چرا دشمن به ستیزه‌گری در دانشگاه امید بسته است؟

اولین پاسخی که در این خصوص به ذهن متبادر می‌شود امید دشمن به تکرار ناآرامی‌های دانشگاه‌ها و بازگرداندن اغتشاشات به خیابان‌هاست. بدون تردید شکست خوردگان جنگ ترکیبی سال گذشته تمامی مساعی خویش را برای بی‌ثبات‌سازی کشور به کار خواهند گرفت تا اولاً شکست گذشته را جبران کرده و ثانیاً با برگزاری اولین سالگرد اغتشاشات، روند ستیزه‌گری خویش را دارای تقویم و نماد کنند. ثالثاً روند امنیتی‌سازی فضای روانی کشور تا برگزاری انتخابات در پایان سال را شروع کنند.
پاسخ دوم به نتیجه جنگ شناختی و اقداماتی که دشمنان ملت ایران در این زمینه به عمل آورده‌اند، بازمی‌گردد. غرب می‌داند که در قالب جنگ نرم، جنگ شناختی و رسانه‌ای چه فضای ذهنی را برای جامعه به ویژه جوانان ایرانی ایجاد کرده است. از نظر آن‌ها جوان و دانشجوی ایرانی، در حالی که آرزو‌های بسیاری دارد، امیدی به آینده ندارد و این نومیدی همان چیزی است که دشمن به آن امید بسته است. به عبارت دقیق‌تر علت امید دشمن به دانشگاه، امید به دانشجویان ناامیدی است که تحت تأثیر جنگ شناختی دشمن، اطلاع کامل و دقیقی از موفقیت‌های میدانی نظام اسلامی ندارند. بر همین اساس رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز راهکار مقابله با امید دشمن به دانشگاه را حضور دولتمردان در جمع اساتید و دانشجویان ترسیم فرمودند. حضور دولتمردان از رئیس‌جمهور تا سایر مسئولان در جمع صمیمانه دانشجویان می‌تواند فاصله ذهنی دانشجو‌ها با موفقیت‌ها و البته مشکلات کشور آشنا کرده و متقابلاً مسئولان کشور را با دیدگاه‌های دانشجویان و دغدغه‌ها اساتید نزدیک کند. بی‌شک افزایش اطلاعات بخش نخبگی جامعه از دستاورد‌های کشور به امید آن‌ها به آینده بهتر، تصمیم‌گیری دقیق‌تر در برنامه‌های شخصی خویش و دروغ پراکنی دشمن پی برده و امید دشمن به دانشگاه را به یأس تبدیل می‌کند. بر همین اساس راهکار دوم رهبر حکیم انقلاب اسلامی، اردو‌های پیشرفت و بازدید اساتید و دانشجویان با دستاورد‌ها و موفقیت‌های کشور بود: «بنده یک وقتی گفتم یک تور گردشگری بگذاریم برای [بازدید از]امکانات دفاعی کشور؛ حالا می‌خواهم عرض بکنم این گردشگری را برای همه پیشرفت‌های کشور بگذارید تا نخبگان بروند ببینند و از نزدیک مطّلع باشند.»
در سومین پاسخ به واکاوی علل امید دشمن به دانشگاه می‌توان به نقش دانشگاه در ماندگاری و روند قدرت یابی کشور اشاره کرد. غربی‌ها بهتر از هر کس می‌دانند تا زمانی که دانشگاه بر مدار صحیح خود قرار داشته و برای نظام اسلامی قدرت نرم تولید می‌کند، امکان ستیزه‌گری با ملت ایران را نخواهد داشت. ضمن آنکه از نگاه غرب، دانشگاه‌های ایران تاکنون آسیب‌ها و لطماتی زیاد به منافع آن‌ها در منطقه وارد کرده است. به عبارت دیگر دشمن از دانشگاه ضربه خورده و مترصد ضربه زدن به آن است.
واقعیت این است که اولین جرقه‌های انقلاب اسلامی را دانشجویان دانشگاه تهران در اولین روز‌های دخالت دولت امریکا در ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ رقم زدند. در جریان شکل‌گیری انقلاب اسلامی هم دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور نقش پیشتازی داشتند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم دانشجویان پیرو خط امام با تسخیر لانه جاسوسی امریکا بیشترین لطمه را به منافع امریکا در منطقه وارد ساختند. امروز هم دشمن دست دانشگاه را در روند قدرت یابی و اقتدار دفاعی کشور مشاهده می‌کند. چنانکه در بیان علل اغتشاشات سال گذشته هم بسیاری از تحلیل گران ریشه‌های آن را به نگرانی غرب از رشد علمی کشور دانستند. چراکه از منظر غرب همه موفقیت‌های نظام اسلامی در رشد علمی و پشتوانه تخصصی دانشگاه به لحاظ نظری و عملی ریشه دارد و آن‌ها بیش از هر چیز دیگر نگران پیشرفت‌های علمی و قرار گرفتن جمهوری اسلامی ایران در زمره ۱۰ کشور اول دنیا در زمینه تولید علم هستند.
نگرانی غرب از رشد علمی کشور امروز هم در قالب جنجال بر سر لغو قرارداد چند استاد به دلیل رکود عملی کاملاً محسوس است، چراکه نتیجه آن را بهبود شرایط دانشجویان و در نتیجه افزایش سرعت رشد علمی کشور می‌دانند، لذا تلاش می‌کنند با سیاسی کاری و نسبت آن با اغتشاشات سال گذشته روند آن را متوقف سازند و از این فرصت نظام اسلامی به عنوان یک تهدید استفاده کنند.
منبع: روزنامه جوان