اولین گام‌های دولت سیزدهم؟

دولت سیزدهم در حالی قرار است در رأس خدمت قرار گیرد که کشور از جنبه‌های گوناگون دچار تشویش و گسست اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شده است و این موضوع کار را برای آنها سخت می‌کند، اما اگر دولتی مقتدر و خدمتگزار از جانب مردم انتخاب شود، حتماً اولویت‌های خود را در راستای ترمیم مسائل مهمی چون اقتصاد و سیاست خارجی قرار می‌دهد؛ چرا که این دو نکته زیرساخت بسیاری از مسائل مهم کشور هستند. در همین زمینه با برخی از شخصیت‌های سیاسی و کارشناسان گفت‌و‌گو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

تقویت تولید

دکتر عبدالمجید شیخی، کارشناس مسائل اقتصادی: واقعیت این است که همه فعالیت‌ها در هم تنیده هستند و اینطور می‌توان گفت که نقطه شروع به کار دولت بعدی تقویت تولید، باز کردن گره‌های کسب‌وکار، رونق بخشیدن به فعالیت‌های موجود و خلق تشکل‌های جدید تولیدی با استفاده از ساز و کار موجود نظام اداری است؛ اگر تقویت تولید راه بیفتد و به حجم عظیم نقدینگی توجه شود، به دنبال آن خود به خود بسیاری از مشکلات به شکل متواتر، متوالی و سلسله‌وار متعادل و حل می‌شود. شعار سال رهبر معظم انقلاب که توجه به تولید، پشتیبانی از تولید و رفع موانع تولید است، شعار ساده‌ای نیست و ایشان علنا فرمودند که راهبرد و راهکار اصلی ما در این سال، باید همین موضوع باشد. اگر تولید رونق بگیرد، مسئله تورم حل می‌شود، کالا به وفور پیدا می‌شود و نرخ کالاها کاهش می‌یابد، اشتغال افزایش پیدا می‌کند، سن ازدواج کاهش پیدا می‌کند و بر جمعیت جوان افزوده می‌شود، همچنین با توجه به اینکه مسکن بخشی از تولید است، مسکن نیز رونق می‌گیرد. توجه به تولید و شعار سال حضرت آقا، می‌تواند جرقه و آغاز به کار رئیس‌جمهور جدید باشد؛ به طور مسلم در کنار آن توجه به جوانب دیگر هم لازم است و منظور این نیست که به جوانب دیگر توجه نکنند، اما در حال حاضر اقتصاد کشور نیازمند یک جراحی عظیم است و پزشکی را می‌طلبد که هم درد را شناخته باشد و هم درمان را بشناسد و هم عاملان ایجاد درد را بشناسد.

حل مشکلات معیشتی

سیدمحمد حسینی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی: اولین اقدامی که رئیس‌جمهور و دولت جدید باید انجام دهند، رسیدگی به مشکلات معیشتی مردم است و اینکه باید حرکت تولید در کشور را سرعت ببخشند و از برخی مفسده‌هایی که وجود دارد و سوء‌استفاده‌هایی که متأسفانه در دستگاه‌های مختلف صورت می‌گیرد، جلوگیری کنند؛ باید یک مبارزه همه‌جانبه و فراگیر با فساد را آغاز کنند و سپس فعالیت‌های ایجابی در بحث‌های تولیدی را انجام دهند. برخی ناهماهنگی‌ها که بین دستگاه‌های اجرایی مانند وزارت کشاورزی و صمت وجود دارد نیز باید به سرعت رسیدگی کنند که یک آشفتگی به وجود نیاید و مشکلاتی مثل داستان مرغ پیش نیاید، لذا این مسائل خیلی فوری هستند که در اسرع وقت انجام شوند. سپس باید در بحث سیاست خارجی رویکرد جدیدی اتخاد شود که غربی‌ها تصور نکنند که ما دیپلماسی التماسی داریم، بلکه باید دیپلماسی از موضع قدرت و قوت اتخاد کرد تا آنها بدانند ما بی‌جهت امتیاز نمی‌دهیم و اگر جایی کوتاه بیاییم آنها هم باید امتیازی را به جمهوری اسلامی بدهند؛ در همین مذاکرات باید مصوبه راهبردی مجلس تعیین تکلیف شود و اگر غربی‌ها همکاری نمی‌کنند، ما هم اصرار نداشته باشیم در برجامی که بی‌حاصل است، بمانیم.

