حملات رژیم صهیونیستی به سوریه و ضرورت پاسخ قاطعانه

روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه‌های جداگانه از شهادت «میلاد حیدری» و «مقداد مهقانی جعفر آبادی» خبر داده و بر پاسخ قاطع به جنایت‌های رژیم جعلی صهیونیستی تاکید کرده است. به دنبال حملات دمشق، موشک‌های رژیم صهیونیستی از سمت لبنان اهدافی را در اطراف شهر حمص بمباران کردند که منجر به زخمی شدن تعدادی از نیرو‌های سوری و خسارات مادی در پایگاه‌های الضبعه، تی – ۴ و الشعیرات شد.

به گزارش برخی منابع منطقه‌ای، صهیونیست‌ها در سال ۲۰۲۲ بیش از ۳۲ بار به مواضع و تأسیسات نظامی در خاک سوریه حمله کردند و در جریان این حملات بیش از ۹۰ هدف زمینی مورد اصابت قرار گرفته است. همچنین در این حملات ۸۹ نظامی سوری جان خود را از دست دادند و بیش از ۱۲۰ نظامی مجروح شده‌اند.

دولت دمشق نیز تا به حال چندین مرتبه در نامه‌هایی به مقامات سازمان ملل، خواستار اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از تکرار تجاوزات نظامی صهیونیست‌ها به سوریه شده است، اما جامعه جهانی در قبال حملات مکرر اسرائیل همچنان دچار سکوت و انفعال است.

افزون بر اهداف و انگیزه‌ایی، چون اعمال فشار بر ایران و انهدام تسلیحات پیشرفته مقاومت؛ تشدید حملات اسرائیل علیه سوریه در شرایط فعلی و به طور خاص هدف قرار دادن مقر‌های سپاه پاسداران، بی‌ارتباط با درگیری اخیر بین نیرو‌های مقاومت و اشغالگران آمریکایی نیست.

منابع آمریکایی روز پنجشنبه ۳ فروردین گزارش دادند در پی حمله یک پهپاد انتحاری به یک تأسیسات ائتلاف آمریکا در شمال شرق سوریه یک پیمانکار آمریکایی کشته و پنج نفر دیگر زخمی شدند. پس از این حمله پنتاگون مدعی شد تحلیل‌های اطلاعاتی نشان می‌دهد این پهپاد ساخت ایران بوده است. همچنین شامگاه جمعه ۴ فروردین حملات دیگری به دو پایگاه غیرقانونی نظامیان تروریست آمریکایی در سوریه انجام گرفت. در این حملات راکتی که به پایگاه آمریکا در میدان نفتی العمر و همچنین پایگاه کونیکو صورت گرفت، صدای چندین انفجار پیاپی شنیده شد و به گزارش منابع محلی چندین نفر نیز زخمی شدند. در واقع، اسرائیل در این مرحله وارد یک جنگ نیابتی شده و از حمله مقاومت که ادعا شده جمهوری اسلامی ایران پشت آن قرار داشته انتقام گرفته است.

مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در اظهاراتی اعلام کرد: ارزیابی اطلاعاتی ما این است که هدف ایران اخراج آمریکا از عراق و سوریه بوده تا به قدرت مسلط در منطقه تبدیل شود. در مقابل هدف آمریکا و اسرائیل هم آن است که از طریق اعمال فشار سیاسی و حملات نظامی، ایران را وادار به ترک خاک سوریه کنند. اما تفاوت در آن جاست که حضور ایران در سوریه امری رسمی و قانونی و به درخواست دولت سوریه انجام شده است؛ حال آن که حضور حدود ۹۰۰ نیروی آمریکایی در سوریه اقدامی غیرقانونی و به مثابه اشغال این کشور محسوب می‌شود.

نکته قابل توجه آن است که، چون حضور ایران در سوریه قانونی است، دشمن به دلیل ناتوانی دست به اقدامات غیرقانونی (حمله و تجاوز نظامی) می‌زند و طرفه آنکه این‌گونه حملات نه تنها موجب عقب‌نشینی ایران نشده، بلکه بر توانمندی‌های مقاومت افزوده است. با این حال، سوالی که همواره و پس از هرگونه حمله رژیم غاصب به سوریه مطرح می‌شود چرایی عدم پاسخ مناسب سوریه یا جبهه مقاومت به این‌گونه حملات است.

 اولاً حملات اسرائیل بدون پاسخ نمانده و هر از گاهی اهدافی در داخل رژیم مورد حمله قرار گرفته است. برای نمونه در حملات اخیر وزارت دفاع سوریه اعلام کرد در ساعت ۱۷ بامداد جمعه به تجاوز موشکی این رژیم که از سمت جولان اشغالی شلیک و خساراتی به یک پایگاه نظامی در ریف دمشق وارد شد پاسخ داده است. اما رژیم صهیونیستی غالبا حملات مقاومت را که در مواردی منجر به تلفات جانی و مادی فراوان شده اعلام نمی‌کند.

ثانیاً شرایط سوریه به گونه‌ای است که درگیر جبهه داخلی تروریسم در مناطق شمالی بوده و لذا قصد ایجاد جبهه جدیدی در جنوب و جولان را ندارد؛ به همین دلیل در بسیاری موارد در قبال حملات رژیم صهیونیستی خویشتنداری به خرج می‌دهد.

اما آنچه مربوط به جمهوری اسلامی و شهادت نیرو‌های سپاه پاسداران می‌شود سوال این است که آیا ایران در برابر این جنایات واکنش قاطعی نشان نخواهد داد؟ قطعا آن گونه که در بیانیه سپاه پاسداران تاکید شده حمله اخیر اسرائیل بدون پاسخ نخواهد ماند و البته نحوه و زمان آن به آینده موکول شده است. این پاسخ به طرق مختلف مستقیم و نیابتی قابل انجام بوده و نگرانی محافل داخلی اسرائیل از پاسخ ایران، نشانگر قریب‌الوقوع بودن آن می‌باشد.

در هر حال به منظور انتقام و نیز بازدارندگی رژیم متجاوز اسرائیل از تکرار حملات در آینده، اقدام به پاسخ کوبنده مقاومت به نحو مقتضی، یک امر ضروری محسوب می‌شود؛ به ویژه آن که دولت بنیامین نتانیاهو این روز‌ها دچار چالش‌های فراوان داخلی بوده و درجه آسیب‌پذیری آن به شدت بالا رفته است.

۱۴۰۲/۰۱/۱۴