پیامدهای یک قانون

در حالی که رژیم‌ صهیونیستی از نظر امنیتی، سیاسی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی و... در وضعیت خطرناکی قرار گرفته و به اذعان سران این رژیم در ۷۵ سال گذشته بی‌سابقه بوده است، و در وضعیتی که تندروترین کابینه این رژیم به ریاست نتانیاهو (معروف به تروریسم و جنگ‌طلبی) تشکیل شده است، در یک رخداد مهم سیاسی و حقوقی شاهد سلسله اقدامات مهم «ایجابی» برخی کشورهای مهم عربی، از جمله عمان برای مقابله با راهبرد عادی‌سازی روابط رژیم ‌صهیونیستی با کشورهای عربی و اسلامی هستیم. در این زمینه و پس از تصویب قوانینی برای جرم‌انگاری رابطه با رژیم صهیونیستی در برخی کشورهای عربی، در روز‌های اخیر مجلس شورای عمان نیز در اقدامی تحسین‌برانگیز رابطه با رژیم صهیونیستی را جرم‌انگاری کرده، این موضوع از آن جنبه اهمیت دارد که با پیامدهای راهبردی مهمی برای رژیم تروریستی تل‌آویو همراه است که به موارد مهمی از آن اشاره می‌شود:
نخست، به منزله یک رویه حقوقی از طریق «تسری» به سایر کشورهای عربی و اسلامی از غرب آسیا تا شمال آفریقا، «الگوی مؤثری» برای مقابله با ورود کشورهای عربی و اسلامی به جرگه کشورهای سازشکار به وجود می‌آورد.
دوم، اگر قانون منع عادی‌سازی یا جرم‌انگاری رابطه با رژیم‌صهیونیستی به طور مطلوب و مؤثر نه فقط در عمان، بلکه در عراق و سایر کشورهایی که پیش از این چنین مقرراتی را اعمال کرده‌اند، «اجرا» شود، سبب «تضعیف توافق ابراهیم» خواهد شد که رژیم‌صهیونیستی در اواخر دولت ترامپ در چارچوب آن با چهار کشور عربی، یعنی امارات، بحرین، سودان و مراکش اقدام به برقراری روابط رسمی و دیپلماتیک کرده است.
سوم، تصویب چنین قانونی سبب می‌شود تلاش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه خارج کردن مسئله فلسطین از دستور کار جهان عرب و کشورهای اسلامی شکست بخورد و فلسطین همچنان به منزله مسئله اول جهان اسلام و کشورهای عربی مطرح باقی بماند.
چهارم، به شکست کشاندن نبرد سیاسی و دیپلماتیک رژیم‌صهیونیستی برای «کسب مشروعیت» سیاسی و حقوقی، پیامد مهم دیگری است که در این زمینه می‌توان برای قانون منع عادی‌سازی متصور شد؛ آن هم در حالی که با وجود ده‌ها سال اشغالگری، و با وجود تمام اقدامات تطمیعی، روانی و ... کسب و حفظ مشروعیت نیم‌بند همچنان اولویت اساسی تل‌آویو در مناسبات خارجی است.
پنجم، این قانون همچنین موجب «افزایش هزینه‌ها»ی گرایش به سمت رژیم‌ صهیونیستی و عادی‌سازی با تل‌آویو در بین حکام و جریان‌های سیاسی در برخی کشورهای عربی می‌شود.
نکته پایانی اینکه، فضای حاکم بر سرزمین‌های اشغالی از یک سو به سمت «تعمیق» بحران‌های امنیتی، سیاسی، اجتماعی و ... در حال حرکت است و از سوی دیگر جنایات رژیم آپارتاید صهیونیستی علیه فلسطینیان همچنان ادامه دارد؛ بنابراین، اقدامات منطقه‌ای و بین‌المللی در حوزه جرم‌انگاری رابطه با رژیم غاصب صهیونیستی یقیناً از «کارکردهای مؤثری» در مقابله با عادی‌سازی روابط عربی‌ـ صهیونیستی و در نبرد سرنوشت‌ساز کنونی و آینده فلسطین با اشغالگران قدس برخوردار خواهد بود.