خروج از پیمان منع موشک‌های میان‌برد هسته‌ای

بولتون معتقد است آمریکا به دلیل جایگاه و قدرت خود در جهان و طرح ایده تشکیل سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم، می‌تواند منافع خود را بر سازمان‌های بین‌المللی ترجیح داده و در صورتی با این سازمان‌ها همکاری کند که منافع این کشور تأمین شود. این مسئله سبب می‌شود دولت ایالات متحده در بسیاری از مواقع، توافقات خود با کشورهای دیگر را به صورت معاهده در کنگره تصویب نکند (تا ضمانت اجرایی برای آمریکا نداشته باشد) و در عین حال هر گاه عضویت در یک معاهده به ضرر این کشور باشد، می‌تواند با یک فرمان اجرایی رئیس‌جمهور، از ادامه کار خودداری کرده و زیر توافق‌های قبلی بزند. در فصل ششم کتاب خاطرات جان بولتون، مسئله خروج این کشور از پیمان منع موشک‌های میان‌برد هسته‌ای با روسیه مطرح شده و وی بیان کرده است: «از زمان حضورم در دولت جرج دبلیو بوش، می‌خواستم که ایالات‌متحده را از معاهده INF (موشک‌های هسته‌ای میان‌برد) بیرون بیاورم.» او در ادامه با بیان ایرادات این پیمان، می‌گوید: «توافق ریگان‌ـ گورباچف بین ایالات‌متحده و اتحاد جماهیر شوروی که موشک‌ها و پرتاب‌گرها با محدوده بین 500 تا 5500 کیلومتر را ممنوع می‌کرد، برای این طراحی‌شده بود که از جنگ هسته‌ای که مکان آن در داخل اروپا باشد، جلوگیری کند. بااین‌حال با گذشت زمان، هدف بنیادی INF با نقض‌های مداوم آن از سوی روسیه بی‌اثر شده و واقعیت‌های استراتژیک جهانی و پیشرفت‌های تکنولوژیکی را تغییر می‌داد. حتی قبل از اینکه ترامپ رئیس‌جمهور شود، روسیه شروع به انبار کردن موشک‌هایی که ممنوعیت‌های توافق INF را نقض می‌کردند، می‌کرد که تهدیدی اساسی برای اعضای اروپایی ناتو بود. علاوه بر این، ازجمله پیامدهای طولانی‌مدت این پیمان این بود که این معاهده کشورهای دیگر (جدای از سایر کشورهای جانشین اتحاد جماهیر شوروی) شامل بزرگ‌ترین تهدیدات علیه ایالات‌متحده و متحدانش را محدود نمی‌کرد. برای مثال چین، بزرگ‌ترین سهم در حال رشد و در حال حاضر مستقر از توانایی‌های موشکی را در اختیار داشت که بر اساس این معاهده برای آمریکا منع شده بودند و متحدان آمریکا ازجمله ژاپن و کره جنوبی و در عین ‌حال هندوستان و از قضا، خود روسیه را نیز تهدید می‌کرد. موشک‌های بالستیک میان‌برد ایران اتحادیه اروپا را تهدید می‌کرد و مانند موشک‌های کره شمالی، پاکستان، هندوستان و سایر کشورهای در حال تبدیل به قدرت‌های هسته‌ای در حال‌ توسعه بود.» او در حالی علت اصلی خروج از این توافق را نقض این پیمان از سوی روس‌ها می‌داند که خود اشاره می‌کند در جلسه‌ای که با «نیکلای پتروشف» مسئول شورای امنیت روسیه داشته، روس‌ها فهرست بلندبالایی از نقض این پیمان از سوی آمریکا ارائه می‌کنند. او همچنین بیان می‌کند تلاش او در اصل کشاندن ایران و چین به این پیمان بوده است؛ زیرا این دو کشور از قدرت‌های جدید موشکی در این عرصه بوده‌اند که مشمول این پیمان نشده بودند. با این حال می‌داند این مسئله، رؤیایی بیش نیست و ایران و چین به حتم به این پیمان نمی‌پیوندند.