جای تضعیف نظام؛حضرت امام(ره) یکی از انتظارات خود از احزاب و گروه‌های سیاسی را انتقاد سازنده و اجتناب از تخریب و تضعیف نظام مطرح کرده و تصریح می‌فرمایند: «هر چه می‌خواهند بگویند و هر چه می‌خواهند انتقاد کنند، انتقاد غیر توطئه است. لعن و توطئه با لحن انتقاد فرق دارد. انتقاد از امور سازنده است... لکن یک وقت لحن، لحنِ انتقاد نیست، لحن، لحنِ تضعیف جمهوری اسلامی است ولو اینکه دیکته کردند به او دادند، نفهمید که این‌طوری است ... ما با این لحن مخالفیم، این لحن آزاد نیست.»

4- وابسته نبودن به خارج؛ معمار کبیر انقلاب اسلامی با اعتقاد به اینکه ایجاد احزاب در ایران کار استعمار بوده و از صدر مشروطه تلاش‌شان این بوده که احزاب چپ و راست درست کنند تا آنها را به جان هم بیندازند و کار خودشان را جلو ببرند، از احزاب اسلامی می‌خواهند زیر بیرق اسلام اتحاد کرده و به ملت بپیوندند. ایشان از همان روزهای اول پیروزی انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «من باز از همه قشرهای ملت، از همه روشنفکران، از همه احزاب، از همه دستجات و گروه (گروه‌ها که مع‌الاسف تاکنون شاید دویست گروه پیدا شده باشد) تقاضا می‌کنم که مسیرتان، مسیر ملت و مسیر اسلام باشد، به ملت بپیوندید، صلاح شما در این است که به ملت بپیوندید.»