تقویم تاریخی انقلاب اسلامی نشان میدهد، پس از 22 بهمن سال 1359، دور جدیدی از مبارزات انقلاب رقم خورد؛ بنیصدر در سخنرانیهایش، به ویژه در روز 22 بهمن 1359 جریانهای طرفدار خودش را به آشوب تحریک میکرد. برای نمونه میگفت: «آن شعارهایی که شما برای آن قیام کردید، حق شماست و نباید اجازه بدهید هیچ گروه چماقدار و بیچماقی این حقوق را از شما سلب کند.»
روند به گونهای پیش رفت که اختلافات در رأس نظام به اوج رسید. این در حالی بود که رزمندگان جبهه و جنگ در برابر متجاوزان بعثی موقعیت برتر و بهتری را به دست آورده بودند و دولت شهید رجایی در تلاش بود همه امکانات و دستگاههای دولتی را در مقابله با متجاوزان سامان دهد. عملیاتهای ایذایی و چریکی مرتب انجام میگرفت و طرح عملیات «یا مهدی(عج)» در دستور کارشان بود. در چنین وضعیتی، فضای دو قطبی سیاسی به سمت خشونت کشیده میشد. یاران امام(ره) و مسئولان نظام از این فرآیند آگاه بودند؛ اما کاسه صبرشان لبریز شده بود. دکتر احمد توکلی، نماینده مجلس وقت در خاطراتش به ملاقات امام(ره) بدون هماهنگی قبلی به همراه چهل نفر نماینده مجلس اشاره میکند و میگوید: «چندین بار پیش امام(ره) رفتیم و درباره بنیصدر با ایشان صحبت کردیم. یکبار که حدودا چهل نفر از نمایندگان جوان مجلس میشدیم، تصمیم گرفتیم پیش امام برویم و چند موضوع، از جمله مسئله جنگ و مسئله بنیصدر را با ایشان مطرح کنیم. قرار شد یکی از این موضوعات را مرحوم استکی و یکی دیگر را علیآقا محمدی مطرح کند. بدون تعیین وقت قبلی به دفتر امام، واقع در جماران رفتیم. حوالی ظهر بود. مسئول دفتر امام گفت: «شما بدون وقت قبلی آمدهاید. من جوانی کردم و به پاسخ ایشان اعتراض نمودم و گفتم: ما چهل نفر نماینده مجلس هستیم، نمیتوانیم دو دقیقه امام را ملاقات کنیم؟ اگر کار نداشتیم که نمیآمدیم. آن بنده خدا با اوقات تلخی خدمت امام(ره) رفت و دوباره پیش ما برگشت و گفت: «بیایید بروید داخل.» وارد ساختمان شدیم و در اتاق کوچکی نشستیم و امام تشریف آوردند و دوستان حرفهایشان را زدند. سومین نفر که قرار بود در مورد اختلافات مجلس و بنیصدر صحبت کند، تا خواست بحث را آغاز کند، امام(ره) با خنده گفت: «ناراحت نباشید، درست میشود. الآن جنگ است، بروید دنبال ایجاد وحدت و سعی کنید اختلافات حل شود.» ما همه عصبانی بودیم و آرامش و حرفهای امام مثل آبی بود که روی آتش عصبانیت ما ریخته شد. وقتی بیرون آمدیم، اصلاً التهابی نداشتیم. علیآقا محمدی به من گفت: «خیلی خوب شد، اگر امام چیزی علیه بنیصدر میگفت، ما فردا چهل شهر را در نماز جمعه علی بنیصدر به هم میریختیم و... .»
مسئولان نظام و نمایندگان مجلس و دیگران چندین جلسه اینچنینی با امام(ره) داشتند؛ اما امام(ره) اجازه و راه ورود به بحث اختلافات را نمیدادند که توضیح و بیان آنها در ظرفیت این مختصر نیست. در پایان باید به این نکته توجه داشت که همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «اختلاف راهبرد دشمن است و انسجام ملی راهبرد انقلاب اسلامی، و راه و رسم و مشی و سیره امام راحل همین بوده است.»