شمارش معکوس پایان پهلوی

پس از فرار شاه از کشور در 26 دی ماه 1357، اوضاع کشور به طور کلی از دست رژیم پهلوی خارج شد. بختیار بی‌عرضه‌تر از آن بود که بتواند امور را در دست گیرد. رعب بر دل ژنرال‌های ارتش شاهنشاهی نیز افتاده بود و آنان نیز مستأصل‌تر از آن بودند که جرئت کودتا داشته باشند! در بهمن 1357 گام به گام انقلاب در حال پیشروی بود و شمارش معکوس مرگ پهلوی فرا رسیده بود.

1 بهمن: امروز شاپور بختیار اعلام کرد کسانی که در خیابان‌ها به تظاهرات و راه‌پیمایی دست می‌زنند، چهار دسته‌اند: برای تفریح به خیابان‌ها می‌آیند، یا کمونیست هستند، یا پیرو آیات عظامند یا از روی ایمان در تظاهرات شرکت می‌کنند.

2 بهمن: «سناتور فرانک چرچ» رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا به دولت کارتر پیشنهاد کرد از حمایت دولت ایران خودداری کند؛ زیرا این حمایت مردم ایران را خشمگین‌تر کرده، سقوط دولت را تسریع می‌کند.

3 بهمن: امام خمینی(ره) فرمودند: «افکار عمومی و اراده مردم، قانون است. ما با استناد به همین قانون رژیم موجود را تغییر خواهیم داد.»

4 بهمن: به دستور بختیار تانک‌ها در فرودگاه مهرآباد مستقر شدند و باندهای فرود را بستند. به کلیه شرکت‌های هوایی اعلام شد که به ایران پرواز نکنند.

5 بهمن: امروز بختیار از امام خمینی(ره) خواست سفر خود به تهران را به مدت سه هفته به تأخیر اندازد. امام این تقاضا را رد کرد و گفت در رأس موعد مقرر به تهران خواهم رفت.

6 بهمن: «رمزی کلارک» دادستان کل اسبق آمریکا، «ریچارد فالک» استاد دانشگاه پرینستون آمریکا و «دان لوئی» نماینده سازمان‌های مذهبی آمریکا در پاریس ضمن ملاقات با امام اظهار امیدواری کردند «انتقال قدرت در ایران با آرامش صورت گیرد و عدالت برای همه محقق شود و مردم ایران و آمریکا به هم عشق بورزند.»

7 بهمن: بختیار گفت برای ملاقات با آیت‌الله خمینی اگر لازم باشد به پاریس خواهم رفت. امام بلافاصله در پاسخ فرمودند: «آنچه ذکر شده است که شاپور بختیار را با سمت نخست‌وزیری می‌پذیرم، دروغ‏‎ ‎‏است. تا استعفا ندهد او را نمی‌پذیرم؛ چون او را قانونی نمی‌دانم.»

8 بهمن: ده‌ها نفر از روحانیون در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به بسته بودن فرودگاه مهرآباد، به تحصن دست زدند. آیات عظام طالقانی، مطهری، ربانی‌شیرازی، منتظری، نوری‌همدانی، صدوقی و جمعی از مدرسین حوزه علمیه قم از جمله متحصنان بودند.

9 بهمن: بختیار گفت فرودگاه‌ها همه باز است، ولی من به هیچ‌وجه استعفا نخواهم داد. امام(ره) نیز خطاب به مردم گفتند: «خائن اصلی را با خفت بیرون کردید. این نتیجه را هم که حاشیه‌ای بیش نیست، از صحنه خارج کنید«

10 بهمن: تحصن روحانیونی که به رژیم بختیار معترض هستند، در دانشگاه گسترش یافت و هزاران روحانی و اقشار مختلف مردم به متحصنان پیوستند. تظاهرات و راه‌پیمایی‌های سراسری در بیشتر شهرهای کشور علیه بختیار ادامه یافت و مطبوعات نوشتند دو میلیون نفر شهرستانی برای استقبال از امام(ره) در تهران به سر می‌برند.

11 بهمن: امام خمینی(ره) در آستانه حرکت از پاریس به تهران از مهمان‌نوازی دولت فرانسه و اهالی منطقه نوفل لوشاتو تشکر کردند.