تلاش برای توزیع عادلانه ثروت

علی ابراهیمی، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس دهم: به طور مسلم هر دولتی که سر کار بیاید، هیچ راهی ندارد جز اینکه اصلی‌ترین اولویت او اقتصاد باشد؛ باید در راستای توزیع عادلانه ثروت گام بردارد، چرا که شکاف طبقاتی غیرقابل تحمل شده است، البته این نکته تعریف دارد و باید کاری کرد که این کار از طریق منابع عمومی کشور انجام شود. به برخی از استان‌ها از نظر ردیف اعتباری بی‌توجهی شده است تا جایی که کشور به سمت تمرکززایی رفته است، در حالی که یکی از عوامل توسعه در همه جای دنیا بحث تمرکززدایی اعتبارات است. به صورت کلی اگر بخواهیم ریشه اصلی مسئله را پیدا کنیم، این است که دولت بعد باید در راستای پویایی اقتصاد گام بردارد و پویایی اقتصاد نیز در راستای بهبود روابط بین‌الملل است؛ به عقیده بنده هر دولتی که در آینده سر کار بیاید، باید در راستای روابط خارجی کشور، یک بازتعریف داشته باشد، زیرا کشوری که در انزوا قرار دارد، اقتصادش رو به زوال می‌رود و وقتی اقتصاد دچار تنش شد، مردم این کشور به زحمت می‌افتند و دچار آسیب می‌شوند و این موضوع، جریان حکمرانی را دچار مشکل می‌کند. دیپلماسی اقتصادی تحت تأثیر دیپلماسی سیاسی است و جریان سیاست هم عمدتاً در راستای منافع است که منافع از دید بنده اقتصاد است تا بحث‌های دیگر، یعنی فکر می‌کنم دولت بعد برای خروج ایران از انزوای بین‌المللی که ناشی از برنامه‌ریزی و تحریم‌های آمریکاست، باید به شکلی حرکت کند که این موارد بی‌اثر شوند و ما از این تنهایی و انزوای بین‌الملل خارج شویم. چون اقتصاد کشور ما از قبل به شکلی تعریف شده که باید صادرات و واردات در آن رخ دهد و بخش عمده منابع ما مبتنی بر صادرات نفت است، وقتی روابط بین‌الملل وجود نداشته باشد، ورودی درآمد و ارز در کشور کاهش پیدا می‌کند و امورات کشور نمی‌گذرد، بنابراین فکر می‌کنم باید در راستای هماهنگ شدن با جامعه بین‌الملل گام برداریم.

ترمیم اعتماد عمومی به دولت

محمود عباس‌زاده مشکینی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس: به نظر بنده مهم‌ترین و اولین کار دولت آتی، باید ترمیم اعتماد مردم باشد که به واسطه برخی سوء مدیریت‌ها تضعیف شده است، این کار شدنی است؛ همچنین مهم‌ترین اولویت دولت آتی مشخص شدن تکلیف کشور در سیاست‌های خارجی و بحث تحریم است. دولت آقای روحانی بنا به دلایلی تمام تخم‌مرغ‌های کشور را در سبد ارتباط با غرب قرار داد و از بخش اعظمی از ارتباط با کشورهای جهان و کشورهای همسایه غافل شد؛ ما کشوری هستیم که حدود 500 تا 600 میلیون نفر، جمعیت کشورهای همسایه ماست. همچنین بیش از یک میلیارد و هشتصد میلیون جمعیت مسلمان دنیاست که ما به راحتی می‌توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم؛ کشورهای مستقل و کشورهای قدرتمند شرقی ما در ایجاد طراحی و تقویت ارتباط بسیار مؤثر هستند که ما از اینها غافل شده‌ایم یا با نگاه خوشبینانه می‌گویم که ارتباط در تحت‌الشعاع ولع ارتباط با غرب قرار گرفت که غرب نیز ماهیت خود را نشان داد، یعنی حدود هشت سال فرصت کشور هدر رفت که دولت آتی باید این موارد و مانیفست خود در سیاست خارجی را در اسرع وقت مشخص کند.