صدا و سیمای مردمی‌

تلویزیون طبق سنت و رسالت هر ساله در ماه مبارک رمضان رنگ و بوی دیگری دارد. برنامه‌ها و سریال‌هایی که بر روی قاب مکعبی خانه‌ها به نمایش درمی‌آید، از لحاظ محتوایی فربه‌تر و از لحاظ فرم در قاعده و چارچوب منظم‌تری قرار می‌گیرد. همه انگار سعی دارند با سعی و تلاش وافر خود جلوه‌ای نو و قابل تقدیر برای ماه مبارک به تصویر بکشند. امسال حلول ماه مبارک رمضان و برکات این ماه عزیز بر برنامه‌های نو شده تلویزیون هم تأثیر گذاشت و پس از سال‌ها که می‌گفتیم و می‌گفتند باورهای دینی و ملی باید در عمق برنامه‌های نمایشی و طنز و مسابقه‌ای به چشم بیاید، در هم آمیخته شد و‌ آمیزه دین و هنر فرصت بروز پیدا کرد. با تقارن بهار طبیعت و بهار قرآن اتفاقات مبارکی در صدا و سیما رخ داد که از قبل آن برنامه‌های درخور توجه و ارزنده‌ شکل گرفت. برنامه‌هایی که بحث‌ها و نگاه‌های بیشتری را به خود جذب کرد و دست رسانه ملی را به خوبی پر کرد.
برنامه‌های نمایشی و مسابقات تفریحی که در آنها از فرهنگ و سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی می‌گفتند و می‌پرسیدند و خارجی‌هایی که به اسلام گرویده بوده و بدان افتخار می‌کردند، موضوع بودن در برنامه‌هایی، مانند «محفل» و مسابقاتی همچون «محیا» و استندآپ کمدی‌هایی که در کنار خنده حامل مطالب دینی و فرهنگی است، همچون برنامه «سیدخندان».
ضمن اینکه ترکیبی از مجریان کمتر شناخته شده در کنار افراد معروف‌تر‌، باعث شده بود نحوه اجرای این برنامه‌ها نیز حال و هوای تازه‌ای بیابد. مجریانی که فرصت یافته بودند توانایی‌ها و سواد خود را در این برنامه‌ها محک بزنند و از این فرصت پیش‌آمده بهره خوبی ببرند.
تهیه‌کننده برنامه محفل سیدمحمدحسین هاشمی‌گلپایگانی در خصوص برنامه می‌گوید: «نامگذاری برنامه «محفل» کاملا با فرم و نحوه ساخت مدنظر تیم سازنده آن مرتبط بوده است. «محفل» مسابقه نیست، بلکه یک محفل قرآنی است که در طول مدت زمان پخش برنامه به سوژه‌های مختلف مرتبط با قرآن کریم می‌پردازد. در واقع یک محفل قرآنی تدارک دیده شده که افراد مختلفی با حال خوب در آن حضور می‌یابند و از این حیث فضای مسابقه و رقابت و حتی کلاس در این برنامه وجود ندارد، بلکه محفلی قرآنی است که ممکن است در آن نکاتی هم در ارتباط با مسائل مختلف مرتبط با قرآن کریم در آن مطرح شود.»
بیشتر شدن حضور طبقات و اقشار گوناگون مردم در برنامه‌های نوروزی سیما و دخالت دادن آنان در سبک و سیاق برنامه‌ها خود نوید یک جهش درست و انقلابی در برنامه‌هاست. هدفی که مطمئناً می‌تواند تقدیر و تشکر از مردمی باشد که در همه برنامه‌ها و راهپیمایی‌های انقلاب پای کار بوده‌اند و به بهترین شکل ممکن حماسه آفریده‌اند. این توجه به حضور مردم و شراکت آنان در روال برنامه‌ها برگ سبزی است که وحدت بین مردم و صداوسیما و انقلاب را محکم‌تر خواهد کرد.
نمونه این‌گونه مردم‌گرایی در برنامه‌ای به نام «خودمونی» و «محفل» و «معلی» بیش از سایر برنامه‌ها رؤیت شد که شاهد حضور خانواده‌های پرجمعیت متدین و باورمند بودیم و حاصل کار ایجاد فضایی شاد و ایرانی شد.
همه اینها به معنای آن نیست که اشکالی در برنامه‌های نوروزی تلویزیون نبوده و همه چیز کامل و بی‌نقص به اجرا درآمد. به نظر می‌آید خود مدیران سازمان صدا و سیما نیز چنین باوری نداشته باشند، اما پشتکار و استقامت در ساخت چنین برنامه‌های عیوب و نقص‌های پیش آمده را مرتفع خواهد کرد. به نظر می‌آید این مدیران باید همین دست فرمان را حفظ کرده و با آن جلو بروند که پختگی لازم و کافی از دل همین تلاش‌ها متولد می‌شود. مطمئناً این برنامه‌های قرآنی و ممزوج شدن دین و فرهنگ و هنر در سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی فارغ از اینکه در کشور ما بازخورد پربار و پربیننده‌ای خواهد داشت، در کشورهای اسلامی دیگر نیز پیگیری، اجرا و دنبال خواهد شد. این مطلب را می‌شود از تقدیر و تشکر جمعی از استادان، مسئولان و چهره‌های شاخص قرآنی کشور، در نامه‌ای خطاب به پیمان جبلی، رئیس سازمان صدا و سیما از تلاش‌های رسانه ملی در ماه مبارک رمضان امسال برای تولید برنامه قرآنی «محفل» دید و به آینده‌ای که پیش‌روی سیمای کشورمان است، امیدوار بود.