عقلانیت انقلابی

با تشکیل کابینه و مشخص شدن همه وزرا (به جز یک مورد)، عملاً امور کشور در اختیار دولت سیزدهم قرار گرفته و سوت مسابقه خدمت به صدا درآمده است. رئیس‌جمهور و تیم منتخبش برای اداره کشور کار دشوار و پیچیده‌ای پیش ‌رو دارند و باید با همه توان برای مقابله با مشکلات و پیشرفت امور تلاش کنند. در این مسیر هر گونه غفلت و خطایی می‌تواند کار را بر دولت دشوار کرده و چرخ حرکت قطار دستگاه اجرایی کشور را کند نماید.

در این میان، رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در اولین دیدار با اعضای دولت، نکات و رهنمودها وتوصیه‌هایی را گوشزد فرمودند که بدون شک توجه به آنها می‌تواند راهگشای جلوگیری از خطاهای احتمالی باشد. نکته قابل توجه درباره این رهنمودها آن است که معمولاً معظم‌له با هوشمندی و موقعیت‌سنجی و مخاطب‌شناسی شروع به ایراد سخن می‌کنند و متناسب با شرایط و اقتضائات موجود اظهار نظر می‌فرمایند! معظم‌له در این دیدار نیز تلاش کردند با توجه به اوصاف و اقتضائات دولت انقلابی سخن بگویند.

یکی از مهم‌ترین تعابیر و توصیه‌هایی که ایشان به کار بردند، این بخش از بیانات ایشان بود که فرمودند: «همت‌تان را متمرکز کنید بر اینکه یک بازسازی انقلابی و البته عقلانی و فکورانه در همه‌ عرصه‌های مدیریتی ان‌شاءالله به وجود بیاید؛ یعنی حرکت بر روی ریل انقلاب، در بخش‌های مختلف مدیریتی‌ای که در کشور هست. در همه‌ بخش‌ها؛ بخش‌های اقتصادی، بخش‌های سازندگی، بخش‌های مربوط به سیاست خارجی و دیپلماسی، بخش‌های خدمت‌رسانی به مردم، بخش‌های علمی و فرهنگی و غیره؛ در همه‌ این بخش‌ها یک تحرک انقلابی باید به وجود بیاید. عرض کردیم که انقلابی بودن حتماً بایستی همراه باشد با عقلانیت که شیوه‌ صحیح جمهوری اسلامی از اول کار تا امروز این بوده که حرکت انقلابی با حرکت اندیشه‌ورزانه و عقلانی همراه باشد.» تأکید معظم‌له بر بازسازی انقلابی و عقلانی و به کارگیری عقلانیت در کنار انقلابی‌گری، توصیه حکیمانه و ارزشمندی است که می‌تواند راهبردی دقیق برای جلوگیری از انحراف دولت انقلابی باشد.واقعیت آن است که یکی از آفات انقلابی‌گری و روحیه انقلاب مطابق با تجربه چهار دهه گذشته افتادن به دامان افراط و تحجر و قشری‌گری و شعارزدگی بوده است. افراطیونی که خود را انقلابی معرفی می‌کردند، همان‌هایی بودند که بر ظواهر بیش از باطن تأکید داشتند، تدابیرشان بیش از عقلانیت بر عواطف و احساسات بنا نهاده شده بود، زود از کوره در رفته و از آن سو زود پشیمان می‌شدند، دافعه‌شان بیش از جاذبه‌شان نمایان بود و هر که را با اندک تفاوتی از دایره انقلابیون می‌راندند، از درک مصالح نظام عاجز و ناتوان بوده و مصالح نظام را در حد منافع افراد تقلیل می‌دادند، و در نهایت حتی از امام‌شان نیز پیشی گرفته و خود را انقلابی‌تر از رهبر جامعه معرفی می‌کردند! سرنوشت این دسته از انقلابی‌نماها امروز به خوبی آشکار شده است! آنان یا سرخورده و منزوی و بریده از انقلاب شده‌اند یا در صف ضدانقلابیون و اپوزیسیون در آمده‌اند!

امروز در دهه پنجم انقلاب اسلامی، دولت انقلابی باید از گذشته درس بگیرد و اجازه ندهد تا این آفت گریبان‌گیر کابینه شود. امروز بحمدالله در رأس دولت شخصیتی قرار گرفته است که در کارنامه چهار دهه فعالیت سیاسی‌اش، اعتدال و میانه‌روی و عقلانیت به خوبی برجستگی یافته و افراط و تفریط مشاهده نمی‌شود، لذا امید است این عقلانیت بر تدابیر و تصمیمات دولت نیز حاکم شود و حاصل آن حل به‌موقع مشکلات کشور و حرکت متوازن به سمت اهداف طراحی شده باشد.