مهرماه 1360، سرآغاز دیگری از دوران تثبیت نظام اسلامی مبنی بر ولایت فقیه رقم خورد که از آن باید به دوران تثبیت با خروج از بحران نام برد؛ چون پیش از آن، به ویژه در تابستان سال 1360، کشورمان روزهای سخت و پرپیچ و خمی را گذرانده بود که البته در مباحث قبل یادآور شدیم؛ اما باز هم مردم و مسئولان نظام و نیروهای مسلح با رهنمودهای امام راحل در مسیر وحدت و تفاهم و تعامل بیشتری رسیدند. سپاه پاسداران به جد کوشید همه نیروهای پراکنده شده مقاومت مردمی در جبههها را در چارچوب سازمان بسیج نهادینه کند و طرحهای عملیاتی محاسبه شدهای را در دستور کار خود قرار دهد. به این ترتیب، ستادها و قرارگاههای مشترکی را با ارتش جمهوری اسلامی ایجاد کردند. یگانهای رزمی سپاه و ارتش با مأموریتهای تعریف شده فعال شدند و با بهکارگیری نیروهای جوان بسیجی 16 تا 23 سال تحت فرماندهان جوان، به ویژه محسن رضایی در سپاه و صیادشیرازی در ارتش خیلی خوب هماهنگ شدند. از طرفی دستگاههای اجرایی دولت به ریاست آیتالله خامنهای و مجلس شورای اسلامی به عنوان پشتوانه دولت و دستگاههای قضایی با نهادهای انقلاب در ایجاد امنیت شهری در تعامل قرار گرفتند و موقعیت جدیدی را برای انقلاب اسلامی و نظام به ارمغان آوردند. در نیمه دوم سال 1360، نصرت الهی یکی پس از دیگری نمایان شد و در همه ابعاد تهدیدها به فرصت تبدیل شد تا دشمنان انقلاب اسلامی به عقب رانده شوند و ضریب امنیتی در تمام سطوح جامعه افزایش یابد. به این ترتیب، هر یک از ارگانها جایگاه سازمانی و مأموریتی خودشان را به دست آوردند و روال عادی جاری شد؛ حتی شورای تأمین امنیت شهرها تصویب کرد که همه سنگرهای خیابانی بر سر چهار راهها، ایست و بازرسیها و سرعتگیر ماشینها در خیابانها جمعآوری شود. دستگاههای قضا با تعامل نهادهای انقلابی، به ویژه سپاه پاسداران در ایجاد امنیت شهری و حفاظت از اماکن و شخصیتها هماهنگ شدند و با طرح مالک و مستأجر خانههای تیمی گروهکهای تروریستی را پاکسازی کردند؛ به ویژه گروهک منافقین را ذلیل کردند؛ به گونهای که در جستوجوی راه فرار از کشور برآمدند. البته گشت سپاه در گلوگاههای شهرهای مرزی مستقر شد و آنها را دستگیر یا تارومار کرد. به طور کلی، نظام جمهوری اسلامی در عرصه داخلی و سیاست خارجی و بینالمللی در شرایط برتری قرار گرفت و پیام استحکام و پایدار جمهوری اسلامی را به جهانیان رسانید. در چنین موقعیتی، دولتمردان در زمینههای گوناگون با دست برتر در مذاکرات و انعقاد قراردادها وارد گفتوگوها شدند و کشور در مسیر کارهای عمرانی و سازندگی بسیار فعال شد و همچنین با تجربیات کسب شده عیبها و نواقصی که نمایان شده بود، مرتفع شد. سران قوا و نهادهای انقلابی با برگزاری جلسات متعدد و طولانی در عرصههای سیاستهای داخلی و خارجی و مسائل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیت عمومی با هم هماهنگ شدند که همه این اقدامات موجب سرخوردگی تمام مخالفان نظام جمهوری اسلامی شد و در داخل کشور نوید تداوم و ثبات نظام اسلامی را به همراه داشت.