12 بهمن: امام خمینی(ره) در ساعات اولیه بامداد امروز با یک فروند هواپیمای ایرفرانس فرودگاه پاریس را به مقصد تهران ترک کردند. ایشان در ساعت 9 صبح پس از 14 سال دوری از وطن در میان استقبال پرشور و میلیونی مردم به ایران بازگشتند. روزنامه کیهان طول جمعیت استقبال‌کننده را 32 کیلومتر اعلام کرد.

13 بهمن: هزاران نفر از مردم سراسر کشور برای دیدار با امام(ره) در مدرسه علوی و در طول خیابان مجاور آن (خیابان ایران) صف کشیدند. دولت اسرائیل از بازگشت امام به ایران شدیداً ابراز نگرانی کرد.

14 بهمن: امام خمینی(ره) گفتند «مذاکراتی با رهبران ارتش داشته‌ایم و اگر لازم باشد باز هم خواهیم داشت»/ امروز جواد شهرستانی شهردار تهران در ملاقات با امام از شغل خود استعفا داد./

امروز ژنرال  هایزر آمریکایی با یک بالگرد از محوطه ستاد فرماندهی ارتش به فرودگاه مهرآباد رفت و راهی مرکز فرماندهی خود در اشتوتگارت آلمان شد.

15 بهمن: با حکم امام(ره) بازرگان به عنوان نخست‌وزیر موقت جمهوری اسلامی تعیین شد. این در حالی بود که بختیار اعلام کرده بود «به آیت‌الله خمینی اجازه تشکیل دولت موقت را نمی‌دهم.»

16 بهمن: طی مراسمی در مدرسه علوی تهران، امام خمینی(ره) در حضور 400 خبرنگار مهندس مهدی بازرگان را به عنوان نخست‌وزیر رسماً معرفی کردند.

17 بهمن: شاپور بختیار در واکنش به انتخاب مهندس مهدی بازرگان به عنوان نخست‌وزیر، تصریح کرد که «یک مملکت، یک حکومت دارد و یک قانون اساسی ولاغیر.»/ لایحه انحلال ساواک به تصویب نمایندگان مجلس شورای ملی رسید؛ اما پس از آن بسیاری از نمایندگان از مقام خود استعفا کردند.

18 بهمن: ارتشبد قره‌باغی رئیس ستاد ارتش گفت: ارتش از دولت قانونی حمایت خواهد کرد و مداخله نکردن در سیاست نخستین اصلی است که نیروهای مسلح باید در نظر داشته باشند.

19 بهمن: صدها نفر از همافران با اونیفورم نظام با امام(ره) ملاقات کردند. در این ملاقات امام (ره) گفتند: «ما می‌خواهیم سرنوشت‌مان را خودمان تعیین کنیم نه سفارت آمریکا و سفارت شوروی. ما می‌خواهیم مملکت خودمان را خودمان تعمیر کنیم نه یهودی‌ها و اسرائیل.»

20 بهمن: مهندس بازرگان نخست‌وزیر موقت جمهوری اسلامی ایران، در مراسمی که در دانشگاه تهران برگزار شد، برنامه‌های دولت خود را در 6 ماده اعلام کرد.

21 بهمن: پادگان ارتش در شرق تهران شاهد زد و خورد مسلحانه افراد گارد شاهی با همافران بود. درگیری زمانی آغاز شد که همافران در حال مشاهده برنامه تلویزیونی ورود امام(ره) به کشور بودند.

22 بهمن: جنگ خونینی که از نیمه شب گذشته میان لشکر گارد از یک سو و نیروی هوایی از سوی دیگر در گرفت، به همه خیابان‌های مرکزی تهران سرایت کرد و مردم با تمامی توان خود به یاری نیروی هوایی شتافتند. در ساعت 10:30 شورای عالی ارتش در بیانیه‌ای اعلام کرد برای جلوگیری از هرج و مرج و خونریزی در مناقشه فعلی بی‌طرف می‌ماند. در ساعات بعد از ظهر با تصرف شهربانی، دانشکده افسری، رادیو تلویزیون و پادگان‌های تهران، «صدای انقلاب» در روی صفحه تلویزیون نقش بست و سقوط رژیم 2500 ساله شاهنشاهی را اعلام کرد.