متأسفانه، درباره شهدایی که در روز غدیرخم به شهادت رسیدهاند، کتاب کم است، اما در بین آنها، یک کتاب امتیاز ویژهای دارد؛ کتاب «آقاسعید». این اثر درباره شهیدی است که امام خامنهای در سفری که در مهر 1390 به کرمانشاه داشتند، سه مرتبه نام این شهید بزرگوار را بر زبان مبارکشان جاری کردند. شهید سیدمحمدسعید جعفری همان شهید است؛ فرمانده سپاه غرب کشور که ۴ آبان ۱۳۵۹ در منطقه قراویز سرپل ذهاب به شهادت رسید.
رهبر معظم انقلاب در سفر به استان کرمانشاه، در اجتماع بزرگ مردم کرمانشاه فرمودند: «یک ماه بعد از پیروزی انقلاب، یعنی در اسفند سال 1357، جوانهای کرمانشاهی بودند که رفتند تا از پادگان لشکر سنندج دفاع کنند؛ اولین گروههایی که برای دفاع در مقابل ضدانقلاب بسیج شدند و راه افتادند رفتند، که بعضی از همانها جزء شهدای نامآور کرمانشاه هستند.»
ایشان روز بعد، در جمع خانوادههای شهدا و ایثارگران کرمانشاه فرمودند: «من دیروز اشاره کردم که جوانهای کرمانشاهی، یک ماه بعد از پیروزی انقلاب احساس کردند نیاز هست که بروند. شهید سیدمحمدسعید جعفری، شهید پیشرو و پیشتاز، با جمع رفقای خودش رفتند از پادگان لشکر سنندج دفاع کردند؛ فهمیدند که معنای این دفاع چیست؛ تسلط ضدانقلاب بر یک پادگان نظامی، معنایش چیست. این زود فهمیدن، بهوقت فهمیدن، بهنگام عمل کردن و پاسخ به نیاز دادن، آن نقطه برجستهای است که نباید مغفول بماند.»
معظمله روز سوم، در دیدار بسیجیان استان دوباره فرمودند: «در همین غرب کشور، در منطقه جنوبشرقی کشور، در منطقه شمالشرقی کشور، در منطقه جنوبغربی کشور، در مناطق گوناگون، مستکبرین، دشمنان انقلاب، دشمنان اسلام، دشمنان ایران حوادثی را به راه انداخته بودند. آن روز جوانان مؤمن و دلباخته، با روحیه خودجوش بسیجی توی میدان میافتادند و جان خودشان را فدا میکردند که من مثالهای کرمانشاهش را، هم دیروز در دیدار با خانوادههای شهدا بعضی را اشاره کردم، هم در صحبت پریروز، که یک ماه بعد از انقلاب انسان میدید این حرکتهای خودجوش مردمی، این جوانها، از همین کرمانشاه دارند حرکت میکنند.»
این اشاره مکرر به شهید سیدمحمدسعید جعفری، برای کرمانشاهیها معنایی متفاوت داشت؛ معنایی بیش از تجلیل رهبر فرزانه انقلاب از یکی از شهدای شاخص استان. آقاسعید تنها سی و شش روز پس از آغاز جنگ تحمیلی به شهادت رسید؛ اما عرصه فعالیتهایش قبل و بعد از انقلاب چندان گسترده بود و چنان بر فضای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کرمانشاه اثر گذاشت که حتی با گذشت چهل سال از شهادتش، همچنان در یکسو طرفدارانی جدی و در سوی دیگر مخالفانی سرسخت دارد. چنین شد که نویسندگان تصمیم گرفتند برای شناخت و سپس معرفی ایشان تلاش کنند.