کوله‌باری از خاطرات آزادگان

همایش نقش‌آفرینان خراسانی و نقش ادوات در دفاع مقدس و تجلیل و تکریم از 21 آزاده با حضور ایثارگران و آزادگان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم «محمدباقر جلیلیان» از اسرای عملیات خیبر نحوه اسارت خود را بیان کرد و گفت: «قرار بود در عملیات خیبر هلی‌برن شویم که با تغییر مانور با قایق عملیات را شروع و بعد از سه روز حرکت در آب و جنگیدن با دشمن در محاصره قرار گرفتیم که در نهایت منجر به اسارت ما شد. بعثی‌ها سنگدل‌تر و بی‌رحم‌تر از این بودند که فقط بر اسارت تکیه کنند؛ از همین‌رو تا ما را به اسارت درآوردند، در نخستین اقدام رضا پروانه را با گلوله به شهادت رساندند. دومین نفرمان حسین مهاجر را هم شهید کردند، بعد رفتند سراغ نفر سوم و او را هم مجروح کردند و مابقی افراد را به اسارت گرفتند.»
در ادامه یکی دیگر از آزادگان به نام مسعود نعمتی خاطرات خود را بیان کرد و گفت: «در سال 1367 ما در دکل دیده‌بانی مشغول دیده‌بانی بودیم که نیروهای بعثی حمله را آغاز کردند. آتش دشمن آنقدر شدید و طولانی بود که غیرطبیعی به نظر می‌رسید و تصمیم گرفتیم از دکل پایین بیاییم. ناچار در میان آتش دود و خاکستر پیش می‌رفتیم. در نقطه‌ای احساس کردیم که دیگر راهی جز اسارت نیست. از همین رو به اسارت درآمدیم.» در بخش دیگری از مراسم ابراهیم‌زاده، یکی دیگر از آزادگان عرصه دفاع مقدس درخصوص ایام اسارت خود گفت: «پس از اسارت سرباز عراقی که مأمور اعزام من بود، بر اثر یک ارتباط عاطفی با هم رفیق شدیم، به او گفتم: اسمت چیه، گفت: علیرضا. گفتم: چه خوب، پسرعموی من هم علیرضاست و با همین کلمات ارتباط برقرار شد؛ به گونه‌ای که به هیچ کس اجازه نمی‌داد به بنده تعرضی بکند یا توهینی شود تا ما را تحویل گروه بعدی دادند و جالب بود من قرآن می‌خواندم. فرمانده بعثی‌ها گفت: شما قرآن بلدی؟ گفتم: بله. گفت: بخوان. شروع کردم به خواندن. گفت: از کجاست؟ گفتم: نمی‌دانم. خودش شروع کردن به خواندن. آدرس هم داد. گفت: مگر شما مسلمانید؟ گفتم: بله. اولین جایی که دستان‌مان راباز کردند و اجازه دادند نماز بخوانیم، آنجا بود. ولی در مراحل بعدی متأسفانه خیلی سختگیری و توهین می‌شد تا نهایتاً سال 1369 که بنا شد آزاد شویم، دیگر برخورد صدامی‌ها با ما عوض شد و خیلی نرم برخورد می‌کردند تا اینکه در روز27/1/1369 وارد ایران شدیم.» در پایان مراسم امین بابائی، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان خراسان رضوی پیرامون جایگاه آزادگان و ضرورت رسیدگی به آزادگان و خانواده‌های آنها توضیحاتی ارائه کرد و اظهار داشت: «ما مسئولان موظف هستیم در برابر وصیتنامه امام عمل کنیم که انقلاب به دست نااهلان نیفتد.»