آخر هفته‌های خالی!

روزهای پنج‌شنبه و جمعه که می‌رسد، خانواده‌ها فرصت می‌کنند تا در کنار همدیگر اوقات فراغت‌شان را بگذرانند؛ از سفر به شهرهای نزدیک گرفته تا گردش در طبیعتی زیبا در یک روز گرم تابستانی یا هوای مطبوع بهاری. اما در فصل‌هایی، مانند پاییز و زمستان به دلیل سرمای هوا یا آلودگی‌های گاه و بیگاه، تا حدی این نوع تفریحات محدودتر می‌شود. در چنین شب‌هایی، خانواده‌ها ترجیح می‌دهند اوقات فراغت‌شان را در محیط خانه بگذرانند؛ به خصوص در شب‌های طولانی زمستان خانواده‌ها کنار یکدیگر و در محیط خانه ساعت‌های خوب و صمیمی را می‌توانند سپری کنند.
اما در این دوره و زمانه، مناسبات اجتماعی چندان مانند گذشته نیست که خانواده‌ها زیر کرسی می‌نشستند و شاهنامه و حافظ‌خوانی می‌کردند. امروز یکی از برنامه‌های پای ثابت سبد تفریحی خانواده‌ها، تماشای برنامه‌های تلویزیونی است که البته در نوع خودش‌ـ اگر به درستی هدایت شود‌ـ بد هم نیست؛ از مسابقات مفرح گرفته تا سریال‌هایی که در طول هفته نیز آنها را دنبال می‌کنند.
اما متأسفانه مدت زیادی است که شاهدیم صدا و سیما به این موضوع مهم بی‌توجه است و خالی‌ترین کنداکتور سریالی‌اش را در ایام آخر هفته می‌چیند. شبکه‌های مختلف یا خلاصه‌ای از سریال‌های ایام هفته را می‌گذارند یا اصلاً سریالی پخش نمی‌کنند! این در حالی است که اتفاقا ایام آخر هفته به ویژه در فصل‌های سرد سال، بهترین زمان است تا رسانه ملی مخاطبان را پای آنتن خود بنشاند و سرگرم و دلگرم کند، اما کنترل تلویزیون را که به دست می‌گیریم و از این شبکه به آن شبکه می‌رویم، جز سریال‌های تکراری چیزی نمی‌بینیم!
مدتی است که شبکه اول سیما سریال «گیل دخت» را به روی آنتن برده است. این اتفاق خوشایندی است؛ البته به این موضوع نیز از سوی دیگر نقدی جدی وارد است و آن هم این است که پخش چنین سریال‌هایی فقط در ایام آخر هفته (پنج‌شنبه و جمعه) ممکن است باعث ریزش مخاطبان آن سریال شود، زیرا اصولا مخاطب سریالی را دنبال می‌کند که در ایام هفته نیز آن را تماشا کرده است. با این حال، پر کردن آنتن شبکه‌های مختلف سیما چه با پخش سریال‌های مختص آخر هفته، مانند «گیل دخت» یا «آقای قاضی» و چه با ادامه پخش بخش‌های جدید سریال‌های طی هفته، ضروری است، چراکه آخر هفته بیش از هر زمان دیگری مردم انتظار دارند تا دست رسانه ملی پُرتر از ایام دیگر باشد.
آخر هفته‌ای که بهترین فرصت برای دورهمی‌های خانوادگی است و شاید بتوانیم بگوییم بهترین فرصت برای نشاندن مخاطب پای رسانه ملی. تلویزیونی که مدت زیادی است یا سریالی در چنته ندارد یا اگر دارد، سریال‌هایی ضعیف و با مضمون تکراری هستند. نباید فراموش کرد در میانه جنگ رسانه‌ای و تبلیغی دشمن، تنها آشتی دوباره مخاطب با تلویزیون خودمان است که می‌تواند پای ماهواره‌ها و دشمنی‌های علنی آنان را از زندگی مردم عزیز این کشور قطع کند. بدون تردید، در این میان «سریال خوب» از اهمیت بسیار بیشتری نسبت به دیگر برنامه‌های تلویزیونی برخوردار است.