- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
وبگاه شبکه «المیادین» در گزارشی تحلیلی به ابعاد ضعف و زوال رژیم صهیونیستی در دهه هشتم اشغالگری‌اش پرداخته و نوشت که با افزایش چالش‌های داخلی و خارجی پیش‌روی کابینه تل‌آویو، هشدارها در سطوح مختلف سیاسی، نظامی و رسانه‌ای نسبت به موجودیت این رژیم تشدید می‌شود و این بدین معناست که «اسرائیل» آخرین نفس‌های خود را می‌کشد.
در ادامه چالش‌های جدی اشاره‌شده و مشروح این گزارش تحلیلی ذکر خواهیم کرد:
«نفرین دهه هشتم»
در میان بسیاری از صهیونیست‌ها باوری راسخ وجود دارد که طبق آن، عمر موجودیت «اسرائیل» بیش از ۸۰ سال نخواهد بود و این به معنای نابودی آن در سال ۲۰۲۸ است. بر اساس حقایق تاریخی، دو موجودیت یهودی قبلی (پادشاهی داوود و پادشاهی هامونی‌ها) هیچ‌کدام بیش از ۸ دهه سال دوام نیاوردند. در نتیجه، رژیم سوم آن‌ها، که در حال حاضر در سرزمین‌های اشغالی فلسطین وجود دارد، بر اساس روایت یهودیان، نزدیک به نابودی است.
این موضوع را «ایهود باراک»، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی طی مقاله‌ای که در روزنامه «یدیعوت آحارونوت» به صراحت بیان کرد و گفت: «در طول تاریخ یهود، یهودیان بیش از ۸۰ سال دولت نداشته‌اند».
پیش از ابراز نگرانی باراک، «بنیامین نتانیاهو» رئیس حزب لیکود در سال ۲۰۱۷، گفته بود: «من برای رسیدن اسرائیل به صدمین سالگرد خود تلاش خواهم کرد، زیرا موضوع وجود ما نه ضمنی و نه بدیهی است. تاریخ به ما می‌گوید که هیچ کشوری از قوم یهود بیشتر از ۸۰سال دوام نداشته است».
اگرچه برخی بر این باورند که مطرح این ترس‌ها با هدف همدردی با یهودیان نسبت به موجودیت کنونی و تضمین تداوم حمایت غرب از صهیونیسم است، اما هشدارهای روزافزون رهبران رژیم اشغالگر درباره سرنوشت موجودیت آن‌ها به این پرسش منجر می‌شود که آیا "اسرائیل" به زودی نابود خواهد شد؟
تقسیمات داخلی
ما از نقطه بی بازگشت عبور کرده‌ایم و اسرائیل نفس‌های آخر خود را می‌کشد؛ طعم زندگی دیگر در آن نیست و اسرائیلی‌ها از زمانی که به فلسطین آمده‌اند متوجه شده‌اند قربانی دروغی هستند که توسط جنبش صهیونیستی اختراع شده است. «آری شاویت» تحلیلگر رسانه‌های عبری با این تعبیر و توصیف، وضعیتی را که موجودیت «اسرائیل» به آن رسیده است، خلاصه می‌کند.
شاید شکاف‌های داخلی که «اسرائیل» تجربه می‌کند، مهم‌ترین چالش‌های پیش روی آن باشند. «گیدئون لوی»، تحلیلگر اسرائیلی در این زمینه می‌گوید: «ما با سخت‌ترین مردم تاریخ روبه‌رو هستیم. روند خودباختگی و بیماری سرطانی اسرائیل به مراحل پایانی خود رسیده است و هیچ راهی برای درمان این دو عارضه نه با گنبدهای آهنین، و نه با نرده‌ها یا بمب‌های هسته‌ای وجود ندارد.
اخیراً فاز جدید درگیری‌های داخلی تل‌آویو، با تلاش‌های نتانیاهو برای تشکیل کابینه خود، در بحبوحه درگیری‌های داخلی بین یک طرف بر سر توزیع پست‌های حکومتی، و بدون ذکر امتیازات انحصاری که به یک گروه نسبت به گروه دیگر اعطا می‌شود، ظاهر شده است. به همان میزان هشدارها در مورد رسیدن احزاب راست‌گرای تندرو به قدرت و نارضایتی فزاینده در میان شهرک‌نشینان به دلیل فساد گسترده دولتی تشدید شده است.
