وقتی حرف زدن آبونمان ندارد!

نیویورک برای چندمین بار طی سال‌های گذشته شاهد سیل و مختل شدن زندگی مردم بود؛ سیلی که مترو این شهر را به یک استخر تبدیل و رودخانه‌ای پر آب در خیابان‌های این شهر ایجاد کرد. حدود ۱۲ سانتی‌متر باران در ۳ ساعت آماری است که از بارش باران در نخستین ساعات روز جمعه در شهر نیویورک ارائه شده است؛ حجم چشمگیری که سبب شد در این شهر وضعیت اضطراری اعلام شود. «نیویورک‌تایمز» گزارش داده است، آب باران اغلب خیابان‌های شهر را گرفته و حمل‌ونقل شهری را مختل کرده است. گفته شده است، خیابان‌ها در مناطق بروکلین، منهتن، کوئینز، هوبوکن و نیوجرسی زیر آب رفته‌اند و پروازهای فرودگاه لاگواردیای نیویورک دچار اختلال شده است. فرماندار نیویورک با خطرناک خواندن شرایط هشدار داده است که این سیل خطر جانی دارد و همه ساکنان نیویورک باید به این هشدار توجه کنند. سیل در نیویورک هرساله میلیاردها دلار خسارت بر جای می‌گذارد. این در حالی است که به‌گفته کارشناسان، شرایط بدتر هم خواهد شد؛ چرا که سطح آب در اطراف شهر نیویورک از سال ۱۹۵۰ میلادی حدود ۲۲ سانتی‌متر افزایش یافته و این به معنای آن است که تا پایان قرن حاضر شمار سیل‌های بزرگ در این شهر تا چهار برابر بیشتر خواهد شد.

چالش‌های بی‌پایان سیل در نیویورک

به‌گزارش شبکه «سی‌ان‌ان»، احتمال اینکه یک واحد مسکونی در طول بازپرداخت وام ۳۰ ساله‎اش با احتمال آبگرفتگی و سیل‌زدگی روبه‌رو شود، ۲۶ درصد است. این در حالی است که بنا بر اعلام مؤسسه تحقیقاتی «رند»، به‌دلیل وقوع سیل‌های مکرر هزینه‌ بیمه سیل در نیویورک به‌طور سرسام‌آوری در حال افزایش است و این روند احتمالاً برخی از صاحبخانه‌ها و صاحبان کسب‌وکارها را مجبور خواهد کرد که با وجود تشدید خطرها، قید بیمه کردن واحدهای مسکونی یا مراکز تجاری و اداری خود را بزنند؛ امری که در صورت وقوع فاجعه فشار مضاعفی را به شهروندان وارد خواهد کرد.

