اگر شش بازیکن داشتیم، نیازی به اینستکس نداشتیم!

اگر شش بازیکن داشتیم، نیازی به اینستکس نداشتیم!

روزنامه وال‌استریت ژورنال می‌نویسد: «خط اعتباری مدنظر اروپا- یا همان اینستکس- شامل «چند میلیون یورو» است.» وزیر نفت دیروز ضمن اعتراض به پیشنهاد اروپا در سازوکار مالی اینستکس که فاقد مکانیسم خرید نفت و پرداخت پول آن است، تصریح کرد کل این اعتبار «۴ میلیون یورو» است! این رقم را مقایسه کنید مثلاً با قرارداد ۳۰۰ میلیون یورویی سایپا- پژو سیتروئن و قرارداد ۴/۸ میلیارد دلاری توتال که هر دو نیز توسط طرف اروپایی، بدون پرداخت کمترین خسارت نقض شد. یا مقایسه کنید با قیمت ۷۰ تا ۴۰۰ میلیون یورویی یک هواپیما. در سطحی پایین‌تر، برای خرید یک بازیکن فوتبال در اروپا، ارقامی بین ۲۵ تا ۲۲۰ میلیون یورو پرداخت می‌شود. با این اوصاف، اگر ۴ میلیون یورو را میان ۱۰ کشور اروپایی مدعی همکاری با اینستکس (ادعای موگرینی مقارن با واگذاری مسئولیت) تقسیم کنیم، متوسط سهم هر کشور برای تجارت با ایران ۴۰۰ هزار یورو می‌شود؛ یعنی یک‌ششم قرارداد یک بازیکن فوتبال، یک‌بیستم پول یک هواپیما و یک‌هشتادم قرارداد سایپا- پژو! حال اگر همین بازیکن فوتبال تخلفی کند و یا تیم، تخلفی در مورد وی مرتکب شود، جریمه‌ها را بهتر از این سیستم مالی اروپا دریافت و پرداخت می‌کنند.

◄ کرباسچی از دوستان خود این‌گونه نام می‌برد/ کرباسچی فعال اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی به‌تازگی در خصوص شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان گفته است: «این شورا الآن ماهیتی ندارد و معلوم نیست اعضای آن چه کسانی هستند. تعریف اصلاح‌طلبان روی هواست؛ یکی می‌گوید می‌خواهیم از ریشه بزنیم و دیگری می‌گوید می‌خواهیم اصلاح کنیم و معلوم نیست اصلاح‌طلبان چه کسانی هستند و می‌خواهند چه کنند. باید معلوم شود چه کسانی با چه هدف مشترکی می‌خواهند شورا ایجاد کنند. یک شورا در شرایطی ایجاد می‌شود که افرادی بر اساس اهداف مشترک دور هم جمع شوند. اگر نمی‌خواهند در انتخابات شرکت کنند، ایجاد شورا هم معنایی ندارد.»