شاید آنچه عظمت مشکلات موجود را برجسته می‌کند، اتهام چند روز پیش «آویگدور لیبرمن» وزیر دارایی کابینه رژیم اشغالگر باشد که گفته بود نتانیاهو اسرائیلی‌ها را به «دو قوم» یا «چند ملت» تقسیم کرده و منافع «اسرائیل» را برای منافع شخصی خود قربانی خواهد کرد.
در این زمینه، «تامیر پاردو» رئیس سابق موساد، می‌گوید: «در حالی که صحبت‌های زیادی در مورد تهدیدات بزرگ خارجی علیه اسرائیل وجود دارد، بزرگ‌ترین تهدید توسط ما اسرائیلی‌ها نمایندگی می‌شود. آن هم از طریق ظهور مکانیسم خودویرانگری که در سال‌های اخیر به کمال رسیده است و ما را ملزم می‌کند تا این مسیر فاجعه‌بار را قبل از نقطه‌ی بی‌بازگشت متوقف کنیم؛ زیرا اسرائیل در حال خود فروپاشی است».
«مهاجرت معکوس»
مهاجرت معکوس، جلوه دیگری است که حکایت از نفوذ ناامیدی در وجود اسرائیلی‌ها نسبت به آینده موجودیت‌شان دارد و در نتیجه از دست‌رفتن امنیت و ناتوانی کابینه در حفاظت از آن‌ها می‌باشد. حالا شهرک‌نشینان پیگیری گذرنامه‌های اروپایی برای خروج از سرزمین‌های اشغالی را در جهت فراهم‌شدن فرصت خروج، در اولویت قرار داده‌اند.
«آبراهام بورگ»، رئیس سابق کنست طی مقاله‌ای که در روزنامه آمریکایی واشنگتن‌پست منتشر شده، در همین زمینه می‌ریزد و می‌گوید: «اسرائیل در آستانه پایان رویای صهیونیستی قرار دارد و به سمت ویرانی می‌رود. او از اسرائیلی‌ها خواست که پاسپورت دیگری داشته باشند و توضیح داد که خودش پاسپورت فرانسوی دارد».
بر اساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۸ با عنوان «مهاجرت معکوس یهودیان و آینده حضور استعماری در فلسطین» منتشر شد، تعداد کسانی که در دهه‌های اخیر «اسرائیل» را ترک کردند، از جمله یهودیان اتحاد جماهیر شوروی سابق، به یک و نیم میلیون نفر رسید.
بر اساس مطالعه دیگری که توسط وزارت «جذب اسرائیل» در سال ۲۰۲۰ انجام شد، تقریباً ۱۶۰۰۰ یهودی به دلیل ترس از شلیک‌شدن موشک‌های مقاومت فلسطین که به تهدیدی بزرگ برای زندگی آن‌ها تبدیل شده بود، اسرائیل را ترک کرده‌اند.
تمایل شهرک نشینان به ترک رژیم اشغالگر با بی میلی یهودیان جهان به مهاجرت به سرزمین های اشغالی همزمان شده است؛ نرخ مهاجرت سالانه به اسرائیل از ۱۰۰۰۰۰ مهاجر در دهه نود قرن گذشته به ۱۴۰۰۰ مهاجر در زمان حال کاهش یافته است.
فروپاشی تشکیلات نظامی
در اواسط ماه جاری، «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با روزنامه عبری «اسرائیل هیوم» به میزان مشکلاتی که ارتش اشغالگر اسرائیل از آن رنج می‌برد، اشاره و حقایقی درباره آن را فاش کرد. او با هشدار نسبت به عدم توان رژیم در جذب نیروی نظامی، این مسئله را به عنوان بمب امنیتی و اجتماعی برای «اسرائیل» توصیف کرده و «ارتش» این رژیم را «ارتش نیمی از مردم» دانست.
شکاف‌های داخلی و روندهای منفی که توسط ارتش اشغالگر صهیونیستی دنبال می‌شود، محققان و کارشناسان اسرائیلی را بر آن داشت تا زنگ خطر را به صدا درآورند و نسبت به انباشته شدن شاخص‌ها و شواهد شکست‌های آن هشدار دهند. شکست‌هایی که در ایفای وظیفه نظامیان به عنوان «ارتش مردمی» حاصل شد و همانطور که در توضیحات آمد، به یک «ارتش طبقاتی» تبدیل شد؛ ارتشی که اختلافات را در سرزمین‌های اشغالی تقویت کرده و شکاف‌های داخلی را تشدید می‌کند.
