کار جهادی به جای گفتار درمانی!

انتخابات 28 خرداد 1400 با مشارکت حدود 50 درصد از افراد حائز شرایط رأی دادن و با همه فراز و نشیب‌ها و هجمه‌های معاندین نظام و برخی کوته‌فکران داخلی به سرانجام رسید و آقای سیدابراهیم رئیسی با آرایی فراتر از 18 میلیون، به ریاست دولت سیزدهم انتخاب شد. قاعدتاً میراث دولت یازدهم و دوازدهم‌ به دولت سیزدهم منتقل می‌شود. تحریم‌ها یکی از معضلاتی بود که در این دولت به اوج خود رسید، البته این دولت با وعده برداشته شدن تمام تحریم‌ها سر کار آمده بود  اما نه تنها این اتفاق حاصل نشد؛ بلکه به شدت آن افزوده شد.

اقتصاد از جمله مسائل مهم هر کشوری است که پایه بسیاری از تحولات و پیشرفت‌های یک کشور به حساب می‌آید، اما این مسئله به قدری در دو دوره گذشته دولت به چالش کشیده شد که زنگ خطرآن به گوش می‌رسد و تمام صنایع، تولیدکننده‌ها، مشاغل مختلف، صادرات و واردات و معیشت و زندگی مردم را با مشکلات بزرگی روبه‌رو کرده است.

بحران کرونا از جمله مسائل دیگری بود که کل نظام‌های جهان و کشور ما را درگیر خود کرد؛ اما برخی از کشورها توانستند با اتکا به توان پزشکی کشور خود یا کنترل‌های دقیق و حساب شده  این بحران را کنترل کنند.  «محمدحسین شیخ‌محمدی» معاون سیاسی حزب ندای ایرانیان در خصوص مشکلات پیش روی دولت سیزدهم می‌گوید: «ورشکستی‌ صندوق‌های بازنشستگی، نظام بانکی، بیکاری جوانان و قشر تحصیل‌کرده، آب و تغییرات اقلیمی، نابرابری، تبعیض گسترده و فاصله شدید طبقاتی مهم‌ترین چالش‌هایی‌ هستند که اقتصاد، سلامت و زندگی مردم ایران را درگیر خود کرده‌ است. امیدوارم با تشکیل دولتی ملی و با استفاده از تمام توان کارشناسی نخبگان کشور، فارغ از نگاه جناحی و سیاسی، شاهد حرکت به سمت کاهش دغدغه‌های اقتصادی و معیشتی مردم و کاهش فساد و بی‌عدالتی باشیم.» همچنین رضا اسماعیلی، پژوهشگر مسائل اجتماعی، درخصوص بحران‌های پیش روی دولت آقای رئیسی بیان داشت: «امروز بحران‌هایی از جمله بیکاری، تورم، گرانی و خشکسالی در جامعه وجود دارد که بخشی از آن نیازمند اتخاذ تدابیر بیشتر مدیریتی است.»

دولت تدبیر و امید، عملکردها و دستاوردهای خوبی نیز داشته است که نباید آنها را نادیده گرفت، اما ناکارآمدی‌ها و به طبع نارضایتی مردم از این دولت، به قدری زیاد بوده که باعث محو آنها در اذهان مردم شده است. برخی از ناکارآمدی‌های این دولت که باعث به وجود آمدن بحران‌های اقتصادی، دیپلماسی، سیاست داخلی، اجتماعی و فرهنگی شده است، عبارتند از: رکود اقتصادی، کسری بودجه با وجود افزایش بودجه و بی‌توجهی به هزینه‌کرد و درآمد، تخصیص ارز 4200 تومانی به تمامی کالاها و عدم مدیریت آن و در نتیجه ایجاد رانت‌های گسترده، دلالی گسترده در بازار ارز، افزایش افسارگسیخته نرخ ارز و افت شدید ارزش پول ملی، افزایش روزانه قیمت کالاها و حتی کالاهای اساسی و حیاتی، بیکاری گسترده، عدم مدیریت صحیح منابع آبی و به نابودی کشاندن بسیاری از تالاب‌های مهم و اثرگذار در محیط زیست کشور، تأمین نکردن به موقع و کافی آب کشاورزان، ضعف  در مدیریت تزریق واکسن، توجه نکردن به تولید برق با رویکرد برنامه ششم توسعه، افزایش یکباره و صد درصدی قیمت بنزین، بی‌توجهی به نگهداری و مدیریت صحیح سدها و غیره  به دولت سیزدهمین  ارث می‌رسد و مردم، خواهان برطرف شدن سریع آنها هستند، چه بسا که حل بسیاری از آنها زمان بر و پرهزینه است که می‌طلبد دولت سیزدهم در انتخاب مدیران و وزرای کابینه خود، دقت لازم را داشته باشد و علاوه بر سابقه و کارنامه آنها به تفکر آنها در خصوص دغدغه‌های مردم نیز توجه کند. مسئله برق و خاموشی‌های گسترده و بی برنامه، یکی از بحران‌های جدیدی است که مردم را در این روزهای آخر دولت تدبیر و امید، ناراضی‌تر، عصباتی‌تر و بی‌طاقت‌تر کرده است؛ چراکه چرخه فعالیت روزمره مردم را در این روزهای گرم، دچار اختلال گسترده کرده است و باعث  لطمه زدن بسیاری از همان صنایع و تولیدی‌هایی شده که در این شرایط اسفناک اقتصادی، سرپا مانده بودند. هادی بیگی‌نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه طبق برنامه ششم توسعه باید 25 هزار مگاوات برق جدید تولید می‌کردیم، می‌گوید: «متأسفانه 12 هزار و 500 مگاوات عقب‌ماندگی داریم.» بنابراین یکی از مشکلات، صنعت برق است. از همین رو، دولت سیزدهم با چالش‌های متعددی در حوزه‌های مختلف کشور روبه‌روست که به جای گفتار درمانی دولت تدبیر و امید، با عملگرایی و اتکای به داخل و استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی و اعتماد به جوانان دغدغه‌مند نسبت به نظام جمهوری اسلامی و سرزمین پهناور ایران، خواهد توانست از این گذرگاه سخت تاریخی عبور کند.