در روزهای پایانی ماه صفر و رحلت جانگداز پیامبر اسلام(ص) گفتن از فرمانده لشکری که در دوران هشت سال دفاع مقدس به نام مبارک ایشان مزین شده است، عمق اعتقاد و جهتدهی جنگ را به خوبی ترسیم میکند. جاده اعتقاد، دیانت و سیاست نیروها و رزمندگان به خوبی مبین هدفگذاری ما در طول همه این سالهای انقلاب بوده است. از همین رو سخن گفتن از لشکر 27 محمد رسولالله(ص) و مراحل تشکیل آن حاوی نکاتی است که میتواند راه را در بحرانها و سختیهای تشکیل یک مسیر به ما نشان بدهد. تیپ 27 حضرت محمدرسولالله(ص) در هفدهم بهمن 1360 به فرماندهی حاج احمد متوسلیان به جرگه یگانهای رزمی سپاه پیوست. تیپ در همان اوایل تأسیس آماده شد تا در عملیات بزرگ فتحالمبین نقشی کلیدی ایفا کند. این تیپ با 9 گردان مأموریت یافت تا با نفوذ در عمق مواضع دشمن، توپخانه سنگین آنها را در ارتفاعات «علی گره زد» از کار بیندازد. در این عملیات، تیپ 27 طی چهار مرحله توانست ضربات سنگینی را در مناطق تپه چشمه، شاوریه، بلتای بالا و پایین به دشمن بعثی وارد کرده و مناطق وسیعی از سرزمینهای اشغالی را آزاد کند.
دومین عملیاتی که تیپ 27 در آن حضور یافت، عملیات الی بیتالمقدس بود که کمتر از یک ماه پس از عملیات فتحالمبین طرحریزی و اجرا شد. در این عملیات تیپ 27 با دوازده گردان پیاده مأموريت داشت تا با پیشروی در عمق 17 کیلومتری خطوط دشمن، خود را به جاده اهوازـ خرمشهر رسانده و از آنجا به سمت ایستگاه نیم نود و گرمدشت پیشروی کند، این مأموریت سخت و مشکل با ایستادگی رزمندگان این تیپ به خوبی انجام گرفت.
در مرحله دوم، تیپ 27 با شکستن دژ دشمن در شلمچه، زمینه آزادسازی خرمشهر را مهیا کرد. پس از آن در مرحله سوم عملیات، تیپ 27 با بستن راه فرار دشمن در محدوده نهرخین آنها را به محاصره در آورد. در آخرین مرحله نیز با مقاومت سرسختانهای در مقابل پاتکهای دشمن، آزادسازی خرمشهر را تثبیت کرد.
پس از عملیات پیروزمند الی بیتالمقدس، تیپ 27 به مأموریت برون مرزی اعزام شد که در همین مأموریت، سردار دلاور اسلام حاج احمد متوسلیان ربوده شد.
بازگشت تیپ 27 به ایران مصادف بود با انجام مرحله سوم عملیات رمضان به فرماندهی حاج محمدابراهیم همت که با تمام ساز و برگهایش در این مرحله از عملیات وارد کارزار شد و توانست با شکار تانکهای دشمن در منطقه پاسگاه زید ماشین جنگی عراق را زمینگیر کند.
پس از عملیات رمضان، تیپ 27 با ارتقا به لشکر، به سمت غرب کشور حرکت کرد تا در جبهه میانی وارد عمل شود. عملیات بعدی مسلمبنعقیل(ع) نام داشت که در منطقه سومار به مرحله اجرا درآمد. در این عملیات، لشکر 27 محمد رسولالله(ص) با نفوذ از محور گیسکه و سلمانکشته توانست تا چند کیلومتری شهر مندلی عراق پیشروی کرده و ضربات سختی را به دشمن وارد کند. در مرحله دوم این عملیات که به عملیات زینالعابدین(ع) نامگذاری شد، لشکر 27 محمد رسولالله(ص) مجددا نوک پیکان عملیات محسوب میشد که با کشته و زخمی کردن تعداد قابل توجهی از سربازان دشمن و با اسارت گرفتن تعدادی از آنها توانست مأموريت خود را به نحو احسن انجام دهد. سفر به رملستانهای فکه و دست و پنجه نرم کردن با موانع گسترده طبیعی و مصنوعی، مأموریت بعدی لشکر 27 محمد رسولالله(ص) بود.
