نقطه اشتراک ایرانیها «محرم» است. فرقی نمیکند کجای دنیا باشند و در چه زمانهای باشند. در دل آمریکا باشند یا در دل جنگ تحمیلی باشند یا در امروز روز که جنگ رسانهای علم یزید را برداشته و به میدان آمده است، باز هم کبوتر دل ایرانیها در روزهای محرم به سمت کربلا پرواز میکند. این روزها بد نیست به وصیتنامههای شهدا نگاهی بیندازیم و ببینیم آنها از کربلا چه میخواستند و چه دیدی نسبت به آن داشتند؟ واژههایی که از متن شهدا به دست میآید، تمام حقیقتی است که از یک فرد میتواند بیان شود بی هیچ شیله پیله و تزویری. از طرفی هم یكی از عوامل اساسی و تأثیرگذاری كه سبب شد ملت ایران از جنگ هشت ساله تحمیلی سرافراز بیرون بیاید، تأثیرپذیری رزمندگان سپاه اسلام از اهل بیت(ع) و به ویژه امام حسین(ع) بود. بنابراین خوب است که چشممان را بدرقه وصیتنامه شهدا در این موضوع کنیم.
شهید «محمود تکتاز»: «خداوندا من در روز قیامت خجالت میکشم در حالی که امام حسین و یارانش بدنشان در راه حق پاره پاره شده، من بدنم سالم باشد. خدایا مرگ مرا مانند مرگ امام حسین قرار بده تا در برابر آنها سرافکنده نباشم.»
شهید خلیل بارانیزاده: «مادران و خواهران! حجابتان را حفظ کنید؛ زیرا در روزی که خیمههای اهل بیت امام حسین(ع) را به آتش کشیدند و حجاب را از سر زنان برداشتند، سکینه دختر اباعبدالله به عمهاش گفت: «هل من حرقه سیرتها رأسی» آیا پارچهای هست که به وسیله آن سرم را بپوشانم.»
شهید علی رئیسآبادی: «بدانید که من و دیگر شهیدان به خدا قسم راه حسین(ع) را میرویم و به خاطر هیچ چیز دیگر به جبهه نرفتیم به جز اینکه رفتیم تا اسلام زنده بماند و به ندای امام حسین(ع) لبیک بگوییم وبه ندای هل من ناصر ینصرنی حسین(ع) پاسخ بگوییم. میگوییم حسین جان اگر در آن زمان نبودیم که تو را یاری کنیم، الان به ندای نایب مهدی تو خمینی عزیز لبیک میگوییم.»
شهید قدمعلیهاشمی: «رزمندگان اسلام درس از حسین(ع) گرفتهاند و تا رفع فتنه از جهان، دست از مبارزه با دشمنان بر نخواهند داشت و به قول امام عزیز با یاد حسین وارد جنگ شدهاند و مثل حسین شهید میشوند. رزمندگان اسلام خود به سوی مرگ میروند و میخواهند در سنگر بمیرند نه در بستر.»
آیا غیر از این است که این شهیدان از لحظه لحظه زندگی امام حسین(ع) و خط به خط نوشتههای ایشان درس گرفتهاند و آن را چنان در ذهن و زندگیشان دیکته کردهاند که راهی به جز آن را نه میبینند و نه میخواهند. از دل این وصیتنامه شهدا به این روایت میرسیم: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»؛ شهادت امام حسین(ع) داغی بر دلهای مؤمنان گذاشته که هیچگاه خنک نخواهد شد.