آقای والودین، رئیس دومای دولتی یا رئیس مجلس روسیه به ایران آمد. سفر وی در جهت تقویت ارتباطات و روابط بین دو کشور، به ویژه روابط پارلمانی بوده است. البته این سفر، سفر تک‌بعدی و صرفاً پارلمانی نبود؛ به همراه آقای والودین، نایب رئیس دومای روسیه، رئیس کمیته‌ها یا کمیسیون‌های دومای روسیه، رئیس کمیته بین‌الملل، کمیته بازار مالی، کمیته رقابت، کمیته انرژی، کمیته کشاورزی و کمیته حمل و نقل گردشگری حضور داشتند.
در طرف ما هم وزیر نفت، به عنوان رئیس کمیسیون مشترک ایران و روسیه، معاونان وزرای کشاورزی، وزیر راه و معاون سازمان انرژی اتمی در این جلسه حضور داشتند.
در سالیان اخیر، بین دو کشور مبادلات از یک میلیارد دلار در انتهای سال 2021 به 4 میلیارد دلار رسیده است. هنوز عدد سال 2022 را ندارم، ولی انتظار داشتیم در سال 2022 از 6 میلیارد دلار هم عبور کند. در جلسه حوزه انرژی پروژه‌هایی که بین دو کشور وجود دارد، هم بحث سوآپ گازی و هم بحث پروژه نیروگاه سیلی، پروژه واحد دو و سه نیروگاه اتمی بوشهر بررسی و تعهدات طرفین مرور شد. در حوزه حمل و نقل پروژه‌هایی مثل راه آهن رشت- آستارا و راه آهن گرمسار‌ـ اینچه برون، راه‌اندازی کشتی‌رو در خزر که از ملزمات امروز ماست، همینطور خط آهن و احداث کریدور شمال‌ـ جنوب برای جابه‌جایی حداقل 100 میلیون تن بار، بررسی شد. در بحث کشاورزی افزایش صادرات کشاورزی ما به روسیه و همینطور تأمین غلات مورد نیاز کشور از مسیر روسیه مورد بررسی قرار گرفت. به تفاهمات خوبی در این جلسه رسیدیم. روس‌ها و رئیس مجلس روسیه اعلام آمادگی کردند برای اینکه شاهد افزایش صادرات از ایران به روسیه باشیم و نیازمندی‌های آنها را ما تأمین کنیم.
اگر بخواهم جمع‌بندی کنم، اولاً رویکرد سفر آقای والودین یک رویکرد اقتصادی بود، اقتصادی که به نفع هر دو کشور است. به نظرم اولویت روابط ایران و روسیه تأمين زیرساخت‌های لازم برای ارتباطات بین دو کشور است. ثانیا بخش خصوصی باید فعال شود و راه صادرات به روسیه را باز کند. سال 2021 حدود یک میلیارد دلار صادرات به روسیه داشتیم و این عدد کمی است.
سرمایه‌گذاری 40 میلیارد دلاری روس‌ها در صنعت گاز و نفت ما برای توسعه میادین و تأمین حل مسئله افت فشار برخی از چاه‌های گازی ماست که موجب رفاه و رونق برای هر دو کشور و ملت خواهد شد.