در همین راستا، نتایج یک نظرسنجی که توسط «ائتلاف جنبش‌های جوانان» در رژیم اشغالگر انجام شده و توسط «شبکه ۱۲» صهیونیستی گزارش شده است، نشان می‌دهد که «یک سوم از جوانان اسرائیلی تمایلی به استخدام در نهادهای نظامی ندارند». این شبکه عبری پس از انتشار این خبر تاکید کرد که «این‌ها داده‌های خطرناک و دلخراشی هستند».
بر اساس پژوهشی که روزنامه «اسرائیل هیوم» در ۲۴ جولای ۲۰۲۲ تهیه کرده بود، مشخص شد که بین ۲۴۰۰ تا ۲۵۰۰ مرد شهرک‌نشین در سال ۲۰۲۰ از خدمت در «ارتش اسرائیل» فرار کرده‌اند؛ در حالی که این تعداد در سال ۲۰۲۱ عددی در حدود ۳۱۰۰ مرد و بیش از آمار امسال بود.
علاوه بر اختلافات داخلی که «ارتش اسرائیل» متحمل شده است، آفت اعتیاد به مواد مخدر در بین نظامیان صهیونیست نیز خود را نشان داده است. در سال ۲۰۱۸، سازمان مبارزه با مواد مخدر تل‌آویو گزارشی منتشر کرد که شهرک نشینان صهیونیست را شوکه کرد. این گزارش نشان‌دهنده میزان بالای اعتیاد در میان سربازان ارتش اشغالگر رژیم صهیونیستی بود که به ۵۴.۳ درصد رسیده است؛ کارشناسان و روانشناسان آن را هشداری خطرناک توصیف کرده‌اند.
افزایش قدرت مقاومت
با قدرت فزاینده مقاومت فلسطین و ثبا ت و استواری مردمی، سطح ترس رژیم صهیونیستی از احتمال نابودی موجودیت آن‌ها، همانطور که گانتز بیان می‌کند، افزایش می یابد. وی گفت: «ترس از تسلط فلسطینیان بر اسرائیل در آینده، دور از واقعیت نیست و در سال‌های آینده، دولت یهود بین شهرک‌های غدیرا و الخضیره محصور و کوچک خواهد شد».
آخرین نبرد صهیونیست‌ها با مقاومت فلسطین در جنگ «سیف القدس» در سال ۲۰۲۱ نیز با توجه به تردیدهای طنین انداز و مستمر مقاومت تا این لحظه در موجودیت اسرائیل در سطوح رسمی و مردمی نقطه عطفی به نفع مقاومت بوده است. «گدگون لوی» تحلیلگر صهیونیستی در سومین روز نبرد در روزنامه «هاآرتص» نوشت که مقصد ما اروپاست و آن‌ها باید ما را به عنوان پناهنده بپذیرند!
این نبرد توانست به مفهوم و شکل «امنیت ملی ادعایی اسرائیل» ضربه بزند و هر نقطه از شهرک‌های صهیونیست‌نشین را با شناسایی رسمی اماکن حساس اسرائیلی مورد هدف قرار دهد؛ این نبرد باز، زیر نظر بمباران موشک‌های مقاومت از غزه و حزب‌الله لبنان قرار گرفت.
علاوه بر این، آنچه امروز در کرانه باختری از نظر افزایش قدرت مقاومت رخ می‌دهد، یک تهدید استراتژیک برای «اسرائیل» است. در همین خصوص، «آلون بن‌دیوید» خبرنگار نظامی شبکه ۱۳ رژیم صهیونیستی، در مورد آنچه در ماه‌های اخیر در کرانه باختری رخ داده است، اظهار نظر می‌کند و می‌گوید: این قیام از نوع دیگری است، متفاوت از آنچه در دهه هشتاد و سال ۲۰۰۰ شاهدش بودیم.
علاوه بر آنچه گفته شد، پیروزی‌های محور مقاومت در همه جبهه‌های داخلی و خارجی، پیروزی اخیر بر «داعش»، رشد قدرت نظامی آن و تحمیل معادلات بازدارندگی جدید، چالش‌هایی را به وجود آورده است که وجود «اسرائیل» تهدید می‌کنند؛ سران اشغالگر به خوبی از این واقعیت آگاه هستند و حتی آشکارا در مورد آن صحبت می‌کنند.
منبع: فارس
