ورود به زندگی مشترک مهارت می خواهد

پایگاه بصیرت / Array

سازمان ثبت احوال کشور اخیرا در آماری تکان دهنده از طلاق هایی خبر داده که به نظر می رسد تلخی شان از طلاق های دیگر بیشتر است. بیش از 12 هزار طلاق را کسانی ثبت کرده اند که کمتر از یک سال زیر یک سقف مشترک زندگی کرده اند. مهارت های لازم برای ورود به زندگی مشترک بی شک از مهمترین هایی است که در کاهش این ارقام و آمار نقش مهمی دارد.
براساس گزارش منتشر شده از سازمان ثبت احوال کشور در سال 98 در مجموع نزدیک 175 هزار طلاق در ایران رخ داده که 12هزار و 573 طلاق را زوج هایی رقم زده اند که کمتر از یک سال با هم زندگی کرده اند و بیش از 15 هزار طلاق هم در زندگی مشترک یک تا دو ساله اتفاق افتاده و بیش از 13 هزار طلاق هم در سال های مشترک زندگی دو تا سه ساله ثبت شده است. آمارهایی که زنگ خطری بلند است برای جامعه ای که افراد در سنین ازدواج زیادی دارد و ممکن است در سال های بعدی آن ها  نیزدر زمره این اعداد و ارقام وارد شوند، پس باید مقدمات آن به درستی چیده شود تا برای آغاز زندگی مشترک آماده باشند.
مهارت های زندگی مشترک یکی از همین مقدمات است که برای ازدواج مصداق وجوب نان شب را دارد. مهارت هایی که از بروز مسایل در زندگی مشترک بسیار می کاهد و در صورت بروز مشکل، توانایی حل مساله را تا حد زیادی مهیا می کند. برخی از این مهارت ها از این جمله اند:
مهارت خود شناسی، یعنی برای ورود به زندگی مشترک خودمان را و انتظارات مان را خوب بشناسیم. بدانیم چه هستیم و از زندگی مشترک و طرف مقابل چه می‌خواهیم. اهداف مان را درست تعیین کنیم. همین طور از طرف مقابل هم به روشنی این خواسته را داشته باشیم و بدانیم چقدر خود را می‌شناسد و در زندگی مشترک به دنبال چه می‌گردد. بعد به نقاط اشتراک برسیم. گاهی مسایل وقتی سر باز می‌کند که انتطارات و توانایی های زوج همانی نبوده که فکر می کردند.
یاد بگیریم ارتباط موثر را بلد باشیم. یعنی خوب حرف بزنیم و خوب گوش دهیم. این را خوب تمرین کرده باشیم. در واقع آنقدر درباره خودمان و نگاه‌مان و خواسته های مان فکر کرده‌ایم و به یک جمع بندی رسیده‌ایم که حالا می‌توانیم خوب و شفاف حرف بزنیم و به حرف‌های نفر دوم هم خوب گوش دهیم. این ارتباط موثر در مواقع بروز مشکل هم کمک می‌کند تا ما با هم گفت و گو کنیم و شنونده فهیمی برای هم باشیم.
مهارت ابراز صمیمیت هم با اهمیت است. نمی‌توانیم بگوییم ما همدیگر را دوست داریم و لزومی ندارد این را بروز بدهیم. بخشی از مشکلات دقیقا از همین جا شروع می‌شود که طرفین مثلا احتیاج دارند مورد محبت از طریق کلامی قرار بگیرند و طرف مقابل اگر آن را بلد نباشد و نتواند به زبان بیاورد تنش ایجاد می‌شود. طلاق‌های عاطفی گاهی از همین جا شروع می‌شود.
مهارت همدلی و همراهی به ویژه در زندگی های مشترک امروزی که بحران‌های اقتصادی و اجتماعی بیش از گذشته شایع است مهمتر تلقی می‌شود. همیشه زندگی روی خوش نشان نمی‌دهد، گاهی مسایل ریز و درشتی به میدان می‌آید که فقط با همراهی زن و شوهر است که  شاکله زندگی پابرجا می‌ماند. همدلی و همراهی فقط برای روزهای خوش زندگی نیست. مهمتر از آن روزهای ناخوش زندگی است که یک تنه نمی‌شود به جنگ آن رفت.
مهارت حل اختلاف هم به این معنی است که ما بدانیم در بروز اختلاف باید چه بکنیم. اولویت‌های‌مان را در زندگی مشترک باید بدانیم. این کمک می‌کند تا ما سر هر مساله کوچک و کم اهمیتی به هم نریزیم. گاهی کوه‌های اختلاف از همین کاه‌های کوچک ساخته می‌شود.
مهارت مدیریت اقتصادی خانواده به ویژه در شرایط امروز جامعه ما  که آشفتگی‌های متعددی در آن دیده می‌شود، مهم است. ما باید قبل از ازدواج آموخته باشیم چگونه دخل و خرج مان را با خواسته‌های‌مان هماهنگ کنیم و هر کدام از ما در زندگی مشترک نمی‌توانیم خواسته فردی‌مان را در اولویت قرار دهیم. اینجا هزینه‌های مسکن و هزینه‌های جاری زندگی حرف اول را می‌زند. پس باید به درستی و با برنامه با آنها برخورد کنیم.
البته که مسایل مختلفی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی دست به دست هم می‌دهند تا یک زندگی مشترک سالیان سال تداوم داشته باشد و یا به تلخی به بن‌بست برسد و طلاق اتفاق بیفتد و تبعات بعضا جبران ناپذیری که به دنبال قطع یک زندگی مشترک رخ دهد. بنابراین بهتر است قبل از ورود به صحنه زندگی مشترک مهیای ورود به آن بود که اگر غیر از این باشد پس انتظارات ما از زندگی مشترک به درستی تعریف نشده است.