مقوله «جنگ» به مفهوم درگیری و نزاع، زد و خورد و تخریب و کشتار در گذر زمان دچار تغییر و تنوع فراوانی شده و پس از گذار از سدهها و مقاطع مهم تاریخی، در دهههای اخیر از «جنگ نرم» به منزله جایگزین مؤثرتر «جنگ سخت» یاد میشود. با این حال ،کشورهای جهان بهویژه دولتهای غربی و قدرتهای سلطهگر تا مرز بینهایت به سلاح و تجهیزات نظامی و کلاسیک جنگی مجهز بوده و به همین دلیل برای فروش تسلیحات خود به دنبال جنگافروزی در بین ملتها و کشورها هستند و هر جای جهان که زمزمه اختلاف و درگیری بلند شود، در صدد حراج سلاحهای کشتار جمعی خود و به یغما بردن منابع و ثروت آن ملت هستند. اما جنگافروزان عالم به این حد هم اکتفا نمیکنند و برای رسیدن به اهداف خود و شکستن مقاومت ملتها در برابر یکجانبهگرایی نظام سلطه، به جنگهای ترکیبی روی آوردهاند. «جنگ ترکیبی» یا «جنگ هیبریدی» که به علت پیچیدگی و تعدد و تنوع ابزارها، کنشها و واکنشها در آن به جنگ بیتعریف نیز موسوم است، به یک راهبرد مشتمل بر جنگ سیاسی، جنگ کلاسیک، جنگ نامنظم، جنگ مجازی، خبررسانی جعلی، دیپلماسی، مداخله در انتخابات کشورهای خارجی، برهم زدن بافت جمعیتی، مهاجرپذیری، تهاجم فرهنگی، تضعیف باورهای دینی و اینگونه موارد بنا نهاده میشود که دامنه تعریف آن میتواند بسته به زمان و موقعیت کشور هدف، دچار تغییرات و تفاوتهایی شود. هدف از بهکارگیری طیف وسیعی از امکانات و شیوههای جنگی در این نوع از نبرد، وارد کردن ضربه بیشتر و فراهم کردن میدان نبرد نفسگیر برای یک ملت و کشور است. از مهمترین ویژگیهای این شیوه جدید جنگی، ابهام، پیچیدگی و چندبعدی بودن است که در جریان آن نبردی غیرخطی به وقوع میپیوندد؛ از این رو هوشیاری همیشگی در برابر سناریوهای متنوع دشمن، باید مورد توجه یک نظام سیاسی و یک ملت مستقل با دشمنان زیاد قرار گیرد. در این صحنه جدید از رویارویی که بر مبنای عدم قطعیت آینده و شامل تهدید و بازدارندگی توأمان است، سازوکارهایی، چون تحریم همهجانبه، براندازی نرم، بیثباتسازی، نافرمانی مدنی، نفوذ و استحاله در بستر تهدیدات هوشمند و متکی بر رسانه و فضای مجازی دنبال میشود و اتاق عملیات آن بر جنگ امنیتی، اطلاعاتی و فرهنگی متمرکز شده است. دشمنان ملت ایران که بیش از چهار دهه حرکت رو به پیشرفت ایران اسلامی را بر نمیتابند و در طول 43 سال گذشته همه حربههای خود را نیز آزمودهاند، امروز با جنگ ترکیبی به مقابله با این انقلاب مردمی مبادرت کردهاند و همانطور که رهبر و دیدهبان حکیم انقلاب فرمودند به یک تهاجم ترکیبی دست زدهاند؛ تهاجمی که هم جنبه سیاسی، هم جنبه اقتصادی، هم جنبه رسانهای و هم جنبه دیپلماسی دارد و تأکید کردند که ما هم در مقابل باید حرکتمان حرکت ترکیبی باشد. با توجه به این وضعیت، باید دفاع ترکیبی در دستور کار همه بخشها قرار گیرد؛ از حوزههای سیاسی و نظامی گرفته تا اقتصادی، فرهنگی و رسانهای و البته در این میان از تهاجم به دشمن هم نباید غافل بود؛ چرا که اگر با تقویت ساخت درونی و قدرت و قوتیابی، مواضع دشمن مورد حمله واقع شود، جلوی تجاوز و تهاجم بیشتر او گرفته میشود. جان کلام اینکه رمز موفقیت در این نبرد هم که بخش عمدهای از آن بر فرهنگ و رسانه متکی است، ورود جدی و قوی در عرصه جهاد تبیین است.