آیتالله شیخ حسین مظاهری: آدم بیاخلاق که صفت رذيلهای بر دلش حکمفرماست، فکر اين را نمیکند که عاقبت چه میشود و عاقبتانديش نيست. دعا و راز و نياز با خدا و رابطه عاطفی با خدا برمیگردد به اخلاق، يعنی اگر کسی راز و نياز با خدا نداشته باشد، ممکن نيست بتواند خودسازی کند. کسی نمیتواند بدون خدا درخت رذالت را از دل بکند و درخت فضيلت به جای آن بارور کند و خدا بايد کمک کند. اينکه بگوييم خدايا من صفت رذيله دارم و بعضی اوقات اسم بياورد؛ يعنی بگويد من حسودم يا من دنياپرست و رياستطلب هستم يا من خودخواه هستم، خدايا هيچکس نيست به فريادم برسد به جز تو، پس تو کمکم کن.