قدرت‌نمایی مقاومت

چهارشنبه ‌شب گذشته حملات پهپادی متعددی علیه مواضع نظامیان آمریکا در تنف سوریه انجام شد که موجب وارد آمدن خسارت‌های زیاد به‌ویژه در عرصه زیرساختی به پایگاه آمریکایی شد. در رابطه با این حملات و اتفاقات، ذکر چند نکته ضروری است؛

گزاره‌های تحلیلی: 1- بعد از عملیات‌های مقاومت در شرق سوریه و در جهت نابودی کامل داعش، آمریکا برای قطع ارتباط مقاومت بین عراق و سوریه، تنف را به اشغال درآورد و این منطقه را به‌عنوان حوزه نفوذ خود و ایجاد پایگاه‌های نظامی خود قرار داد. راهبرد آمریکا مبتنی بر این گزاره بود که با اشغال تنف، سایر گذرگاه‌های مرزی عراق و سوریه را اشغال و دسترسی مقاومت قطع شود؛ اما در همان مقطع؛ جریان مقاومت با آزادسازی بوکمال، استراتژی آمریکا را با شکست مواجه کرد. 2- از زمان حضور آمریکا در تنف، این منطقه به محلی برای آموزش تروریست‌ها، حمایت از هسته‌های داعش و انتقال تجهیزات به این گروه‌ها تبدیل شده است. البته در کنار این موارد، صهیونیست‌ها در این منطقه حضور و ازآن‌جهت عملیات‌های نظامی خود استفاده می‌کردند. درواقع این منطقه به یک پایگاه آموزشی و لجستیکی و جاسوسی و به‌نوعی مرکز عملیاتی تبدیل شده بود. 3- حمله به تنف در پاسخ به حملات رژیم صهیونیستی از این منطقه به تدمر بود که این برای اولین بار بود که این رژیم از این منطقه در جهت عملیات‌های نظامی خود استفاده می‌کرد. 4- راهبرد جدید مقاومت مبتنی بر پاسخ به‌موقع و ضربه نظامی محدود با حجم خسارت بالا برای جلوگیری از اقدامات بعدی محور آمریکایی-صهیونیستی است. رژیم صهیونیستی نیز در مقابل به دنبال گستره عملیاتی برای خارج نگه‌داشتن درگیری‌ها از مرزهای فلسطین اشغالی است و از همین‌ منظر بود که حمله خود را این بار از منطقه تنف صورت داد. 5- این عملیات و اقدامات کنونی منجر به این شد که نفتالی بنت به روسیه سفر کند و در این سفر تمام توان خود را بر ایران هراسی و مقاومت هراسی قرار داد؛ امری که مورد پذیرش روسیه قرار نگرفت. سفر رئیس ستاد کل نیروهای مسلح به روسیه نشان از پیوند نزدیک دو کشور در برقراری امنیت سوریه دارد. اخیراً نیز «سرگئی شویگو» وزیر دفاع روسیه، از آمادگی کشورش برای حفظ همکاری نظامی متنوع و پویا با ایران سخن گفته و تأکید کرده بود، «روسیه و ایران به‌صورت فعال در حال مبارزه با تروریسم بین‌المللی در سوریه هستند». این سطح از روابط راهبردی در حمایت از جبهه مقاومت در سوریه، زیر پای عوامل خارجی که بدون درخواست دولت رسمی سوریه در خاک این کشور حضور دارند را سست می‌کند و از این میان، رژیم صهیونیستی بیش‌ازپیش سستی حضورش در سوریه را لمس کرده است.