ردّ پای رژیم صهیونیستی

لزوم سیطره کامل یهود بر رسانه‌های جمعی یکی از اهدافی است که «راشورون» خاخام یهودی در سال 1869 در سخنرانی خود در شهر پراگ بر آن تأکید کرد. حال با گذشت 150 سال از آن سخنرانی، خط و ربط یهودی‌ها با این مسئله بیش از پیش خود را نشان می‌دهد. هفته گذشته بود که سرویس پخش موسیقی و پادکست اسپاتیفای(Spotify) اقدام به حذف یک آهنگ فلسطینی از محمد عاصف (خواننده فلسطینی) کرد. عنوان این اثر «خون من فلسطینی است» است و بهانه اسپاتیفای نیز برای حذف آن، طرح ادعاهای گوناگون مبنی بر یهودی‌ستیز بودن این اثر بوده است. با این حال، مستندات بسیاری وجود دارد که نشان‌ می‌دهد لابی‌های حامی رژیم اشغالگر قدس در حذف اثر هنری مذکور از اسپاتیفای نقش داشته‌اند. در این زمینه، نکته مهم این است که اسپاتیفای از نفوذ بسیاری در بریتانیا برخوردار است. کشوری که در آن لابی‌های صهیونیستی نیز قدرت بسیاری دارند. پس از این ماجرا بود که «دیوید میلر» استاد سابق دانشگاه بریستول بریتانیا و فعال سیاسی و اجتماعی به این مسئله اشاره کرد که لابی اسرائیلی از نفوذ و قدرت بالایی در بریتانیا برخوردار است. این مسئله خود را عملاً در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی این کشور به وضوح به نمایش گذاشته است. از این رو، هیچ عجیب نیست که می‌بینیم لابی‌های صهیونیستی به خود اجازه می‌دهند تا هر اقدامی را به ویژه در حوزه فرهنگی در خاک بریتانیا انجام دهند و البته تحرکات اخیر آنها درباره سرویس پخش موسیقی و پادکست اسپاتیفای نیز در همین راستا قرار دارد.
پیشتر از این مسئله مجله «نشنال ونگارد» به این مسئله پی برده بود و یادداشت مبسوطی درباره کنترل رسانه‌ها از سوی یهود نوشته بود که در بخشی از آن آمده است: «کنترل یهود بر رسانه‌های گروهی مهم‌ترین واقعیت زندگی، نه تنها در آمریکا، که در سراسر جهان است.»
آ‌نها نه تنها در صنعت سینما و موسیقی، بلکه در هر بخشی که بتوان نام رسانه‌ جمعی بر آن گذاشت، ورود می‌کنند. یکی از همین رسانه‌های ‌جمعی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های خبری هستند. بنابراین، این مسئله خود گواه این است که باید اخبار و تحلیل‌های سیاسی را از پایگاه‌های اینترنتی و روزنامه‌ها و نشریاتی که مورد تأیید بوده و نگاه دقیق‌تر و حساس‌تری به مسائل دارند، بهره گرفت؛ چراکه بخش اعظم رسانه‌های خبری جهان به مثابه بازوی خارجی برای پروپاگاندای رژیم صهیونیستی عمل می‌کنند. این رژیم می‌تواند سرمایه‌داران رسانه‌ای و گروه‌های فشار صهیونیستی را برانگیزد تا روزنامه‌نگارانی که تلاش می‌کنند دیدگاه‌های بی‌طرفانه‌ای داشته باشند، مرعوب سازند. سرمایه‌گذاری صهیونیست جهانی در این مسیر به قدری است که به ادعای یک نشریه آمریکایی فقط در واشنگتن سرمایه‌داران صهیونیست هر ساله ده‌ها میلیون دلار صرف تبلیغات خبری می‌کنند.
آش این مسئله به قدری شور شده است که سازندگان بسیاری از نرم‌افزارها و شبکه‌های غربی که امروزه در گوشی‌های ما و شما به راحتی دیده می‌شود، به پیوندشان با رژیم صهیونیستی اذعان و اعتراف کرده‌اند؛ برای نمونه، «مارک زاکربرگ» مؤسس فیس‌بوک در فهرستی که روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» از پنجاه نفر از تأثیرگذاران یهود (صهیونیست‌ها) ارائه داده بود، «مارک زاکربرگ» را در رتبه چهارم (سه رتبه پس از نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم غاصب) قرار داد. بسیاری در آمریکا زاکربرگ را عامل سیا نامیده‌اند. خود زاکربرگ درباره فیس‌بوک گفته است: «فیس‌بوک تنها و قدرتمندترین ابزار کنترل مردم است که تاکنون اختراع شده است.» «جولین آسانژ» بنیانگذار پایگاه ویکی‌لیکس، فیس‌بوک را بزرگ‌ترین ماشین جاسوسی نامیده است که تا کنون اختراع شده است.
با این شرایطی که در قدم به قدم فضای مجازی رخنه کرده است، بهتر نیست با دقت و نگاه بازتری به مسائل نگریست و به راحتی اسیر تجزیه و تحلیل‌های شیطانی و فریبنده کشورهای وابسته به رژیم صهیونیستی و پادوهای آنان نشد؟ رژیمی که از طریق همین حربه در سال ۲۰۱۶ حدود ۶۷۵ هزار پست نژادپرستانه و تحریک‌آمیز علیه اعراب و فلسطینیان در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد؛ به گونه‌ای که هر چند ثانیه یک بار یک پست در این زمینه ارسال می‌کرد. این میزان در سال ۲۰۱۵ حدود ۲۸۰ هزار پست بود که اغلب آنها در فیس‌بوک منتشر شده بود.