از آئین های باستانی تا ریشه های مذهبی / بوی نوروز می آید

بصیرت گزارش می دهد:

بوی بهار می آید؛ باز حال و احوالمان در حال تغییر و نوروز در حال نو شدن سال است. نوروز ۱۴۰۱ با سالهای دیگر زمین تا آسمان توفیر دارد چرا که بعد از دو سال بیماری و کرونا حالا وضعیت بهتری داریم و مردم محیای دید و بازدید و سفر میشوند.

 نوروز باستانی روزگاری است رنگ و بوی دینی و اسلامی گرفته و از صله ارحام تا دستگیری از نیازمندان از جمله مهمترین آدابی است که آن را برای همه جهانیان و نه تنها ایرانیان زیبا و دیدنی کرده است. دیدنی هایی که از سنت های دیرینه و برگزاری جشن های نوروزی تا آیین هایی که ریشه در فرهنگ دارد احوال ایرانی را در بهار  متفاوت کرده است.

نوروز باستانی و مذهبی  

در دل سنت دیرینه برگزاری جشن‌های نوروز آیین‌هایی است که نه تنها ریشه در فرهنگ ملی ما دارد بلکه در فرهنگ دینی ما هم به آن تأکید شده است پس نوروز ریشه مذهبی هم دارد.

برگزاری آئین‌های خانه تکانی، دستگیری از نیازمندان در نوروز، دید و بازدید و یا همان صله ارحام و رفتن به خانه بزرگان فامیل همه و همه مورد تأیید بزرگان دینی و پیشوایان ما قرار گرفته است بی‌شک کهن‌ترین جشن تاریخ بشری نوروز است نوروز را باید جشن تولد زمین و زمان، جهان و جهانیان دانست و در دین اسلام نیز این روز گرامی داشته شده است.

در روایتی نقل شده است که یکی از یاران و خواص امام صادق (ع) در نوروز به خدمت امام رسید و حضرت امام صادق (ع) فرمودند که آیا این روز را می‌شناسی «معلی» در پاسخ گفت: این روز را ایرانیان گرامی و به یکدیگر هدیه می‌دهند.

سفره ای با 7 سین؛ نمادی از 7 آسمان

نوروز همواره محل ثقل آئین هایی است که ریشه های باستانی و رنگ و بوی دینی و اسلامی دارد. شاید مهمترین سنتی که در ابتدای سال شیرینی نوروز را ماندگار و خاطرش را در اذهان پیر و جوان ایرانی حک می کند گستردن سفره ای به همراه قرآن و آب و آئینه باشد؛ سفره ای با 7 سین از آنچه نماد پاکی و سنت های زیبا است و قرآن این کلام نورانی الهی زینت بخش آن بوده و کل سال ایرانی را متبرک از وجود خود خواهد کرد.

عدد ۷ در بسیاری از فرهنگ‌ها اهمیت دارد؛ در دین اسلام عدد هفت جایگاه ویژه‌ تری دارد مانند هفت آسمان، هفت دور طواف، که از مفاهیم دینی گرفته شده است. علامه مجلسی می‌گوید: «آسمان هفت طبقه و زمین هفت طبقه است و هفت ملک یا فرشته بر آن موکول شده است.»

از جشن نیکوکاری تا صله ارحام

دستگیری از نیازمندان پیش از نوروز و بعد از آن که عنوان امروزی آن جشن نیکوکاری است از آن سنت های زیبایی است که نشان می دهد برای نو شدن حال و احوال باید زنگار را از دل و جانت هم بِزُدایی و دست آنهایی که نمی توانند در این روزها همانند برخی دیگر به میزبانی سنت های نوروزی بروند و لباس نو تهیه کنند را بگیری.

صله ارحام و دید و بازدید مهمترین، زیباترین و با مفهموم ترین سنتی است که نوروز در بر دارد. سنتی که عجیب ریشه اسلامی و باستانی آن به هم گره خورده و هم روایتی از رسوم باستانی و پر معنای ایرانی و هم حاکی از سنت های اسلامی مردمان ایران زمین است سنتی پر از انعکاس عشق و دوستی در میان فامیل، دوست و آشنا که همبستگی های قومی و خویشی را به ارمغان می آورد. این آئین‌ نوروزی همانطور که عنوان شد  هم ریشه باستانی داشته و باعث هم‌بستگی و انسجام بیشتر خانواده ها می‌شود  و هم  دارای ثواب اخروی و پاداش الهی است.

سفرهای نوروزی ودید و بازدید از شهرهای کشور

سفرهای نوروزی هم از دیگر فعالیت هایی است که خانواده های ایرانی آن را در این ایام آرامش  و تعطیلات غنیمت می شمارند و گاهی خانوادگی آن را تجربه می کنند، تجربه ای بس نیکو که روابط اعضا را نزدیک تر و پر مودت تر می کند.  چنانچه بسیار شاهد بوده ایم که اعضای یک خانواده گسترده از مادربزرگ و پدربزرگ، خاله و دایی و عمه و عمو و فرزندانشان در قالب کاروانی از ماشین ها در جاده های بین شهری و برای  دید و بازدید از شهرهای کشور در حال سفر هستند و سُفره های گسترده ای در کنار هم پهن می کنند تا این ایام را گرامی بدارند و از کنار هم بودن لذت ببرند. پدیده ای زیبا که در هیچ کجای دنیا شاهد آن نخواهید بود.

جان کلام

نظافت خانه و خانه تکانی دل از کینه‌ها، دید و بازدیدهای عید و صله رحم، درختکاری و دستگیری از نیازمندان و جشن نیکوکاری، گستردن سُفره  ای با 7 سین به همراه قرآن، آب و آئینه و سفرهای نوروزی؛  این سنت‌ها در فرهنگ ملی ما همیشه جاویدان بوده و هرچند دست خوش تغییراتی شده و بعضی هم کم رنگ شده یا زنگار گرفته ولی این آداب ریشه در تمدن و حتی دین و مذهب ما دارد و نوروز برای همیشه تاریخ بشر نشانی از نوشدن و تغییر احوال کهنه به حال خوش ایرانی است. سنتی که از گذشتگان برای ما مانده و میراثی  از ما برای آیندگان خواهد بود.