مادر جان کاری می‌کنم که به من افتخار کنی

روح‌الله یک جا رفت مشغول کار شد، اما وقتی به رهبری اهانت کردند، از آنجا بیرون آمد و گفت: «نمی‌خواهم نان سفره‌ام از جایی بیاید که اعتقادی به ولایت ندارند.» برای مرتبه دوم در یک شرکت مشغول به کار شد، اما آنقدر فعالیت بسیجی داشت و برای کارهای جهادی و کمک به سیل و زلزله و... می‌رفت که دیگر گفتند: «غیبت‌هایت زیاد شده و از آنجا هم بیرون آمد، به کارگری رو آورد و کارگر فصلی شد.» بسیج همه زندگی روح‌الله بود. از این موضوع هم اصلاً ناراحت نبودیم. آرمان‌های نظام و انقلاب اصلی‌ترین مسئله خانه ما بود. روح‌الله در ایام کرونا نفر اول در صف خدمت بود. هر چند وقت یک‌بار هم کمک‌های مؤمنانه و معیشتی بسیج و مسجد را برای خانواده‌های نیازمند می‌برد. دغدغه‌اش مردم و امنیت بود و عاقبتش هم در این مسیر ختم به سعادت و شهادت شد. شهادت بزرگترین آرزوی روح‌الله بود و همیشه به مادر می‌گفت: «مادر جان کاری می‌کنم که به من افتخار کنی، می‌خواهم مادر شهید بشوی.» او قول داد و پای حرفش ماند. دنبال شهادت همه جا رفت. او برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) اقدام کرد، چون سنش کم بود قبولش نکردند. بالاخره سال ۱۳۹۶ اجازه پدر و مادر را گرفت؛ ولی چون سرباز ارتش بود، دولت اجازه نداد. بعد از سربازی برای مرز سیستان و بلوچستان رفت که به سختی موفق شد نامنویسی کند، دو گروه شده بودند که یک گروه ۱۳ آبان یک روز بعد از شهادت روح‌الله رفتند و گروه بعدی که او جزء آن گروه بود، یک روز بعد از چهلمش، بدون برادرم عازم شده و رفتند. روح‌الله یک روز با دوستانش به مزار شهدای مدافع حرم در حرم امامزاده محمد می‌رود و می‌گوید مرا کنار اینها دفن کنید. دوستانش می‌خندند و می‌گویند حالا شهادت کجا بود؟ می‌خواهی بروی سوریه؟ او دیگر حرفی نمی‌زند. چهار روز بعد پیکرش همان جایی که گفته بود به خاک سپرده شد.

پروانه سادات، خواهر شهید سیدروح‌الله عجمیان

بسیجی شهید سیدروح‌الله عجمیان‌زاده ۲۰ بهمن ۱۳۷۴ در کوهدشت استان لرستان از شهدای ناآرامی‌ها و اغتشاشات اخیر در خرمدشت کرج است که شامگاه ۱۲ آبان ۱۴۰۱ در کرج به شهادت رسید. شهید عجمیان عضو فعال نیروهای بسیج در حوزه ۴۱۷ شهدای کمالشهر کرج بود که در تجمعات ۱۲ آبان در مسیر منتهی به بهشت سکینه کرج حضور داشت. وقتی در یکی از صحنه‌ها درگیری میان دو طرف زیاد می‌شود و کار به تیراندازی می‌کشد، عجمیان گیر می‌افتد و پس از حمله وحشیانه اغتشاشگران با ضربات چاقو مجروح می‌شود و سپس به شهادت میرسد. فیلم شهادت این شهید بازتاب بسیاری در شبکه‌ها و رسانه‌‎های اجتماعی داشت؛ به گونه‌ای که بسیاری از مردم ایران خواستار اشد مجازات قاتلان شهید عجمیان شدند. شهادت عجمیان توانست چهره واقعی و خبیث حامیان جنبش «زن، زندگی، آزادی» را به مردم ایران نشان دهد.