سفره رمضانی

 ماه رمضان، ماهی پر فیض و برکتی است که روزه‌داران افزون بر پاکسازی جسم، به تزکیه نفس مشغولند. روزه، فرمان خدا و تمرینی برای زندگی سالم و با معنویت و تلاشی برای نزدیکی به معبود و دستیابی به مراحلی از تقواست.

هرگز افطار خود را با نوشیدن آب سرد، نوشابه و مانند اینها شروع نکنید؛ حتی اگر تشنه‌اید به جای آب سرد، کمی آب گرم یا چای میل کنید. افطار را با خوردن خرما، کشمش، عسل و به طور کلی با یک قند طبیعی آغاز کنید. به این ترتیب اشتها کنترل می‌شود و مانع زیاده‌خوری می‌شود. خوردن چای شیرین کم‌رنگ، شیر گرم، فرنی و حلیم بی‌روغن در آغاز افطار مناسب است. نان و پنیر و سبزی(ضدعفونی شده) یا مغز گردو نیز انتخاب‌های خوبی هستند. از آشامیدن آب فراوان در وسط غذا خودداری کنید. آب در وسط غذا، سبب رقیق‌شدن شیره گوارشی و اختلال در هضم می‌شود.

در زمان بین افطار تا سحر، البته با رعایت فاصله با غذا، آب کافی بیاشامید. مصرف غذای خود را در زمان روزه‌داری به دو وعده منحصر کنید، یعنی وقت افطاری هر چه می‌خواهید در یک زمان به آرامی بخورید؛ ولی پرحجم نباشند؛ به نحوی که معده شما فرصت هضم غذا و خالی شدن آن قبل از غذای سحری را داشته باشد. حتماً برای صرف سحری، کمی زودتر از خواب برخیزید تا هم ضمن استفاده از برکات معنوی ساعات سحر و مناجات با خدا، بدون عجله و با آرامش خاطر، سحری بخورید. حتی اگر میل به خوردن غذا در سحر ندارید، آب، چای، شیر و مانند اینها را فراموش نکنید. از خوردن تنقلات فراوان خودداری کنید. حتماً در غذای افطار و به ویژه سحر میوه میل کنید. علاوه بر میوه‌جات فصل، از خیسانده برگه آلو، انجیر و مانند اینها هم می‌توان به عنوان میوه استفاده کرد.