یکی از موضوعاتی که سالهاست دولتها بر آن تأکید میکنند، اما متأسفانه بانکها توجهی به آن نمیکنند، این است که بانکها برای کمک به جریان تولید و رشد تولیدـ که از شعارهای مهم اقتصادی کشور در سالهای گذشته بودهـ اموال مازاد خود، به ویژه در بخش املاک و مستغلات را روانه بازار کنند و به نوعی آنها را به فروش برسانند.
این موضوع از این نظر اهمیت دارد که وقتی بانکها اموال مازاد و دارایی خود را به فروش برسانند، دارایی حاصل شده از فروش اموال مازاد خود در مسیر گردش اقتصادی قرار میگیرد. بنابراین، این موضوع میتواند بستر قابل توجهی برای حمایت از تولید با اعطای تسهیلات به تولید و فعالیتهای مولد کشور باشد.
با توجه به اینکه نقش و رسالت اصلی نظام بانکی واسطهگری وجوه است، انتظار میرود موظفسازی نظام بانکی به فروش اموال و دارایی خود زمینه لازم را برای رشد و جهش فعالیتهای تولیدی باز کند. قطع به یقین یکی از بزرگترین مشکلات تولید کشور «کمبود نقدینگی» آنهاست، به ویژه در وضعیت تورمی این مشکل و معضل دامنگیر تولید شده است. به این دلیل بسیاری از فعالیتهای تولیدی از کار دست کشیدهاند، هر چند در این باره باید گفته شود پایین بودن حاشیه سود تولید نیز خود موضوعی مفصل است. وقتی سود در فعالیتهای دلالی و سوداگری است و دولت و نظام بانکی حمایتی آنچنانی از تولید کشور نمیکنند، منابع مالی و نقدینگیهای موجود در تولید که دائماً زیان میدهند، به ناچار از فعالیتهای دلالی با سودهای به مراتب بالاتری سر در میآورند؛ به همین دلیل حمایت نظام بانکی کشور از تولید با تأمین بخش قابل ملاحظهای از نقدینگی مورد نیاز آنها بسیار حائز اهمیت است.
بیتردید، نظام بانکی کشور میتواند محمل بسیار مطلوب و قابل اعتمادی برای حمایت از هرگونه فعالیت تولید، اقتصادی و تجاری باشد. با توجه به اینکه به شدت در اقتصاد ایران نیازمند سرمایهگذاری هستیم، هر سرمایهگذاری که در بخشهای مولد و تولیدیها صورت بگیرد، به نفع اشتغالزایی و رشد اقتصادی کشور است. بنابراین، مولدسازی دارایی بانکها را نباید دست کم گرفت یا به سادگی از کنار آن عبور کرد؛ چرا که تبدیل کردن اموال مازاد به وجه نقد یا فروش اموال مازاد عملاً به نفع نظام بانکی است؛ چرا که میتواند اموال خود را به دارایی مولدی تبدیل کند که از این جهت برای بانک سودآور باشد و منافع و درآمدهای مورد نیاز بانک را تأمین کند؛ ضمن اینکه کمک شایان توجهی به تأمین نقدینگی و رشد تولید کشور کرده است.
چرخه اعطای تسهیلات به تولید در ایران به شدت ضعیف است؛ چرا که بانکها معتقدند قادر به تأمین نقدینگی مورد نیاز نظام تولید کشور نیستند. قطع به یقین فروش اموال و داراییهای مازاد بانکها میتواند زمینه را برای اعطای تسهیلات به تولید فراهم کند و از این نظر شاهد اشتغالزایی و رونق گرفتن فعالیتهای تولیدی در کشور باشیم؛ چرا که به شدت نیازمند رشد و رونق فعالیتهای مولد در اقتصاد ایران هستیم.