عملیات والفجر مقدماتی با هدف نفوذ به عمق مواضع و انهدام نیروهای دشمن در حد فاصل تنگه چزابه تا سه راهی فکه طرحریزی شد. لشکر 27 در این عملیات مأموريت داشت تا با عبور از میادین وسیع مین و کمینهای دشمن، خود را به جاده فکه-العماره رسانده و در خیز دوم به مجتمع نفتی بزرگان عراق دسترسی پیدا کند.
دو ماه پس از عملیات والفجر مقدماتی، عملیات والفجر1 در منطقه شمال فکه (شرهانی- ابوقریب) آغاز شد. لشکر 27 در این عملیات مأموریت داشت تا با تصرف ارتفاعات 112ـ146 و 142 دشمن را مجبور به عقبنشینی از مواضع پدافندی خود کند.
یک هفته جنگ بیامان و شبانهروزی در حالی به اتمام رسید که لشکر۲۷، فرمانده شجاع و دلاور خود حاج رضا چراغی را از دست داده بود. پس از عملیات والفجر 1، نظر فرماندهان جنگ به سمت جبهههای غرب معطوف شد. از این رو منطقه شاخ شمیران و بمو برای اجرای عملیات بعدی در نظر گرفته شد. قبل از انجام این عملیات، لشکر۲۷ به منظور ادامه عملیات والفجر3 در منطقه مهران «کله قندی» وارد عمل شد. از سوی دیگر پس از حدود شش ماه،شناساییهای طاقتفرسا و دقیق، عملیات بمو لغو و کلیه یگانها برای ادامه عملیات والفجر۴ که در منطقه عمومی پنجوین آغاز شده بود، به آن منطقه اعزام شدند.
در مرحله سوم این عملیات، لشکر 27 محمد رسولالله(ص) با هدف تصرف ارتفاعات 1904- 1900- 1866 کانی مانگا و دشت پنجوین وارد عمل شد. رزمندگان لشکر۲۷، بر روی ارتفاعات کانی مانگا، جنگ سختی را با دشمن آغاز کردند.
جنگی که نزدیک بیست روز به طول انجامید؛ جنگی بیامان با دشمنی تا دندان مسلح. در این عملیات نیز لشکر۲۷ مانند دیگر عملیاتها چندین سردار دلاور خود را از دست داد. سردارانی چون اکبر حاجیپور، اصغر رنجبران، مهدی خندان، ابراهیم معصومی و… .
پس از خاتمه عملیات والفجر4، بار دیگر نیروهای اسلام به سمت جنوب آمدند تا در هورالهویزه عملیات بزرگی را تدارک ببینند. عملیات آبی ـ خاکی خیبر در منطقه عمومی طلائیه ـ جفیر آغاز شد. لشکر۲۷ در این عملیات مأموریت داشت تا در یک جبهه، با شکستن دژ مستحکم عراق در منطقه طلائیه و در جبههای دیگر با نفوذ به جزایر مجنون، دشمن را در حلقه محاصره خود قرار دهد. جنگ سختی بین رزمندگان اسلام و دشمن درگرفت. جنگی که 15 روز به طول انجامید و عاقبت با شهادت فرمانده دلاور و محبوب لشکر 27 شهید حاج محمدابراهیم همت به تثبیت مواضع خودی انجامید.
عملیات خیبر تجربه خوبی بود تا بتوان عملیاتهای آینده را هم طرحریزی کرد؛ از این رو طرح عملیات آبی ـ خاکی دیگری ریخته شد.
