ترور هم رژیم صهیونیستی را نجات نمی‌دهد!

ردّ پای موساد

المیادین: سیاست ترور دانشمندان یک سیاست قدیمی و در عین حال جدید است که رژیم اشغالگر آن را برای تحقق یک هدف یا برای بر هم زدن محاسبات به کار می‌گیرد. پیگیری حوادث مربوط به ترور دانشمند ایرانی، رد پای موساد اسرائیل را نشان می‌دهد، چرا که صهیونیست‌ها از هر فرصتی برای تحرک علیه جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند و آخرین آن، دیدار سه جانبه بین وزیر خارجه آمریکا، نخست‌وزیر اسرائیل و ولی‌عهد سعودی است. شهادت دانشمند برجسته، محسن فخری‌زاده، باعث می‌شود ایران به‌عنوان یک دولت رهبرِ محور مقاومت، به برنامه‌های هسته‌ای خود تعهد بیشتری داشته باشد، به این دلیل که حق استفاده از قدرت برای تحقق پیروزی علیه رژیم اشغالگر را دارد؛ اما عربستان سعودی که معاملات سری برای خرید سلاح با موافقت اسرائیل انجام داده است، جز شکست و عقب‌نشینی به چیزی دست پیدا نمی‌کند.

بزرگ‌ترین بازنده

رأی‌الیوم: عربستان بزرگ‌ترین بازنده طرح‌های عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر و ایستادن در سنگر این رژیم در مقابل شیعیان خواهد بود؛ چراکه اعتبار و رهبری جهان اسلام و هر آنچه برایش باقی مانده را از دست خواهد داد. حفاظت خانواده حاکم سعودی از حرمین شریفین در مکه و مدینه و نظارت آن بر حج با خطرهای جدی مواجه خواهد شد و شاید شورش دو میلیارد مسلمان در سراسر جهان را به همراه داشته باشد؛ زیرا پذیرفتن این مسئله که ملک سلمان، پادشاه عربستان دوست و هم‌پیمان اشغالگران مسجدالأقصی، قاتلان برادران‌شان در فلسطین اشغالی و فتنه‎انگیزان برای تجزیه جهان اسلام باشد، برای‌ مسلمانان دشوار است.

نگران پیامدهای ترور

هاآرتص: ترور مدیران توانمند و الهام‌بخشی مانند سلیمانی یا فخری‌زاده نه تنها مشکل بنیادین را حل نمی‌کند؛ بلکه هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت خطراتی را به همراه دارد. به عنوان مثال ترور سلیمانی نه تنها به هیچ وجه نفوذ ایران را در عراق کاهش نداد، بلکه موشک‌های شبه نظامی شیعه هر روز در منطقه سبز بغداد فرود می‌آید. در همین حال بسیاری از دموکرات‌ها معتقدند اقدام اخیر اسرائیل در همکاری با دولت شکست خورده ترامپ گامی در جهت جلوگیری از بازگشت به مذاکرات با ایران است. این تصور تنها حفظ روابط آمریکا و اسرائیل را به عنوان یک اولویت دو جانبه دشوارتر می‌کند.

بازگشت به برجام!

نیویورک‌تایمز: سیاست در منطقه و در ایالات متحده از سال 2015 تغییر یافته است. جو بایدن، رئیس جمهوری تازه ایالات متحده گفته است که درصورت پایبندی کامل ایران به توافق هسته‌ای، ایالات متحده را به این توافق برخواهد گرداند. مقامات ایرانی نیز در اظهار نظری مشابه اعلام کرده‌اند با بازگشت ایالات متحده به توافق برخواهند گشت. در تئوری، بازگشت به توافق آسان است و جو بایدن می‌تواند همان روز اول حضور در دفترش به توافق برگردد. با این حال، سیاست‌های داخلی در هر دو کشور بازگشت فوری به توافق را سخت می‌کند. رهبر عالی ایران به واشنگتن مشکوک است و خروج ترامپ از این توافق را مهر تأییدی بر نظرات همیشگی‌اش پیرامون دورویی آمریکا می‌داند. احتمال اینکه در انتخابات 2024 آمریکا بار دیگر یک جمهوری‌خواه پیروز شده و از توافق بیرون بیاید بر تردیدهای ایران می‌افزاید.

لقمه بزرگ!

نشنال‌اینترست: ارمنستان یک سوم آذربایجان جمعیت دارد و فاقد منابع طبیعی و موقعیت ژئوپولیتیکی کلیدی این کشور است، با این حال در اوایل دهه ۱۹۹۰ جنگ را عمدتاً به خاطر دو فاکتور برد: ناآرامی داخلی آذربایجان و پشتیبانی روسیه از ایروان. این فاکتورها به ارمنستان کمک کردند تا کنترل ناگرونوـ قره باغ و نیز بخش‌های بزرگ‌تری از اطراف آن را که منزلگاه 750 هزار آذربایجانی بود که مجبور به فرار شدند، به دست گیرد. این پیروزی یک حس برتری نظامی در داخل ارمنستان ایجاد کرد که تا ماه گذشته ادامه پیدا کرد؛ اما به زودی معلوم شد ارمنستان لقمه بزرگ‌تری از دهنش برداشته است.