هفته پیش اولین ثبت سفارش رسمی واردات کالا به وسیله رمز ارز انجام شد. رئیس سازمان توسعه تجارت در توئیتر خود این خبر را منتشر و عنوان کرد[...]
هفته پیش اولین ثبت سفارش رسمی واردات کالا به وسیله رمز ارز انجام شد. رئیس سازمان توسعه تجارت در توئیتر خود این خبر را منتشر و عنوان کرد، اولین ثبت سفارش رسمی واردات به ارزش 10 میلیون دلار با رمزارزها با موفقیت انجام شده است. «علیرضا پیمان‌پاک» اعلام کرد، تا پایان شهریور استفاده از رمزارزها و قراردادهای هوشمند به صورت گسترده در تجارت خارجی با کشورهای هدف عمومیت پیدا می‌کند.
رو آوردن به فناوری‌های جدید در تجارت امری پسندیده است، پیش از این در همین صفحه درباره قراردادهای هوشمند و مزیت آنها صحبت کردیم. به زبان ساده، قرارداد هوشمند یک کد برنامه‌نویسی است که روی بلاکچین پیاده‌سازی می‌شود تا در صورت یک سری شرایط، دستورات خاصی را که برنامه‌نویس به آن داده است، اجرا کند. قراردادهای هوشمند نوآوری بسیار انقلابی هستند که شرایط تجارت را در دنیای نوین تسهیل می‌کنند. فرض کنید که قراردادی بسته‌اید که ده‌ها بند دارد و در اجرا شدن بندها یکی از طرف‌ها به مشکل خورده است، در قرارداد هوشمند همه جوانب از قبل دیده شده است و طبق الگویی که دو طرف تأیید کرده بوده‌اند، قرارداد ادامه پیدا می‌کند؛ برای نمونه از هزینه پرداختی کم می‌شود، قرارداد خودکار لغو می‌شود، هزینه مالیات خودکار به روزرسانی می‌شود و بسیاری از موارد دیگر که قراردادهای هوشمند به ارمغان خواهند آورد. آنچه قرارداد هوشمند را از قرارداد عادی متفاوت کرده، استفاده از فناوری بلاکچین است که ما را از اعتماد کردن به واسطه‌ها بی‌نیاز می‌کند.
استفاده از قراردادهای هوشمند در صنعت و تجارت کشور و روآوردن به رمزارزها، می‌تواند بوروکراسی را کاهش داده و نظام پیچیده اداری کشور را چابک کند تا تجار راحت‌تر از مزیت‌های اقتصادی صادرات و واردات استفاده کنند و سبب رونق اقتصاد کشور شوند. تلاش برای توسعه تجارت خارجی ایران با تکیه بر راهکارهای تجارت الکترونیکی، موضوعی است که سال‌ها درباره آن اظهار نظر شده و فعالان تجارت در کشور برای بهره بردن از آن تلاش می‌کنند. اقتصاد ایران، اقتصادی تأثیر گرفته از شرایط مختلف کشورهای همسایه و تحریم است و تاجران برای واردات باید در هر قرارداد شرایط مختلفی را بسنجند و استانداردی به روز و یکتا برای آنها وجود ندارد که با ایجاد فناوری‌های نوین در تجارت، می‌توان پیچیدگی‌های موجود را تا حد ممکن کاهش داد.
نکته مهمی که وجود دارد، لزوم آموزش و اطلاع‌رسانی بیشتر است. برخی موارد باید کاملاً شفاف شود تا کاربران عادی تصور نکنند که ثبت سفارش با رمزارزها، یعنی قانونی شدن تمام ارزهای مجازی و خرید و فروش‌های خرد، سفارش با رمزارز، یعنی استفاده از فناوری‌هایی، مانند بلاکچین و خدماتی مانند قراردادهای هوشمند و به این معنی نیست که با هر نوع رمزارز می‌توان واردات کالا انجام داد!
برخی ورود این فناوری‌ها به تجارت در ایران را با نام آزادشدن ماینینگ در کشور معرفی کردند و این در حالی است که دارنده رمزارزی که استخراج را براساس مجوز قانونی انجام داده، می‌تواند از رمزارزها برای واردات استفاده کند.
واردات و صادرات با استفاده از رمزارزها موضوعی است که به تازگی در اقتصاد کشور شروع به آزمایش شده است و با گذشت زمان احتمالاً با سازوکاری خوب برای تسهیل و رفع مشکلات تجارتی روبه‌رو خواهیم شد. موفقیت این طرح می‌تواند به خوبی نشان دهد، استفاده از ابزارهای فناوری تا چه حد می‌تواند به بالابردن بهره‌وری و رشد اقتصادی در کشور کمک کند.
