نفوذ از طریق فرزند!

پروژه نفوذ از طریق فرزندان مقامات دولتی و شخصیت‌های اثرگذار دینی و مدنی با وجود سابقه تاریخی طولانی همچنان برای عده‌ای باورکردنی نیست. شیخ‌حسن لاهوتی یکی از این مصادیق است. او در حالی که سابقه مبارزاتی قبل از انقلاب داشت و از شاگردان امام(ره) بود و ارتباط بسیار نزدیکی با خانواده‌ امام خمینی(ره) داشت، به دلیل عوامل نفوذی در مقابل انقلاب و امام(ره) قرار گرفت. وحید لاهوتی، فرزند شیخ حسن لاهوتی که جذب سازمان منافقین شده بود، عامل اصلی پیوند پدرش با این سازمان می‌شود و نگرش او را در خصوص مسائل انقلاب تغییر می‌دهد. اسدالله تجریشی، از دوستان نزدیک او در خاطرات خود(1387) گفته است:‌ «وحید پسر آقا[شیخ حسن لاهوتی] با مجاهدین ارتباط داشت و آنها  از طریق وحید القائات خود به آقا را اعمال می‌کردند.» اما آنچه باعث شد تا منافقین از طریق پسر لاهوتی و حتی نهضت آزادی بر وی تسلط یابند، ویژگی روحی و عاطفی او بود. همین ویژگی وی، شهید مطهری را نگران کرده بود. طبق خاطرات مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی، شهید مطهری می‌گفت که خود آقای لاهوتی آدم بدی نيست، ولی ايشان فردی عاطفی و به يک معنا احساسی و ساده است. اينها[اعضای دولت موقت] دورش را گرفته‌اند و ممکن است رگ حياتی انقلاب، يعنی نيروهای مسلح انقلاب را در اختيار اينها قرار دهد.»(مهدوی کنی، همان: 228-227)البته در مقابل این قبیل نمونه‌ها، شاهد ناکامی نفوذ با توسل به فرزند علما هم هستیم که فرزند مرحوم طالقانی از این جمله است. پس از انقلاب، منافقین در چارچوب نقشه کلان نفوذ در ارکان نظام و همراه‌سازی شخصیت‌های مؤثر و کلیدی انقلاب، رابطه با آیت‌الله طالقانی را در اولویت برنامه‌های‌شان قرار دادند. منافقین تلاش زیادی کردند تا طالقانی را در برابر امام(ره) قرار دهند.(ر.ک. عزیزی، 1388: 129) یکی از مهم‌ترین سوژه‌های آنها، استفاده از عواطف پدری مرحوم طالقانی پس از دستگیری فرزندش بود؛ اما حضرت امام(ره) پس از مطالعه پرونده او فرمودند: «اگر این پرونده متعلق به احمد پسر خودم بود و شما او را دستگیر می‌کردید، من از شما تشکر می‌کردم اما چه کنم که مربوط است به آقای طالقانی و ایشان گردن انقلاب خیلی حق دارند»، بعد گفتند: «بروید و پسر ایشان را آزاد کنید و به هر نحو از ایشان دلجوئی نمایید.»(رفیق دوست، 1391، ج 1) حاج احمدآقا فرزند امام(ره) برای دلجویی طالقانی را متقاعد می‌کند و او برای دیدار امام رهسپار قم شد.(ولی چه‌پور، 1390: 121)

نفوذ از طریق فرزندان محدود به دهه شصت نیست؛ بلکه امروزه نیز با شدت بیشتر و با اشکال نوینی از سوی سرویس‌های جاسوسی درباره آن دسته از فرزندان مسئولانی که در خارج از کشور مشغول تحصیل هستند، دنبال می‌شود.