چالش‌ حرف نزدن

اما سیل روزهای گذشته در شهر نیویورک آمریکا و تصاویر آن در فضای مجازی به داغ‌های هفته گذشته تبدیل شده بودند. تیک‌تاک و اینستاگرام آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها مملو از فیلم‌های شرایط بحرانی در نیویورک بود و مردم عادی در فضای مجازی درخواست کمک و ارسال نیروهای امدادی را داشتند. در این بین که نیویورک را سیل برده بود، سلبریتی‌های آمریکایی را خواب برده بود و آنها از کنار وضعیت بحرانی در نیویورک به راحتی عبور کرده و خود را درگیر چنین مسائلی نکردند! در کنار سلبریتی‌ها و اینفلوئنسرهای آمریکایی که سکوت اختیار کردند، رسانه‌های فارسی‌زبان ضدانقلاب هم سکوت مرگباری نسبت به این پدیده داشتند و حتی یکی از فیلم‌های این سیل مهیب را هم منتشر نکردند. در حالی ‌که اگر یک‌دهم این وضعیت در یکی از شهرهای حاشیه‌ای یکی از استان‌های ایران رخ می‌داد، چنان وضعیت را وحشتناک و بغرنج نشان می‌دادند که خود ساکنان آن منطقه هم باورشان می‌شد که اوضاع خیلی خراب‌تر از چیزی است که آنها می‌بینند. در بی‌وجدانی و نداشتن رسالت خبرنگاری رسانه‌های معاند شکی نیست؛ اما آیا رفتار سلبریتی‌های غربی در برابر چنین پدیده‌هایی اشتباه است؟ آیا باید سلبریتی‌ها و اینفلوئنسرها در مقابل هر رخدادی موضع‌گیری کنند؟
حتماً شما هم کلمه سلبریتی را خیلی شنیده‌اید و کنجکاوید که بدانید معنای دقیق آن چیست و اصلاً چرا به بعضی از افراد سلبریتی می‌گویند؟ اگر توجه کرده باشید، این لقب هم می‌تواند به یک سیاست‌مدار داده شود و هم به یک مدل لباس، پس نقطه مشترک این دو فرد چیست که هر دو را جزء سلبریتی‌ها قرار می‌دهد؟
هر فرد تأثیرگذار، مشهور و شناخته شده‌ای در عرصه سیاست، اقتصاد، علم و فرهنگ، سینما، موسیقی، ورزش، مدلینگ و... می‌تواند یک سلبریتی به شمار آید. ستاره‌ها این سلبریتی شدن را مدیون رسانه‌ها هستند که آنها را به مردم دنیا می‌شناسانند و البته رسانه‌ها هم از این راه برای خود و صاحبان صنعت و ثروت درآمدزایی می‌کنند.
بسیاری از جامعه‌شناسان در دنیا معتقدند، با توجه به تأثیرگذاری سلبریتی‌ها در جامعه، باید بیشتر از سایرین مراقب رفتار عمومی، حرف زدن و اظهارنظرهای‌شان باشند. چون همین معروف بودن آنها را به گروه‌های مرجعی تبدیل کرده که هواداران‌شان از آنها تأثیرپذیری دارند. همچنین آنها معتقدند، این دسته از افراد چون شهرت خود را به واسطه ظاهر یا شغل‌شان دارند، نباید در موارد سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی اظهارنظر کنند؛ چون در این موضوع تخصصی ندارند!
به همین دلیل است که در دنیا نیز روال بر همین منطق پیش می‌رود. شما کمتر سلبریتی‌ای می‌بینید که درباره همه موضوعاتی که اتفاق می‌افتد، بخواهد بدون تخصص و آگاهی اظهارنظر کرده و نظرش را به جامعه هوادارانش القا کند. همانطور که در سیل نیویورک دیدیم و کمتر سلبریتی حاضر شد آه و ناله کند!
اما در ایران کاملاً روند معکوس است. سلبریتی‌های ایرانی از خرابی آسفالت کوچه محل زندگی‌شان تا سیاست‌گذاری‌های کلان سیاسی و اقتصادی در کشور اظهارنظر می‌کنند! همه ما دیده‌ایم که چند سالی است سلبریتی‌های حوزه هنر و ورزش، با اظهارنظرهای سطحی، بدون تخصص و آگاهی به همه موارد ورود می‌کنند، بدون اینکه بخواهند مسئولیت اظهارنظرهای غلط خود را برعهده بگیرند یا بپذیرند که در موضوع مورد نظر تخصصی ندارند! آنها حتی پای اظهار نظر تحمیلی‌شان به جامعه هم نمی‌ایستند و در بیشتر موارد پس از مدتی نظرشان عوض می‌شود؛ اما وقتی به این مرحله می‌رسند که معمولاً کار از کار گذشته است.
نیویورک، یعنی قطب سیاسی و تجاری آمریکا شاهد سیلی ویرانگر بوده است و این رخداد به امری عادی در این شهر تبدیل شده است، اما سلبریتی‌های آمریکایی بیشتر ترجیح می‌دهند که درباره ورزش و سینما و... سخن بگویند و کار تبلیغ‌شان را انجام دهند؛ رفتاری درست که ناشی از نحوه برخورد با سلبریتی‌ها در این کشور است. سلبریتی‌هایی که می‌دانند در صورت اظهار نظر بی‌جا و گمراه کردن مردم با جریمه‌های هنگفتی روبه‌رو می‌شوند و قانون در آنجا بازدارنده شده است، اما در کشور ما قانون برخورد و مدیریت سلبریتی‌ها به درستی رعایت نمی‌شود و فضای مجازی ما پر از افراد خود کارشناس‌پندار شده است که باید درباره سلول‌های بنیادی تا بندهای قرارداد تجاری ایران و چین اظهارنظر کنند! اگر حرف زدن در فضای مجازی آبونمان داشت، شاید حجم مطالب تولید شده از نصف کمتر می‌شد.