تبلیغات و شعارهای کاندیداهای ریاست جمهوری یکی از عوامل مهم جلب نظر مردم در رای دادن است.
آنچه مسلم است تکرار شعارها و وعده‌های غیرمعقول، منجر به افزایش انتظارات نابجا از کاندیداها و در نهایت شکل‌گیری دولت ضعیف و نا امیدی مردم از دولت ها خواهد بود.
شناخت نامزدی که شعارهایش با عملش یکسان باشد با توجه به عملیات های روانی احزاب و بمباران تبلیغات در آستانه انتخابات بسیار مشکل است. با این وجود برخی نشانه ها می تواند ما را در شناخت کاندیدایی که شعارش با عملش همسان باشد کمک کند.
１. سوابق و مواضع: هر کاندیدای انتخابات ریاست جمهور طبعا دارای سوابقی در حوزه سیاست است که مراجعه به آن‌ها می‌تواند ما را با رویکردها و گرایش‌های او در حوزه‌های مختلف آشنا نماید.
２. ثبات مواضع: استمرار مواضع از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ زیرا تغییر مواضع نیز عامل تغییر می‌خواهد. آن عامل تغییر می‌تواند نمادی از نوع نگرش کاندیدا باشد. تغییر موضعی که به‌دلیل آگاهی از حق باشد نمادی از حق‌گرایی و نفس‌گریزی فرد است اما افرادی که تغییر دیدگاهشان برای نیل به پست و مقام باشد؛ به محض رسیدن به قدرت و منصب نیز دیدگاه‌های خود را دگرگون خواهند ساخت.
３. تجربیات مرتبط با مدیریت کلان: مدیریت کلان دارای خصلت راهبردی است و دید باز و بصیرت تیزهوشانه و نیز نگاهی ژرف و جهانی می‌طلبد. تصمیمات در حوزه ریاست جمهوری ماهیت فراملی با نگاه به منافع ملی می‌طلبد؛ به‌ویژه در نظام اسلامی که نگاهی به امت اسلام در سیاستگذاری‌ها ضرورت تام دارد.
４. برنامه اجرایی: برخی نامزدها به جای ارائه برنامه شعارها و وعده هایی می دهند که با شرایط و واقعیت‌های جامعه سنخیت ندارد و حتی طبق قانون در اختیارات رئیس جمهور نیست.
کسی که ادعای حل یک شبه مشکلات را دارد از دایره عقل خارج است. مهم برای کاندیدا ارائه برنامه عملی و برای رای دهنگان راستی آزمایی برنامه است.
مقام معظم رهبری درباره این نشانه می فرمایند:
" کسانی که وارد میدان انتخابات میشوند اظهاراتی میکنند که این اظهارات، اظهارات خوبی نیست، حرفهای فریبنده است، حرفهایی است که هیچ پشتوانه‌ی فکری و پشتوانه‌ی برنامه‌ای ندارد؛ همین طوری یک چیزی ادّعا میکنند، یک چیزی میگویند، بدون اینکه امکانات کشور را در نظر بگیرند یا حتّی بدانند. خیلی از برادران که در این میدان وارد میشوند، از بسیاری از ظرفیّتهای کشور شاید خیلی مطّلع هم نباشند؛ بدون اینکه حالا محاسبه‌ی درستی شده باشد، یک چیزی میگویند، یک حرفی میزنند، یک وعده‌ای میدهند. اینها خوب نیست، بایستی برنامه ارائه بشود به معنی واقعی کلمه؛ بایستی جوری باشد که کارشناسان وقتی نگاه میکنند به حرف زدن کسی که داوطلب است و حرف میزند با مردم، در دلشان تصدیق کنند که این حرف، حرف متقن و خوبی است".
５.تیم اجرایی: ریاست جمهوری کاری تیمی است. توانایی فردی برای اداره کابینه کفایت نمی‌کند. اداره وزارتخانه‌ها مستلزم تیمی قدرتمند است که برنامه‌های رییس جمهور را در جهت منافع ملی در حوزه خاص فعالیت وزارت متبوع اجرایی نمایند. ناهماهنگی کابینه با رییس جمهور آفاتی دارد که نتیجه آن ناکارآمدی بوده و نهایتا مردم هزینه آن را خواهند پرداخت.
６. حامیان: حامیان هر رییس جمهور پس از چندی توقعاتی را مطرح میکنند که ناخودآگاه آنان را به هادیان رییس جمهور تبدیل خواهد کرد و رییس جمهور برای جلب رضایت آنان در مسیری که آنان مطرح میکنند؛حرکت خواهد کرد. از این‌رو؛ تحلیل گرایش‌های حامیان به فهم مسیر رییس جمهور در آینده کمک خواهد کرد.
７. نمادهای انتخاباتی: کاندیداها نباید با نمادهای انتخاباتی غربی کسب رأی کنند. تکیه گاه کاندیدا باید توانمندی های داخلی، با بهره گیری از فرصت های بیرونی باشد. نظام غرب با ماهیت جمهوری اسلامی مشکل دارد. حمایت غرب از کاندیدای خاص، هویجی است که پشت سر آن چماق وجود دارد. کمک غرب از چاله بیرون آوردن و به چاه انداختن است.
８. اخلاق انتخاباتی: رعایت معیارهای اخلاقی تابع ضوابط و مقررات انتخاباتی به دور از اجحاف و رقیب کشی اولویت کاندیدای ریاست جمهوری باشد. نامزد ریاست جمهوری باید با رعایت اصول و معیارهای اخلاق اسلامی همراه با ارائه برنامه های انتخاباتی جریان سیاسی خود به رقابت با هم در مسیر جلب و جذب آرای مردم باشد. کاندیدایی که در برنامه مناظره انتخاباتی اخلاق انتخاباتی را رعایت می کند و در بیان انتقادات از دایره اخلاق خارج نمی شود، در عمل به شعارهایش جدی تر خواهد بود.
９. کارنامه:مهم ترین عامل راستی آزمایی تطابق شعار و عمل کاندیداها کارنامه است. کارنامه میزان عیار و ارزش نامزد را به جامعه مخاطب و رأی‌دهندگان معرفی می‌کند. کارنامه است که نشان می‌دهد فرد اساساً می‌تواند برنامه را اجرا کند یا نه.
آنچه مسلم است تکرار شعارها و وعده‌های غیرمعقول، منجر به افزایش انتظارات نابجا از کاندیداها و در نهایت شکل‌گیری دولت ضعیف و نا امیدی مردم از دولت ها خواهد بود. 
