اصولیترین قاعده در بررسی ابعاد پیدا و پنهان یک جنگ، بررسی آن از همه زوایا و تمامی اطلاعات به دست آمده است. در این صورت است که با کنار گذاشتن اطلاعات حاصله، جورچینهای گمشده یا حتی غلط و ردگم کن شناخته میشود. ما اگر بخواهیم جنگ ایران و عراق را بررسی کنیم، تاریخ جنگ را تحلیل کنیم و بتوانیم از جنگ دریافتهایی برای امروز و آیندهمان داشته باشیم، به نگاه همهجانبه نیاز داریم. به این منظور که جنگ را تنها از دید طرفین مخاصمه نبینیم؛ بلکه کشورها، گروهها و افرادی که تلاش میکردند موازنه قدرت را تغییر دهند و برتری یکی نسبت به دیگری را رقم بزنند، بررسی کنیم. شیطان بزرگ که از ایران زخم خورده بود و منافعش پس از انقلاب اسلامی در منطقه به هم ریخته بود و دل خوشی از انقلاب اسلامی نداشت، سعی کرد با دامن زدن به اختلافات، عراق را به جنگ با ایران وا دارد. از همینرو دست همکاری به سوی آمریکا دراز کرد. این همکاری به قدری محکم بود که میشود رد آمریکا را در ابتدا، میانه و انتهای جنگ تحمیلی دید؛ اما نیروهای انقلابی و غیور ایران با شجاعت و صلابتشان چنان سیلی محکمی به گوش آمریکا زدند که از شدت درد در سالهای آخر جنگ، آمریکا در خلیجفارس خود دست به کار شد و بهطور مستقیم با ایران مقابله کرد. علیایحال،دانستن ابعاد جامع و کامل جنگ و دستهای پشت پرده آن نیاز مبرم این روزهای ماست. به گونهای که رهبرمعظم انقلاب در این خصوص فرمودند: «مردم کشورهای اروپایی و آمریکا باید بدانند که دولتهایشان چه بر سر مردم ایران آوردند و چگونه به صدام جنایتکار کمک کردند برای اینکه در جنگ پیروز شود یا در جنگ علیه ایران قوت بگیرد.»
کتاب «اتحاد شوم» به نویسندگی خانم «جویس بتل» و ترجمه «مجید کریمی» سعی دارد با مدارک و اسناد کشف شده از آن دوران، درک بهتری از پشت پرده حامیان ارتش عراق در جنگ با ایران در اختیار خوانندگان قرار بدهد. البته تنها به همین اسناد و مدارک اکتفا نکرده و مناسبات سیاسی ظالمانه و ریاکارانه آمریکا را نیز آشکار میگرداند. اسناد موجود در این کتاب از این منظر میتواند مهم باشد که چرا و چگونه آمریکا و عراق به یکدیگر نزدیک شدند و متقابلاً ایران و آمریکا از هم دور. اسناد آرشیو ملی آمریکا میتواند منبع خوب و تازهای برای روشن شدن زوایای مبهم جنگ ایران و عراق، بهویژه بررسی کاربرد سلاحهای شیمیایی در جنگ از سوی عراق باشد. در قسمتی از کتاب میخوانیم: «عراق اعلامیهای را پخش میکند که نشان از حمله بزرگ ایران به مراکز جمعیتی عراق است. در اعلامیه آمده است که عراق توان خود را محدود به دفاع استاتیک نمیکند و مجبور است حملات شدیدی به قلمرو داخلی ایران داشته باشد و احتمالا از سلاح شیمیایی استفاده خواهد کرد. این را از انتهای اعلامیه میشود فهمید که نوشته شده: متجاوزان باید بدانند که برای هر حشرهای حشرهکشی است که توان نابودیاش را دارد هر تعداد که باشند. عراق این حشرهکشهای نابودکننده را در اختیار دارد.» سلاحهایی که شرکتهای خونخوار آمریکایی ساخته بودند و به دست مزدوران بعثی رسیده بود.