جملهای که شاید بارها و بارها دیده باشیم و از کنارش گذشته باشیم، این جمله رهبر معظم انقلاب است که گفتند: «امروز فضیلت زنده نگهداشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست». حال پرسش این است، دلیل این اهتمام و توجه به این مسئله برای چیست و از کجا نشئت میگیرد؟
بیشک زنده نگهداشتن در این مطلب، تنها به ارائه عکسها، تابلوها و دستنوشتههای شهدا در خیابانها و کوچههای شهر خلاصه نمیشود. هر چند هر کدام اینها لازم است؛ اما مطمئناً کافی نیست. شرط اساسی زنده نگهداشتن یاد شهدا، زندهکردن دل است؛ همانطور که در آیات متعدد، قرآن به زندهدلی تأکید میکند و در روایات نیز توصیه شده که با معارف و سخنان اهل بیت(ع) دلهامان را زنده کنیم و زنده نگه داریم و اینکه یکی از اثرات گناه این است که دل را میمیراند، از همین نکته است.
زنده نگهداشتن یاد شهدا، زنده نگهداشتن دل است. امت آخرالزمانی سیدالشهدا(ع) باید دلهای خود را چنان قرص و محکم و ورزیده نگهدارند که رسالتهای شهدا را به نسلهای بعدی هدیه کنند. جنگ احزابی که تابستان و پاییز امسال به ما تحمیل شد و از پس آن، میلیونها دلار و هزاران ساعت دشمن بر باد رفت و صدها مزدور اجنبی و دهها وطنفروش و ابلیس رسوا، بیآبرو و ناکام تاریخ شدند، به واسطه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت بود که در دل جوانان و نوجوانان ما میجوشید. این همان فرهنگی است که از ابتدای صدر اسلام در قاموس مفاهیم اسلامی جا گرفت و باعث تداوم مکتب اسلام و تشیع شد.
این نکته را پیشتر رهبر معظم انقلاب بیان کرده بودند: «دشمنان میخواهند یاد شهدا احیا نشود برای اینکه جاده شهادت کور بشود. تجربه کردهاند که وقتی نام شهدا با عظمت برده میشود، جوان امروز که نه دوره جنگ را دیده و نه دوره امام را، وقتی میفهمد که یک جایی در آن طرف منطقه دارند با دشمنان میجنگند، پا میشود میرود حلب، بوکمال، زینبیه، و در میدان جهاد با تکفیر به شهادت هم میرسد.»
برخی گمان میکنند جهاد تبیین، یعنی تبیین جهاد. این یک اشتباه و عقبرفت است. امروز بیان مسیر و سلوک شهدا و اهتمام آنان به مسئله انقلاب و ولایتپذیری، یکی از مصادیق مطرح و قابل توجه جهاد تبیین است. در این صورت است که یک مؤمن انقلابی به مصاف دشمن و شیاطین استکباری میرود؛ بنابراین همانگونه که پیش از انقلاب گفته میشد «سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن»، اکنون که مبارزه تمامی شیاطین با ما جدیتر و سختتر شده، بیشک، سکوت هر مسلمان خیانت به قرآن، اسلام ، انقلاب، شهدا، تاریخ و همه کسانی است که در طول تاریخ و عرض جغرافیای خلقت، برای برپایی دین خدا یا قیام کردند یا آرزوی آن را به دل داشتند و نیز آیندگانی که منتظرند و ما را بیرحمانه قضاوت میکنند.