در آخرین روزهای سال 1363، عملیات بدر در منطقه شرق دجله آغاز شد. در این عملیات، لشکر 27 به فرماندهی حاج عباس کریمی مأموریت داشت تا در حد میانی عملیات، ضمن عبور از آبراه هور، خود را از جزیره جنوبی به جزیره شمالی مجنون رسانده و از آنجا با نفوذ به عمق مواضع دشمن در دشت الهاله و رودخانه دجله بر بزرگراه العماره ـ بصره تسلط پیدا کند.
در این عملیات نیز مانند دیگر عملیاتها سنگینی و فشار دشمن، بر رزمندگان لشکر 27 محمد رسولالله(ص) وارد میشد، به طوری که وضعیت به مرحلهای رسید که فرمانده و معاون لشکر با آرپیجی هفت به شکار تانکهای دشمن دست زدند. با شهادت حاج عباس کریمی، فرمانده لشکر 27، این نبرد نابرابر نیز به پایان رسید.
یازده ماه پس از عملیات بدر، عملیات عظیم والفجر8 با عبور رزمندگان اسلام از رودخانه عظیم اروندرود شروع شد. در این عملیات، لشکر۲۷ مأموریت داشت تا از جاده فاوـ امالقصر به سمت مواضع نیروهای عراقی پیشروی کند. در مرحله اول عملیات، شهر فاو، تمام حیثیت و آبرویشان به فنا رفته بود، هرچه در چنته داشتند رو کردند تا بلکه بتوانند مواضع از دست رفته را باز پس بگیرند.
اما استقامت و پایداری نیروهای اسلام، به ویژه رزمندگان لشکر 27 در محور امالقصر باعث شد تا دشمن نتواند به اهداف خود دست یابد. عاقبت، این نبرد نابرابر نیز پس از 80 روز مقاومت و ایثار رزمندگان اسلام و عقبنشینی دشمن به پایان رسید.
پس از عملیات والفجر8، عراق در یک حرکت تبلیغاتی و به منظور دادن روحیه به نیروهای خود، دست به اقداماتی زد که آن را پدافند متحرک نامید. در این عملیاتها عراق توانست بر بعضی از مناطق استراتژیک، از جمله شهر مهران دست پیدا کند. با سقوط شهر مهران، امام عزیز(ره)، با دم مسیحایی خود در کالبد رزمندگان دمیدند و فرمودند که مهران باید آزاد شود.
در دهم تیر ماه 1365، عملیات کربلای 1 با هدف آزادسازی شهر مهران از چند محور شروع شد. لشکر 27 با در اختیار داشتن چندین گردان آماده، مأموریت پیدا کرد تا با گذشتن از خط دشمن، ضمن عبور از رودخانه فصلی گاوی، ده بهروزان و چندین رده خط پدافندی دشمن، خود را به ارتفاعات قلاویزان برساند.
این عملیات نیز با موفقیت کامل انجام گرفت و منجر به آزادسازی شهر مهران شد. در این عملیات، قائم مقام لشکر27، حاج سیدمحمدرضا دستواره به خیل شهدا پیوست. پس از عملیات کربلای 1 و تا قبل از شروع عملیات کربلای 5، لشکر 27 مسئولیت پدافند از خط مهران را نیز بر عهده داشت.
در مجموع میتوان گفت، لشکر پرافتخار محمد رسولالله(ص) در طول هشت سال دفاع مقدس و شرکت در چندین عملیات بزرگ و عاشورایی، چهار فرمانده لشکر، شش قائم مقام لشکر، دو رئیس ستاد، 10 فرمانده تیپ، بیش از 150 فرمانده و معاون گردان و هزاران نیروی سپاهی و بسیجی تقدیم انقلاب اسلامی کرده است که هم اکنون نیز با پیروی از رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در سازماندهی، مدیریت، آموزش و انضباط، تعمیر و نگهداری، پشتیبانی و سازماندهی هزاران نفر از بسیجیان، لشکر مصمم است تا راه خونین شهدا را ادامه دهد.