مختصری درباره مناظره مسعود درخشان و موسی‌غنی‌نژاد؛ "آکادمی عقب‌تر از حکمرانی"

دوشنبه شب شبکه افق میزبان دو شخصیت برجسته علوم انسانی در رشته اقتصاد با موضوع مناظره درباره مسائل اقتصاد ایران بود. موسی غنی‌نژاد از فارغ التحصیلان دانشگاه سوربن و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت و استاد مدعو در دانشکده اقتصاد دانشگاه شریف و مسعود درخشان از فارغ التحصیلان مدرسه اقتصاد لندن و عضو هیئت علمی در دانشگاه علامه طباطبایی در برنامه جهان‌آرا روبه‌روی هم نشستند و انتظار می‌رفت گفت‌وگوی دو چهره شناخته شده و اقتصاددان حاوی مطالب قابل توجهی درباره مسائل اقتصادی کشور باشد. 

اگرچه نفس برگزاری برنامه‌های گفت‌‌وگو محور در رسانه ملی را باید به فال نیک گرفت و کاملاً از آن استقبال کرد، اما نحوه ظاهر شدن غنی‌نژاد و درخشان، حداقل در این برنامه، نشان داد فضای دانشگاهی و آکادمیک کشور تا چه میزان از قافله‌ی مسائل اصلی حکمرانی و داشتن ایده‌های مناسب برای حل مشکلات عقب‌تر است.

به‌رغم اختلاف فکری و نظری هر دو استاد دانشگاه، مسائلی که مطرح شد بیشتر جنبه شخصی پیدا کرده و حتی برخی جاها به پرخاش کشیده شد؛ حال‌ آنکه انتظار می‌رفت هرکدام از منظر خود برای حل مسائل ایران راه‌حل ارائه کنند اما حتی در برخی موارد مانند اطلاعات این دو درباره بانک‌داری در خاورمیانه و یکی از بانک‌های خصوصی کشور، به اذعان اقتصاددان‌ها غلط بود. 

یکی از علت‌های این وضعیت اولاً عدم استمرار و رواج گفت‌وگوهای اساسی در محیط‌های علمی و یا رسانه‌ها و عادت به مونولوگ است که موجب شد آداب یک مناظره علمی هم نتواننند رعایت کنند؛ در حقیقت فرهنگ‌سازی برای گفت‌وگوهای نظری و جدال تفکرات مختلف در محیط‌های علمی شکل نگرفته و حتی مناظراتی که در دانشگاه‌ها شاهدیم در 99 درصد موارد بحث‌های سیاسی و انتخاباتی است که البته در جای خود لازم است. 

از سوی دیگر، امروز که کشور در حوزه‌های مختلف علوم انسانی مانند اقتصاد، جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری با علامت سوال و مسائل پیچیده روبه‌روست، دانشمندان این حوزه آنقدر غرق در بحث‌های انتزاعی و مطالب نوشته شده در کتاب‌ها هستند که از ارائه نسخه برای حل مشکلات تاحدود زیادی عاجز شده‌اند.

این روزها حوزه حکمرانی بیش از پیش به ایده‌های علمی برای اداره کشور نیازمند است لذا دانشگاه‌ها جایی است که می‌تواند دست حکمرانان را برای پیمودن مسیر صحیح بگیرد؛ به شرط آنکه هم دانشگاه‌های ما توان نسخه‌دادن برای مشکلات داشته باشند و هم مسئولان کشوری خود را نیازمند روش‌های علمی بدانند.

منبع: تسنيم