یکی از مهم‌ترین طرح‌های ناجوانمردانه، کودتا علیه روحانیت، انقلاب ملت ایران و نظام اسلامی بود که به رسوایی بنی صدر تبدیل شد. عناصر نفودی گروهک‌ها و سردمداران آنها و اربابان خارجی‌شان گمان می‌کردند، اگر نفوذی‌های‌شان را در نظام به کار بگیرند و شخصیت‌های محوری نظام را از دولت، مجلس و دستگاه قضا حذف کنند، می توانند انقلاب ملت ایران را درهم بشکنند. توطئه‌گران در برنامه‌ریزی خود خیلی خوب گزینش کرده بودند و شخصیت‌های وزین انقلاب، همچون شهید بهشتی و اعضای اصلی دولت انقلابی شهید رجایی و 27 نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی راکه بخش مهمی از ارکان نظام بودند، هدف قرار دادند؛ آنها کور خوانده بودند که امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی به خواسته‌های آنها تن می‌دهد؛ چراکه امام(ره) با قدرت ابتکار عمل را در دست داشتند و به سرعت خلأ مسئولان نظام را پر کردند. ایشان در حکم جداگانه‌ای مرحوم آیت‌الله موسوی‌اردبیلی را به عنوان رئیس دیوان عالی کشور و مرحوم آیت‌الله ربانی‌املشی را به عنوان دادستان کل کشور منصوب کردند. نقشه توطئه‌گران کودتاچی این بود که مجلس از اکثریت بیفتد و به اجبار انتخابات مجدد برگزار شود؛ اما نمایندگان مجروح با تخت بیمارستانی‌شان در مجلس حاضر شدند و ساختار قانونی مجلس شورای اسلامی حفظ شد. درباره دولت هم طبق اصل 130، 131 و 132 قانون اساسی، شورای موقت ریاست‌جمهوری تشکیل شد که ترکیب این شورا عبارت بود از: رئیس دیوان عالی کشور، رئیس مجلس شورای اسلامی و نخست‌وزیر. از سوی دیگر، بین مردم انقلاب دیگری رخ داد. همین که صدای انفجارمهیب، تهران را لرزاند و مردم آن را شنیدند، به سرعت پای کار آمدند و به سبک عزاداری عاشورای حسینی در صحنه حاضر شدند. گروهی از جوانان غیرتمند شروع به آواربرداری کردند و جنازه شهدا را از زیر انبوه خاک‌های تلنبارشده بیرون آوردند. جماعت دیگری از جوانان هشیار در تعقیب تروریست‌ها بودند و خانه‌های تیمی آنها را شناسایی و اقدام به دستگیری آنها کردند و به دستگاه‌های قضایی تحویل داده شدند. افزون بر آن، عده‌ای در جست‌وجوی محل اختفای بنی‌صدر، رجوی و سران گروهک‌های دیگر برآمدند و گروه‌هایی از مردم به شکل عزاداری به دیدار امام خمینی(ره) رفتند و عزاداری کردند. حضرت امام(ره) با تأسف برای آنها سخنرانی کردند. البته امام راحل پیام مهمی هم به مناسبت فاجعه هفتم تیرماه دادند و با تحلیل واقع‌بینانه‌ای مرقوم فرمودند: «عیب بزرگ شما و هواداران‌تان آن است که نه از اسلام و قدرت معنوی آن و نه از ملت مسلمان و انگیزه فداکاری او اطلاعی ندارید.» امام راحل در بخش دیگر این پیام مهم به جهالت و نادانی توطئه‌گران اشاره کردند و مرقوم فرمودند: «شما کوردلان با آنکه دیده‌اید با به شهادت رساندن شخصیت‌های بزرگ صفوف فداکاران در راه اسلام فشرده‌تر و عزم آنان مصمم‌تر می‌شود، می‌خواهید با به شهادت رساندن عزیزان ما این ملت فداکار را از صحنه بیرون کنید. شما تا توانسته‌اید به فرزندان اسلام، چون شهید بهشتی و شهدای عزیز مجلس و کابینه با حربه ناسزا و تهمت‌های ناجوانمردانه حمله کردید که آنان را از ملت جدا کنید، اما اکنون آن حربه از کار افتاده و کوس رسوایی همه‌تان بر سر بازارها زده شده است.»
