اولین 22 بهمن قرن جدید در حالی از راه رسید که دشمنان این ملت در جنگ رسانهای چهار ماه خود، تلاش کرده بودند تا با همه توان مانع حضور ملت شوند! در این مسیر سیاهه بلندی از دروغپراکنی، تهدید، سیاهنمایی، ناامیدسازی و... را میتوان برشمرد که همگی زنجیروار جدایی ملت از انقلاب را دنبال میکرد.
از روزهای باقیمانده به 22 بهمن نیز بنگاه دروغپراکنی آنها با همه توان به میدان آمده بود تا مردم را از حضور در راهپیمایی سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی منصرف کند! در این میان حتی برخی از مدعیان سیاسی نیز فاز جدیدی برداشته و به طور مستقیم و غیرمستقیم، در ایجاد تردید در ذهن مردم نسبت به حضور در راهپیمایی قدم برداشتند! آنان یا سکوت اختیار کردند و از هرگونه دعوت به راهپیمایی دریغ ورزیدند، یا آنکه دم از بیاعتباری قانون اساسی زدند و خواهان تغییر آن شدند و یا اصلاحاتی را پیشنهاد دادند که کمتر از ابطال قانون اساسی نبود!
اکنون ۲۲ بهمن تمام شده است و فردای روزی است که ملت ایران کاری کردند کارستان! و همه نقشههای دشمن را با حضور میلیونی خود در راهپیمایی 22 بهمن نقش بر آب کردند! از همان ابتدای صبح روز سرد زمستانی معلوم بود که احوالات کشور متفاوت از گذشته است! این تفاوت را از فریادهای (الله اکبر) دیشب ملت ایران میتوانستی بشنوی، که تمام آسمان کشور را تسخیر کرده بود! بارش برف و باران در برخی از استانهای کشور نیز مانعی نبود تا مردم برای تجدیدبیعت با انقلاب به صحنه نیایند! حتی زلزله خانمانسوز نیز مانع نشد که مردم خوی از جشن انقلابشان جا بمانند!
رنگ و بوی حاضران نیز متفاوت و متنوع بود و رنگین کمانی از نسلها، قشرها و قومیتهای گوناگون را میتوانستی در میانشان مشاهده کنی! در میان آنها، نسلهای گوناگونی از دهه سی و چهلیهایی که خود بانیان انقلاب بودند، و دهه پنجاهیها و شصتیهایی که در تثبیت انقلاب نقش داشتند، میتوانستی مشاهده کنی تا دهه هفتادیها، هشتادیها و نودیهایی که امروز در فردا و پسفردای انقلاب به دنیا آمدهاند و در شکل و ظاهر تفاوتهایی با پدرانشان دارند و با ادبیات دیگری سخن میگویند! اما قلب و جانشان برای ایران و خمینی و خامنهای و حاجقاسم میتپد!
حضور ملت در صحنه آنقدر بینظیر بود که هیچ مخالف منصفی نیست که بتواند بزرگی و عظمت این حماسه را کتمان کند! از اعترافات ضدانقلاب و رسانههای مغرض بیگانه که بگذریم، در این بین اصلاحطلبان جامانده از صفوف ملت نیز که راهپیمایی را از رسانهها دنبال کردهاند، نیز نتوانستند از اعتراف به بزرگی و عظمت حضور ملت پرهیز کنند؛ برای نمونه «حمیدرضا جلاییپور» فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی تلگرامی نوشت: «بر اساس مشاهده فیلمهای حضور مردم در خیابان از شبکه یک صدا و سیما، حضور مردم در راهپیمایی جشن ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ از سالهای پیش کمتر نبود. اگر هم بگوییم بیشتر بود گزاف نگفتهایم... از تمام سنین در جمعیت حضور داشتند: کودک، نوجوان، جوان و میانسال. به نظر میرسید تعداد جمعیت بین 30 تا 60 سال بیشتر بود.» «الیاس حضرتی» دبیرکل اصلاحطلب حزب اعتماد ملی نیز که خود به رودخانه ملت پیوسته بود، در سرمقاله روزنامه اعتماد در مورد مشاهداتش نوشت: «حضور مردم به نسبت سالهای قبل بسیار چشمگیر بود. اگر بگویم، مردم حداقل یك و نیم برابر سال قبل و سالهای قبلتر حضور داشتند، به هیچوجه غلو نكردهام.»
این حضور، پیامهای بسیاری برای ملت ایران، مسئولان نظام و دشمنان این ملت داشت:
برای مردم غیور و وطنپرست ایران این حقیقت مجدد آشکار شد که تنها با همدلی و ایستادگی بر اصول و آرمان انقلابشان است که خواهند توانست مسیر را برای حل مشکلات باز کنند و با حضور در صحنه، کار را برای بدخواهان سخت خواهند کرد!
برای مسئولان نظام اسلامی آشکار شد که این ملت شریفتر و نجیبتر از آنند که مصائب، مشکلات، کمبودها و سوءتدبیرهای حاصل از ضعفهای مدیریتی، آنان را به جدایی از انقلاب و آرمانهایش بکشاند! لذا باید همواره خود را خادم بدانند و متواضعانه و با همه توان، شبانهروز خود را وقف خدمت به این ملت عزیز کنند.
برای ضدانقلاب آشکار شد که همه تلاشهای آنها شاید بتواند چند روزی معرکهای در خیابانها ایجاد کند و قلب و جان برخی را برای مدتی اغفال کنند؛ اما خیلی زود ابعاد فتنه لو خواهد رفت و ملت ایران صفوف خود را از اغتشاشگران و بدخواهان این سرزمین جدا خواهد کرد و سر وطنفروشان بیکلاه خواهد ماند!
برای احزاب و گروههای سیاسی نیز آشکار شد که برخی از این جریانها هنوز به درستی ملت را نشناختهاند و در ارزیابی آنچه در میان مردم میگذرد، دچار خطای محاسباتیاند! آنها فهمیدند که اگر دیر بجنبند، خیلی زود از حرکت ملت جاخواهند ماند و افتخارات ملت ایران به نام آنها ثبت نخواهد شد! همینطور که احزاب مدعی خط امام دیروز و اصلاحطلبان امروز (که بهظاهر برای فاتحهخوانی به حرم حضرت امام(ره) میروند، اما از مشی و مرام امام برای دعوت مردم به راهپیمایی پیروی نمیکنند!) در خلق حماسه بزرگ دیروز سهمی نداشتند و حتی از هوادارانشان که در راهپیمایی 22 بهمن حضور یافته بودند نیز جا ماندند!
حماسه بزرگ 22 بهمن دارای ابعاد گوناگونی است که باید در مورد آن تأمل کرد و به شور نشست و بسیار نوشت؛ همچنین نباید فراموش کرد که 22 بهمن آغاز راهی نو پیش روی کشور پس از عبور از بلوای پاییزی است.