اعتراضات یهودیان آفریقایی‌تبار در اسرائیل

شهر تل‌آویو شنبه (۱۱ شهریور ماه)، شاهد درگیری‌های شدیدی بین نیرو‌های پلیس رژیم صهیونیستی و اتباع مهاجر اریتره‌ای و دیگر سیاه‌پوستان یهودی بود. طبق برخی آمار‌ها، بیش از ۱۵۰ تن اعم از معترضان و پلیس در این درگیری‌ها زخمی شده‌اند که حال چند تن از آنان وخیم اعلام شده است.

البته اعتراضات یهودیان آفریقایی‌تبار خصوصاً از اتیوپی (موسوم به فلاشا) در اسرائیل مسبوق به سابقه است و در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹ نیز سرزمین‌های اشغالی شاهد درگیری‌های شدیدی میان این دسته از یهودیان با نیرو‌های امنیتی رژیم صهیونیستی بود. در سال ۲۰۱۹ اعتراضات یهودیان فلاشا با کشته شدن یک جوان ۱۸ ساله شروع شد. به باور فلاشا و خانواده مقتول، فرزندشان به دلیل آنکه یک یهودی اتیوپیایی و سیاه‌پوست بوده به دنبال یک جدال کوچک از ناحیه سینه هدف گلوله قرار گرفته و به قتل رسیده است. سال ۲۰۱۵ هم انتشار ویدئوی ضرب و شتم یک جوان نظامی سیاه‌پوست توسط دو مأمور سفیدپوست پلیس، بیش از دو هزار تن از سیاه‌پوستان آفریقایی‌تبار در بیت‌المقدس و تل‌آویو را به خیابان‌ها کشاند.

برخی رسانه‌های صهیونیستی خبر داده‌اند که نیرو‌های پلیس از سلاح گرم به صورت گسترده علیه معترضان استفاده کردند. سیاه‌پوستان بر این باورند که این حملات مانند حملات قبیل، ناشی از نگاه نژادپرستانه به آن هاست. اعتراضات شنبه از آن جا شروع شد که قرار بود سفارت اریتره در تل‌آویو به مناسبت روز انقلاب، که یادآور آغاز جنگ استقلال اریتره علیه اتیوپی در اول سپتامبر ۱۹۶۱ است، جشنی را برگزار کند و حضور حامیان دولت اریتره و مخالفان رئیس‌جمهور این کشور «ایسایاس افورکی» خشم یهودیان آفریقایی‌تبار اسرائیل را برانگیخت. گفته می‌شود که بیش از ۱۸ هزار پناهجوی اهل اریتره در اسرائیل حضور دارند که بیشتر آن‌ها به طور غیرقانونی از طریق شبه جزیره سینا در مصر وارد این رژیم شده‌اند. همچنین سودانی‌تبار‌ها و اتیوپی تبار‌ها نیز در این اعتراضات شرکت کردند. در واقع ماجرای شنبه فرصتی پدید آورد تا سایر سیاه‌پوستان اعتراضات خود را فراتر از اریتره تبار‌ها علیه حاکمیت نژادپرستانه تل‌آویو اعلام کنند.

جمعیت اتیوپی تبار‌ها نیز بیش از ۱۲۰ هزار تن برآورد شده که فلسطین اشغالی زندگی می‌کنند که حدود ۲ درصد جمعیت رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهند. از این جمعیت، یک‌سوم آن‌ها متولد سرزمین‌های اشغالی هستند و بقیه از آفریقا مهاجرت کرده‌اند. پس از تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی، در اصالت دیانت اتیوپی‌ها مجادلات زیادی رخ داد و برخی صهیونیست‌ها معتقدند این جماعت آفریقایی تبار یهودیان واقعی نیستند. این جدال با به رسمیت شناختن یهودیان فلاشا توسط اسحاق رابین، نخست‌وزیر وقت این رژیم در سال ۱۹۷۵ پایان یافت؛ با این حال نگاه تبعیض آمیز به سیاهپوستان در اسرائیل همچنان ادامه دارد؛ خصوصاً آن که عمده امتیازات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی متعلق به یهودیان غربی تبار (موسوم به اشکتازی) می‌باشد. برای نمونه طبق آما‌رهای رسمی حدود ۷۵ درصد از خانواده‌های اتیوپیایی در اسرائیل زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

در واقع تبعیض نژادی در اسرائیل تنها متوجه اعراب و فلسطینیان نیست؛ بلکه شامل یهودیانی شده که شرقی و خصوصاً آفریقایی تبار هستند و این نشانگر ماهیت آپارتاید رژیم غاصب صهیونیستی می‌باشد. در همین راستا اخیراً گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین، گزارش جدیدی ارائه کرده که مؤید آن است که اسرائیل یک رژیم آپارتاید (نژادپرست) است. در مارس ۲۰۲۲ نیز کمیسیون ویژه حقوق بشر سازمان ملل در اراضی فلسطین، گزارش مشابهی درباره وضعیت در اراضی اشغالی منتشر کرد که موید نژادپرستی رژیم صهیونیستی است. این در حالی است که دولت بنیامین نتانیاهو به شدت نگران وخامت اوضاع داخلی است؛ زیرا تظاهرات شنبه‌ها علیه قانون اصلاحات قضائی هنوز گریبان نتانیاهو را رها نکرده و اکنون شاهد دور جدیدی از اعتراضات داخلی می‌باشد.

شاید به دلیل همین نگرانی است که رسانه‌های عبری به نقل مقامات تل آویو فاش کردند که دولت نتانیاهو قصد دارد برخی از اریتره و اتیوپی تبار‌هایی که هنوز پاسپورت ندارند و در درگیری‌های دیروز نقش داشته‌اند را اخراج کند. در این راستا، کابینه نتانیاهو یک کمیته ویژه وزیران را تشکیل داده است که وظیفه آن بررسی امکان اخراج معترضان اریتره‌ای است.

در مجموع باید گفت هر روز که می‌گذرد رژیم صهیونیستی شاهد چالش‌ها و بحران‌های تازه‌ای در عرصه داخلی است که حاکی از ناهمگونی در بافت داخلی به لحاظ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این رژیم می‌باشد. در واقع اعتراضات اسرائیلی‌ها تنها محدود به سیاست‌های پرهزینه نتانیاهو نیست، بلکه شکاف در اردوگاه لائیک و جبهه دینی از یک سو و اخیرا شکاف طبقاتی و تبعیض نژادی به ویژه علیه یهودیان آفریقایی تبار به طور آشکار رخ نموده و ارکان رژیم غاصب را دچار تزلزل کرده است. نتیجه تداوم این روند نهایتا چیزی جز تحقق سرنوشت محتوم رژیم ستمکار اسرائیل مبنی بر فروپاشی درونی نخواهد بود.